Σύμφωνα με το άρθρο 1505 ΑΚ «1. Οι γονείς υποχρεούνται να έχουν προσδιορίσει το επώνυμο των τέκνων τους με κοινή αμετάκλητη δήλωσή τους. Η δήλωση γίνεται πριν από το γάμο, είτε σε συμβολαιογράφο είτε στον λειτουργό, ενώπιον του όποιου θα τελεσθεί ο γάμος. Ο λειτουργός οφείλει να ζητήσει τη σχετική δήλωση. 2. Το οριζόμενο επώνυμο, κοινό για όλα τα τέκνα, μπορεί να είναι είτε το επώνυμο του ενός από τους γονείς είτε συνδυασμός των επωνύμων τους, που όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από δύο επώνυμα. 3. Αν οι γονείς παραλείψουν να δηλώσουν το επώνυμο των τέκνων τους, σύμφωνα με τους όρους των προηγούμενων παραγράφων, τα τέκνα έχουν για επώνυμο το επώνυμο του πατέρα τους».
Από τα ανωτέρω προκύπτει όχι μόνο η διαδικασία, αλλά και ο αριθμός των επωνύμων που μπορεί να λάβει ένα τέκνο, καθώς και η ουσία του επωνύμου αυτού. Ειδικότερα, το επώνυμο των τέκνων, όπως ορίζεται ρητά στην ως άνω διάταξη, προσδιορίζεται με κοινή τους δήλωση είτε πριν το γάμο σε συμβολαιογράφο, είτε κατά το γάμο ενώπιον του λειτουργού που θα τον τελέσει και καταρχάς μπορεί να είναι το επώνυμο του ενός ή του άλλου γονέα, χάριν της αρχής της ισότητας του φύλου. Η ίδια αρχή, ωστόσο, έχει δημιουργήσει το καθημερινό, πλέον, φαινόμενο, τα τέκνα να λαμβάνουν τα επώνυμα και των δύο γονέων τους, δημιουργώντας έναν συνδυασμό των δύο επωνύμων. Ως εκ τούτου, ζήτημα προκύπτει όταν ένας εκ των δύο γονέων έχει ήδη διπλό επίθετο και επιθυμεί το τέκνο του να έχει τόσο το δικό του επίθετο, όσο και του άλλου συζύγου. Στην περίπτωση αυτή, δε, ισχύει ο απαγορευτικός κανόνας του άρθρου 1505 παρ. 2, σύμφωνα με τον οποίο τα τέκνα δεν μπορούν να έχουν περισσότερο από δύο επώνυμα, με αποτέλεσμα ο έχων διπλό επίθετο γονέας να πρέπει να επιλέξει ποιο από τα δύο θα προσδώσει στο τέκνο του. Εάν, ωστόσο, το τέκνο δεν λάβει και το επώνυμο του άλλου γονέα, γίνεται δεκτό ότι θα πρέπει να έχει ολόκληρο το διπλό επώνυμο του ενός. Τέλος, εάν η ως άνω δήλωσή των γονέων παραλειφθεί, τότε τα τέκνα έχουν για επώνυμο εκείνο του πατέρα τους, ως λογική απόρροια της καταγωγής τους από τον γάμο των γονέων τους (ΑΚ 1465).
Όσον αφορά τα τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους ισχύουν τα ορισθέντα στο άρθρο 1506 ΑΚ και ειδικότερα: «1. Το τέκνο που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του παίρνει το επώνυμο της μητέρας του. Ο σύζυγος της μητέρας μπορεί να δώσει στο τέκνο, με συμβολαιογραφικό έγγραφο, το επώνυμό του στη θέση του ως τότε επωνύμου του τέκνου ή επιπρόσθετα, αν συναινέσουν σ' αυτό, κατά τον ίδιο τύπο, η μητέρα και το τέκνο. 2. Σε περίπτωση επιγενόμενου γάμου των γονέων του τέκνου εφαρμόζονται ως προς το επώνυμό του, εφόσον αυτό είναι ανήλικο, οι διατάξεις του προηγούμενου άρθρου. 3. Αν γίνει αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική, το ενήλικο τέκνο ή, αν αυτό είναι ανήλικο, οι γονείς του ή και ένας από αυτούς ή ο επίτροπός του δικαιούνται, μέσα σε προθεσμία ενός έτους από την ολοκλήρωση της αναγνώριση, να προσθέσουν, με δήλωση στον ληξίαρχο, το πατρικό επώνυμο στο επώνυμο του τέκνου. Αν στη δήλωση προβαίνουν οι δύο γονείς από κοινού, μπορούν να προσδιορίσουν το νέο επώνυμο του τέκνου σύμφωνα με τη δεύτερη παράγραφο του προηγούμενου άρθρου».
