Σήμερα, λόγω των διαχρονικών αγώνων του γυναικείου κινήματος για τη διεκδίκηση της αυτονομίας και της αυτοδιάθεσης του σώματος των γυναικών, η οπτική του φύλου μπαίνει σιγά σιγά σε όλο και περισσότερες επιστήμες κι αρχίζει επιτέλους να εμφανίζεται και στην ιατρική και μάλιστα στη γυναικολογία, έστω και καθυστερημένα! Ελπίζουμε κάποτε και στο δίκαιο…
Γνωρίζουμε πλέον ότι η ιατρική είναι ιδιαίτερα απορριπτική προς τη γυναικεία φυσιολογία, προς την αντιμετώπιση της υγείας των γυναικών, παρόλο που οι γυναίκες πάνε κυρίως στον γιατρό και κάνουν εξετάσεις.
Γι αυτόν τον λόγο οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να λαμβάνουν λιγότερο επιθετική αντιμετώπιση στις αρχικές επαφές τους με το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, μέχρι να αποδείξουν ότι είναι εξίσου άρρωστες με τους άνδρες ασθενείς, ένα φαινόμενο γνωστό στην ιατρική κοινότητα ως «σύνδρομο Yentl».
Ο τομέας της υγείας δεν είναι παρά ένας καθρέφτης της κοινωνικής πραγματικότητας. Η θέση της γυναίκας στο σύστημα υγείας αντανακλά τη θέση της στην κοινωνία κι ο ρόλος της είναι αντίστοιχος.
Σε αυτές τις συνθήκες , καλλιεργείται κι ενδυναμώνεται η μαιευτική και εν γένει γυναικολογική βία για την οποία η νομοθετική πρόβλεψη είναι ανύπαρκτη κι εμείς οι νομικοί πρέπει να καταφεύγουμε σε άλλες διατάξεις, οι οποίες τις περισσότερες φορές αποδεικνύονται αναποτελεσματικές. Η κυριότερη πηγή είναι οι ίδιες γυναίκες, οι οποίες τολμούν να μιλήσουν, ειδικά αν κρατούν το μωρό τους στα χέρια τους και δεν σιωπούν, προστατεύοντας τα κοινωνικά ταμπού και μία περίτεχνα κατασκευασμένη «αγιοσύνη»της μητρότητας για να πατροναριστεί η μεγάλη καταπίεση κι αποκλειστική σχεδόν ευθύνη, που έρχεται με αυτόν τον ρόλο. Οπότε, αποκαλύπτονται ανατριχιαστικές ιστορίες απανωτών παραβιάσεων, αυταρχικής εξάσκησης της ιατρικής και επιδεικτικής αντίληψης της ασυλίας που παρέχει η ιατρική εξουσία και το σύστημα που την συντηρεί.
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Γαλλία, διαπιστώθηκε ότι όσον αφορά στην παρακολούθηση της εγκυμοσύνης ή του τοκετού, το 6% των γυναικών δηλώνει «καθόλου» ή «σχεδόν καθόλου» ικανοποιημένο, μία στις πέντε γυναίκες έχει πέσει θύμα γυναικολογικής και μαιευτικής βίας και το 6% των γυναικών έχει υποστεί λεκτική βία. Σχεδόν το 3% έχει βιώσει σωματική βία. Αναφέρθηκε δε ότι τα ποσοστά αυτά είναι πολύ υποτιμημένα λόγω των κοινωνικών στερεοτύπων. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι τοκετοί είναι τραυματικοί, ακόμη και αν το γεγονός αυτό δεν γίνεται εύκολα αποδεκτό και οι περισσότερες γυναίκες που γεννούν προτιμούν να λένε πως «όλα πήγαν καλά».
Επί πλέον, δεν υπάρχει σχεδόν καμία γυναίκα που να μην έχει υποστεί παραβιαστικές συμπεριφορές στην "καρέκλα" της γυναικολογικής εξέτασης, που αφορούν σε υποτιμητική ή πατερναλιστική συμπεριφορά του τύπου "πότε θα κάνεις παιδιά;"
Για όλα τα πιο πάνω συζήτησε η managing partner της εταιρίας μας Μίνα Καούνη και η συνεργάτις μας (ειδική στα θέματα μαιευτικής βίας) Αθηνά Κακλαμάνη με την εξαιρετική δημοσιογράφο Έλενα Καρανάτση στην εκπομπή «Φάσμα» της ERTNEWS.
Το θέμα ξεκινά στο 28.27´.
Δείτε την εκπομπή εδώ.