Σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 1-2 ν. 4242/2014 (ΦΕΚ 50 Α/28.02.2014) ορίζεται ότι: «Ι. Οι μισθώσεις, που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του π.δ. 34/1995 και συνάπτονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος, διέπονται από τους συμβατικούς όρους τους, τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και του π.δ. 34/1995, με εξαίρεση των άρθρων 5-6, 16-18, 20-26, 27 παρ. 2, 28-40, 43, 46 και 47 αυτού. Οι μισθώσεις του ανωτέρω εδαφίου ισχύουν για τρία (3) έτη, ακόμη και αν έχουν συμφωνηθεί για βραχύτερο ή για αόριστο χρόνο και μπορεί να λυθούν με νεότερη συμφωνία που υποδεικνύεται με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας. Η καταγγελία γίνεται εγγράφως και τα έννομα αποτελέσματά της, επέρχονται τρεις (3) μήνες από την κοινοποίησή της»
Από την άνω διάταξη προκύπτει ότι οι εμπορικές μισθώσεις, οι μισθώσεις δηλαδή που εμπίπτουν στην προστασία του π.δ. 34/1995, που συνάπτονται μετά την ισχύ του νέου νόμου (ν.4242/2014) και οι οποίες ορίζονται στα άρθρα 1-3 του π.δ., ισχύουν για τρία χρόνια και όχι για δώδεκα, όπως προβλεπόταν στο προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς. Η τριετής αυτή διάρκεια είναι ο ελάχιστος χρόνος, για τον οποίο ισχύει η μίσθωση, δεσμεύει δε τόσο τον εκμισθωτή όσο και τον μισθωτή. Η συνομολόγηση τέτοιας μίσθωσης για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριών ετών μετατρέπεται από το νόμο σε μίσθωση με διάρκεια τριών ετών, ανεξαρτήτως της θέλησης των συμβληθέντων. Οι συμβαλλόμενοι, βέβαια, μπορούν να συμφωνήσουν διάρκεια μεγαλύτερη της τριετίας, οπότε ο σχετικός όρος είναι ισχυρός και δεσμεύει τους συμβαλλόμενους.
Λόγω του σαφούς χρονικού πλαισίου της διάρκειας της εμπορικής μίσθωσης, που δεν μπορεί να είναι κάτω από τρία έτη, ο μισθωτής δεν έχει τη δυνατότητα να καταγγείλει την μίσθωση λόγω μεταμέλειας, με βάση το άρθρο 43 του πδ. 34/1995, αφού η διάταξη αυτή δεν ισχύει πλέον για τις νέες μισθώσεις, που συνάπτονται μετά την ισχύ του ν. 4242/2014, με ρητή νομοθετική πρόβλεψη και επομένως, ο μισθωτής της νέας μίσθωσης δεσμεύεται τόσο από τη συμβατική όσο και από τη νόμιμη (τριετή) διάρκεια της μίσθωσης και δεν μπορεί αν καταγγείλει την μίσθωση, χωρίς κάποιον άλλο νόμιμο λόγο (ΑΠ 971/2022, ΑΠ 1151/2019, ΑΠ 357/2017, ΜΕφΑθ 5298/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ)
Άλλωστε, και από την αιτιολογική έκθεση του εν λόγω νόμου (ν. 4242/2014) προκύπτει ότι σκοπός του νομοθέτη είναι η προσαρμογή των εμπορικών μισθώσεων στις σύγχρονες απαιτήσεις και η παροχή μεγαλύτερης ελευθερίας στα συμβαλλόμενα μέρη στη διαμόρφωση των συμβατικών τους δεσμεύσεων και η κατάργηση δεσμευτικών περιορισμών και τυπικών προϋποθέσεων ιδίως σε ουσιώδη ζητήματα της μισθωτικής σχέσης, όπως είναι η καταγγελία συνάδει με το πνεύμα αυτό του νομοθέτη, ο οποίος θέλησε να αφήσει τη ρύθμισή τους στη θέληση των συμβαλλόμενων μερών.
Έτσι, ακόμη και αν υποτεθεί ότι ο μισθωτής καταγγέλλει την εμπορική μίσθωση, αυτή η καταγγελία δεν παράγει αποτελέσματα και δεν επιφέρει την λύση της μίσθωσης, η οποία παραμένει ενεργή. Σε περίπτωση που ο μισθωτής εμείνει στην απόφασή του να αποχωρήσει από το μίσθιο μετά την καταγγελία του, αυτός συνεχίζει να οφείλει τα μισθώματα έως τη λήξη της μίσθωσης ή έως την στιγμή που ο εκμισθωτής μισθώσει το ακίνητό του σε άλλο μισθωτή και υπογράψει νέα μίσθωση.
*Επισημαίνεται ότι το ανωτέρω κείμενο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά τις εξειδικευμένες νομικές υπηρεσίες. Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά νομική συμβουλή. Μία τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατόν να παρασχεθεί μόνο από αρμόδια/ιο δικηγόρο του συγκεκριμένου τμήματος του γραφείου μας που εξειδικεύεται στον ειδικό τομέα δικαίου, αφού προηγουμένως λάβει υπόψη του/της το σύνολο των δεδομένων που θα εκτεθούν και θα μελετηθούν για την υπόθεσή σας.