Με την υπ’ αριθμόν 3812/2024 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, έγιναν καθ’ όλα δεκτά τα αιτήματα της ενάγουσας μητέρας με τέκνο εκτός γάμου, εναντίον του εναγόμενου πατέρα και του εναγόμενου παππού του τέκνου, για ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλειας σε εκείνη, για τη συνεισφορά στη διατροφή του τέκνου σε χρήμα και για παροχής άδειας για τη βάπτιση του ανηλίκου μονομερώς χωρίς τη σύμπραξη του εναγόμενου πατέρα.
Η ανωτέρω απόφαση παρουσιάζει ενδιαφέροντα νομικά ζητήματα αναφορικά με την ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλειας του ανηλίκου στην ενάγουσα μητέρα μετά τον Ν.4800/2021 εν αντιθέσει με το προϊσχύσαν καθεστώς κατά το οποίο η μητέρα τέκνου εκτός γάμου είχε αποκλειστική επιμέλεια εκ του Νόμου.
Περαιτέρω, η ως άνω απόφαση κρίνει παραδεκτή την άσκηση αγωγής εναντίον του παππού του τέκνου και πατέρα του πατέρα του ανηλίκου, ταυτόχρονα με την άσκηση αγωγής εναντίον του πατέρα του ανηλίκου.
Ακολουθεί η απόφαση:
Αριθμός Απόφασης: 3812 /2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή, Ανδρέα Αίλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών και από την Γραμματέα Ευαγγελία Τσαβλή.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 19 Φεβρουάριου 2024, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ : ……………………του…………….., κατοίκου……………,
Οδός…………….ατομικώς και ως ασκούσα την αποκλειστική επιμέλεια του…………………
εκτός γάμου γεννηθέντος ανηλίκου……………., κατοίκου……………………η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας της δικηγόρου Σοφίας Γιαρέντη
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1) …………………………..του………………..και 2) ………………………του………………., κατοίκων αμφοτέρων………………, θέση……………….από τους οποίους ο πρώτος παραστάθηκε μετά και ο δεύτερος δια της πληρεξούσιας του δικηγόρου Αργυρώς Φωτάκη.
Η ΕΝΑΓΟΥΣΑ άσκησε την από 18-5-2022 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στην Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου, με αριθμό κατάθεσης 47607/899/2022 και προσδιορίσθηκε προς συζήτηση αρχικά για την δικάσιμο της 16-1-2023, κατόπιν αναβολής για την δικάσιμο της 4-12- 2023 και κατόπιν εκ νέου αναβολής για αυτήν που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εκφωνήθηκε στη σειρά της από το πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489 και 1493 ΑΚ προκύπτει ότι οι γονείς είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν είτε έχει διακοπεί η συμβίωση είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή και ανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και εάν αυτό έχει περιουσία, της οποίας όμως τα εισοδήματα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματά του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Σε όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του και περιλαμβάνει τα αναγκαία για τη συντήρηση και την εκπαίδευσή του έξοδα. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβιώσεως, που ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη επιτηρήσεως και εκπαιδεύσεως και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου (ΑΠ 541/2015, ΑΠ 680/2010 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής αξιολογούνται κατ' αρχήν τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου, καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι συνθήκες της ζωής του, δηλαδή οι όροι διαβίωσής του, χωρίς όμως να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις (ΑΠ 36/2021, ΑΠ 1250/2019 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η δαπάνη για την εξυπηρέτηση στεγαστικών ή καταναλωτικών δανείων δεν προαφαιρείται από το εισόδημα του υποχρέου αλλά λαμβάνεται υπόψη ως επί πλέον βιοτική ανάγκην (ΑΠ 1156/2017, ΑΠ 120/2013, ΑΠ 837/2009 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην αγωγή δεν είναι απαραίτητο να γίνεται αναφορά στις οικονομικές δυνάμεις του άλλου γονέα (δηλαδή του μη εναγόμενου που συνήθως είναι ο έχων την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου), ούτε το Δικαστήριο υποχρεούται αυτεπαγγέλτως να ερευνήσει αυτές, προκειμένου να προβεί σε επιμερισμό της υποχρέωσης διατροφής του ανηλίκου μεταξύ των δύο γονέων του. Αυτές ο εναγόμενος δικαιούται να τις επικαλεσθεί κατ’ ένσταση, προκειμένου να επιτύχει τον περιορισμό της δικής του υποχρέωσης για τη διατροφή του τέκνου, κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη βάση αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα (ΑΠ 2210/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Η ενάγουσα με την κρινόμενη αγωγή της εκθέτει ότι κατόπιν σύναψης ερωτικής σχέσης με τον εναγόμενο γεννήθηκε την 7-4-2012 ο υιός της…………….., τον οποίο αναγνώρισε ο πρώτοί; με την με αριθμό 8041/2012 συμβολαιογραφική πράξη αναγνώρισης τέκνου χωρίς γάμου του συμβολαιογράφου………………Ότι για τους λόγους που αναφέρει θα πρέπει να ανατεθεί η αποκλειστική επιμέλεια του προσώπου του τέκνου σε αυτήν και να της ανατεθεί το δικαίωμα να βαπτίσει αυτό κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Επιπλέον εκθέτει τις οικονομικές δυνάμεις του εναγόμενου, τις οικονομικές δυνάμεις τις δικές της και τις ανάγκες του τέκνου και ζητά να ανατεθεί σε αυτήν η αποκλειστική επιμέλεια του προσώπου του τέκνου της, να ορισθεί ως τόπος κατοικίας του ανωτέρω ο τόπος δικής της κατοικίας, να ορισθεί με απόφαση του Δικαστηρίου το δικαίωμά της να προβεί μονομερώς στην βάπτιση του ανηλίκου κατά το δόγμα και τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σε αυτήν ως ασκούσα αποκλειστικός την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου εντός των 5 πρώτων ημερών κάθε μήνα για διάστημα 2 ετών ως μηνιαία διατροφή ποσό 500 ευρώ εντόκως από την επομένη καθυστέρησης πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης διατροφής μέχρι εξόφλησης. Επικουρικά ζητά να υποχρεωθεί ο δεύτερος εναγόμενος να καταβάλει σε αυτή ως ασκούσα την επιμέλεια του ανωτέρω το ποσό των 500 ευρώ και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην δικαστική της δαπάνη.
Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αγωγή, αρμόδια εισάγεται ενώπιον του παρόντος, καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιου, Δικαστηρίου (άρθρα 17 αρ. 2 και 22 ΚΠολΔ) για να δικαστεί κατά την προκειμένη ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών (άρθρα 591, 592 παρ. 3 περ. α' και β, 593-602, 610-613 ΚΠολΔ). Σημειώνεται ότι για το παραδεκτό της συζήτησης της αγωγής τηρήθηκε η προβλεπόμενη στις διατάξεις των άρθρων 3 παρ. 1, 2, 6 και 7 του Ν. 4640/2019 «Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Περαιτέρω εναρμόνιση προς Οδηγία 2008/52 κ.λ.π. διατάξεις» διαδικασία, δοθέντος ότι, η υπό κρίση αγωγή κατατέθηκε στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου την 19-5-2022 καταλαμβανόμενη, ως εκ τούτου, από το πεδίο εφαρμογής του οικείου νόμου, το οποίο αφορά τις αγωγές, που έχουν κατατεθεί από την 30-11-2019 και εντεύθεν και αναφορικά με την υποχρέωση προσφυγής στην ΥΑΣ από την 15-01-2020 και εντεύθεν (άρθρα 3 § 2 in fine, 7§ 4 και 44 § 1 Ν. 4640/2019,- Φ.Ε.Κ. Α' 190/30.11.2019, ιδ. σχετικό από 30-1-2023 πρακτικό περάτωσης υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης το οποίο υπογράφεται από την διαμεσολαβήτρια………………..). Περαιτέρω, η υπό κρίση αγωγή είναι αρκούντως ορισμένη, και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489 παρ. 2, 1493, 1496, 1498, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514,1518, 1519 ΑΚ, όπως τα άρθρα 1510 επ. ισχύουν από 16.9.2021, μετά την αντικατάστασή τους με τα άρθρα 5-8, 11 και 12 του Ν. 4800/2021, και εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση δυνάμει της μεταβατικής διάταξης του άρθρου 18 του ως άνω νόμου, 345, 346 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ. Σημειωτέον ότι η επικουρική βάση της αγωγής στηρίζεται στη διάταξη του άρθρου 1490 του ΑΚ, ήτοι στην ευθύνη για διατροφή του δεύτερου εναγόμενου, οπότε παραδεκτά επικουρικά ενάγεται το κατά δεύτερο λόγο ευθυνόμενο πρόσωπο σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 219 ΚΠολΔ (ΑΠ 218/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) κατ’ απόκλιση από τον κανόνα της απαγορευμένης επικουρικής εναγωγής. Συνεπώς, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι: α) έχει καταβληθεί για το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου, που αναλογεί στο αντικείμενο της διαφοράς, με τις ανάλογες προσαυξήσεις υπέρ τρίτων (ιδ σχετ e παράβολο και αποδεικτικό κατάθεσης της Alpha Bank), β) επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς η προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 611 ΚΠολΔ υποχρεωτική προσπάθεια συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς και γ) συμμορφώθηκε ο εναγόμενος με την επιταγή του Δικαστηρίου για την πληρωμή, προκαταβολικώς, των προς τη διεξαγωγή της παρούσας δίκης εξόδων της (άρθρο 17^3|παρ.4 του ΚΠολΔ, βλ. την από 25-9-2023 απόδειξη καταβολής προκαταβλητέων εξόδων της δίκης). Τέλος έλαβε χώρα προσωπική επικοινωνία του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου με το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, κατά το άρθρο 612 του ΚΠολΔ.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, που δόθηκαν νομίμως στο ακροατήριό αυτού του Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, από όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα με τις προτάσεις τους κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (591 περ. ε' ΚΠολΔ), τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων οι φωτογραφίες των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ. 3, 448 παρ. 2, 457 Κ.ΠολΔ Εφ. Αιγαίου 101/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), από τις έγγραφες αποτυπώσεις μηνυμάτων, που αντηλλάγησαν μεταξύ των διαδίκων και τα οποία υπάγονται στην έννοια της μηχανικής απεικόνισης, κατ’ αρ. 444 παρ. 1 περ. γ' και 2 ΚΠολΔ, εξομοιούμενα με ιδιωτικά έγγραφα, χωρίς να ενδιαφέρει ο τρόπος, με τον οποίο τα παραπάνω μηνύματα προσκομίζονται ως αποδεικτικά στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου, δηλαδή αν προσκομίζονται φωτογραφίες που απεικονίζουν την οθόνη του κινητού τηλεφώνου ή αν προσκομίζονται φωτοαντίγραφα που απεικονίζουν τα μηνύματα με τη χρήση της δυνατότητας «screenshot» (ελληνική ορολογία «στιγμιότυπο» ή «ψηφιακή φωτογραφία οθόνης κινητού») (ΠολΠρΘεσ 13661/2019 Αρμ. 2021.1551, ΜονΠρΗρακλ 1085/2018 Α' ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) και χωρίς, επιπλέον, τα παραπάνω μηνύματα να θεωρούνται παρανόμως κτηθέντα αποδεικτικά μέσα, ακόμη και αν δεν έχει προηγηθεί η διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, δεδομένου ότι κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας τα γραπτά μηνύματα μεταξύ των διαδίκων θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, όπως οι επιστολές, αφού σε αμφότερες τις μορφές αυτού του είδους της επικοινωνίας συνυπάρχουν τα στοιχεία της αποτυπωμένης σε αναγνώσιμη μορφή επικοινωνίας από απόσταση, ενώ η μετάβαση από την κυριαρχία της επιστολής στην κυριαρχία των μηνυμάτων μέσω κινητών τηλεφώνων (sms) ή διαδικτυακών εφαρμογών (viber, messenger κλπ.) έγινε κυρίως λόγω του εκσυγχρονισμού της διαθέσιμης τεχνολογία -κατά συνέπεια, με την προσκομιδή των παραπάνω μηνυμάτων δεν προσβάλλεται το δικαίωμα της ελεύθερης επικοινωνίας και του απορρήτου των συνομιλιών, εφόσον τα μηνύματα αυτά προσκομίζονται από τους διαδίκους, στο πλαίσιο δικαστικής μεταξύ τους διένεξης, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και οι ίδιοι οι συνομιλούντες μέσω των παραπάνω μηνυμάτων, καθώς και από τις ομολογίες των διαδίκων, που περιέχονται στις προτάσεις τους και ενυπάρχουν στις διευκρινίσεις που παρείχαν ενώπιον του Δικαστηρίου, οι οποίες εκτιμώνται ελεύθερα (άρθρο 597 παρ. 1 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά. Από σαρκική συνάφεια των διαδίκων γεννήθηκε την 7-4-2012 ένα άρρεν τέκνο,) το οποίο ο εναγόμενος αναγνώρισε εκουσίως με την με αριθμό 8041/19-4-2012 πράξη αναγνώρισης τέκνου χωρίς γάμο των γονέων του του Συμβολαιογράφου Αθηνών………………….Το άνω τέκνο έλαβε το όνομα ……………………………….με πολιτική ονοματοδοσία. Περαιτέρω με την με αριθμό 5155/2021 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, δικάζοντος με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων , κατόπιν αιτήσεως του εναγομένου, ρυθμίστηκε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του τελευταίου με το τέκνο του και ορίστηκε ότι αυτός έχει δικαίωμα να επικοινωνεί μαζί του σε δημόσιο χώρο ή οπουδήποτε αλλού κάθε δεύτερη και τέταρτη Κυριακή κάθε μήνα από ώρα 17:00 έως 20:00 παρουσία της μητέρας του. Επιπλέον με μέριμνα της ενάγουσας εξετάσθηκε το τέκνο από την ………………………., ιατροδικαστική ψυχολόγο η οποία συνέταξε την σχετική προσκομιζόμενη από 5/10/2021 έκθεση δικαστικής ψυχολογικής πραγματογνωμοσύνης. Σύμφωνα με τα όσα η άνω έκθεση διαλαμβάνει: το τέκνο φέρεται να τρέφει έναν μη στενό δεσμό με την πατρική φιγούρα με συνοδά αισθήματα φόβου, θλίψης και άγχους μέσω της σοβαρής προκληθείσας βίαιης πατρικής συμπεριφοράς εις βάρος του ίδιου του ανηλίκου…. διαφαίνεται ο πατρικός δεσμός ως ανασφαλής, όπου δεν έχει καλλιεργηθεί η συναισθηματική ασφάλεια και σταθερότητα που χρειάζεται να βιώσει ένα παιδί και να διέπει έναν υγιή γονεικό δεσμό προκειμένου να αναπτυχθεί ομαλά όσον αφορά τον συναισθηματικό του κόσμο....κρίνεται σκόπιμο και αναγκαίο λόγω των δεδομένων της σοβαρής πατρικής κακοποιητικής δράσης η επικοινωνία του τέκνου με το πατρικό πρότυπο να πραγματοποιείται σε όσο το δυνατόν λιγότερη βάση επικοινωνίας σε ελεγχόμενο εξωτερικό περιβάλλον υπό την παρουσία της μητέρας προκειμένου να υφίσταται ο ελεγχόμενος ρόλος του πατέρα στην ζωή του τέκνου...». Η ως άνω γνωμοδότηση ελήφθη υπόψη από τον Δικαστή που εξέδωσε την ως άνω με αριθμό 5155/2021 απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου . Προς αντίκρουση του περιεχομένου της άνω γνωμοδότησης αλλά και της αξιοπιστίας της άνω ψυχολόγου οι εναγόμενοι προσάγουν και επικαλούνται με την προσθήκη επί των προτάσεων τους, τις με αριθμό πρωτ. 6308/18-7-2022 και 10560/2-12-2022 γνωστοποιήσεις /αιτήσεις ενώπιον του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με τις οποίες οι αναφερόμενοι αιτούντες κάνουν λόγο για επιλήψιμη συμπεριφορά παιδοψυχολόγων , μεταξύ των οποίων και προεχόντως η ως άνω υπογράφουσα την άνω έκθεση, οι οποίοι επικουρούν διάδικα μέρη ώστε να κατηγορούνται άδικα γονείς για κακοποίηση τέκνων τους προκειμένου να επιτευχθεί από την άλλη πλευρά η πλήρης αποξένωσή τους. Με τις δε άνω αιτήσεις οι αιτούντες αιτούντο κατ’απόλυτη προτεραιότητα την διενέργεια κάθε νόμιμης πράξης προκειμένου για την διερεύνηση του άνω ζητήματος. Ωστόσο οι εναγόμενοι δεν προσκόμισαν οιοδήποτε έγγραφο από το οποίο να προκύπτει η πορεία των άνω αιτήσεων-καταγγελιών και δη η παραγγελία για προκαταρκτική εξέταση ή άσκηση ποινικής δίωξης με την μορφή προσωποποίησης αυτής (της δίωξης) στην αναφερόμενη στην αιτήσεις ως άνω ψυχολόγο. Και αυτό παρά την παρέλευση ενός και πλέον έτους από την υποβολή των ανωτέρω, διάστημα κατά το οποίο - ενόψει της ιδιάζουσας σημασίας της φύσης της καταγγελίας - θα έπρεπε να έχει κινηθεί η προδικασία αλλά και τουλάχιστον η κλήση αυτής ως υπόπτου να παράσχει εξηγήσεις για όσα της καταλογίζονται με την άνω γνωστοποίηση. Ως εκ τούτου τα ανωτέρω δεν κλόνισαν την αξιοπιστία του περιεχομένου της άνω έκθεσης. Από την προσωπική εξάλλου επικοινωνία του Δικαστή με το τέκνο των διαδίκων, το τελευταίο εξέφρασε σε πλείστα σημεία της ομιλίας του φόβο για τον εναγόμενο πατέρα του τόσο αναφορικά με συμπεριφορά του τελευταίου απέναντι στην μητέρα του όσο και ως προς το ίδιο (τέκνο). Το τελευταίο έκανε λόγο για νευρική αλλά και μη σωστή συμπεριφορά του προς το πρόσωπό του, γεγονός το οποίο του στέρησε την επιθυμία του να τον συναντά. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε εξάλλου ότι η ενάγουσα επιδεικνύει έντονο ενδιαφέρον για τη σωστή ανατροφή του ανηλίκου, αναλώνει όλες τις δυνάμεις της στη φροντίδα και περιποίηση αυτού , παρέχοντας σε αυτό αφειδώς την αγάπη, τη στοργή και τη θαλπωρή ,της, καθώς και κάθε συναισθηματική και ηθική στήριξη, που έχει απόλυτη ανάγκη λόγω της νεαρής του ηλικίας . Άσκησε με απόλυτη επιτυχία μέχρι τώρα την επιμέλεια του τέκνου της, με γνώμονα την καλή σωματική και ψυχοδιανοητική του ανάπτυξη, αυτό δε, αποτελεί εγγύηση ότι και στο μέλλον θα επιτελεί το καθήκον της αυτό με την ίδια στοργή και γνώση. Επιπλέον, συμμετέχει ενεργά στο σχολικό και εξωσχολικό πρόγραμμα του, μελετά μαζί του και επιδεικνύει ενδιαφέρον για τα προβλήμτα που αντιμετωπίζει. Επομένως σε σχέση με το ζήτημα τη επιμέλειας του τέκνου αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα είναι φιλόστοργη μητέρα και ικανή να διαπαιδαγωγήσει σωστά αυτό που είναι ιδιαίτερα συνδεδεμένο με αυτήν. Το Δικαστήριο εκτιμώντας την γνώμη του τέκνου καθώς και την ωριμότητα αυτού, τον δεσμό του με τους γονείς του (υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι ο ιδιαίτερος αυτός δεσμός του ανηλίκου έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά και αβίαστά ως ψυχική στάση, η οποία είναι προϊόν της ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του, που έχει την στοιχειώδη ικανότητα διάκρισης), τη σχέση των γονέων μεταξύ τους οι οποίες δεν διέπονται από κλίμα έστω στοιχειώδους συνεργασίας αλλά και με αποκλειστικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον του, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές-και ψυχικές ανάγκες του, κρίνει ότι πρέπει να αναθέσει μέρος της γονικής μέριμνας και δη την επιμέλεια του προσώπου αυτού αποκλειστικά στην ενάγουσα μητέρα του, με την οποία και διαμένει και η οποία το φροντίζει και το αγαπά και παρέχει τα εχέγγυα να επωμισθεί το λειτουργικό αυτό καθήκον και να φροντίσει για την ανατροφή, επίβλεψη, μόρφωση και την εκπαίδευσή του και να το ενισχύσει ώστε να αναπτύξει υπεύθυνα και με κοινωνική συνείδηση την προσωπικότητά του, παρεκκλίνοντας από την από κοινού άσκηση του συνόλου της γονικής μέριμνας από αμφότερους τους διαδίκους γονείς του. Εξάλλου, ενόψει του ότι ο δικάσας Δικαστής κατόπιν προσωπικής επικοινωνίας που είχε με το τέκνο σχημάτισε πλήρη δικανική πεποίθηση αναφορικά με το σημείο στο οποίο βρίσκονται οι σχέσεις του πατέρα του με αυτό, κρίνεται ότι δεν χρήζει αναβολής η εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης και η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης σύμφωνα με όσα διαλαμβάνουν οι εναγόμενοι με την προσθήκη επί των προτάσεων την οποία κατέθεσαν. Για τους λόγους που προηγήθηκαν θα πρέπει να επιτραπεί στην μητέρα να προβεί στην βάπτιση του τέκνου της σύμφωνα με τους κανόνες της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, ενέργεια στην οποία δεν αντιτάσσεται σε κάθε περίπτωση ο πρώτος εναγόμενος. Εξάλλου, το άνω ανήλικο τέκνο των διαδίκων αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, καθόσον στερείται περιουσίας και δεν έχει τη δυνατότητα, λόγω της ηλικίας του, να εργαστεί. Συνεπώς, υπόχρεοι προς διατροφή του είναι οι γονείς του από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις οικονομικές του δυνάμεις, ενώ το μέτρο της διατροφής του πρέπει να προσδιοριστεί με βάση τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες διαβίωσής του, και θα περιλαμβάνει όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση, την περίθαλψη και ανατροφή του, συνεκτιμώμενων και των οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων του. Η ενάγουσα εργάζεται ως οικιακή βοηθός αποκερδαίνουσα μηνιαίως ποσό 400 ευρώ ενώ λαμβάνει και επίδομα τέκνου ανερχόμενο μηνιαίως σε ποσό 70 ευρώ. Σύμφωνα με την δήλωση φορολογίας εισοδήματος έτους 2022 η ίδια δήλωσε καθαρό ποσό από μισθούς 2.024,76 ευρώ. Επίσης, η ενάγουσα διαμένει με το τέκνο της σε ιδιόκτητη οικία επί της οδού……………………, επιφάνειας 50 τμ. ενώ επιβαρύνεται με τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας της ως άνω οικίας (κοινόχρηστες δαπάνες, λογαριασμούς οργανισμών κοινής ωφέλειας κ.λ.π.). Δεν αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία ή εισοδήματα από έτερες πηγές, ούτε ότι βαρύνεται με δαπάνες διατροφής τρίτων προσώπων (πέραν του ως άνω ανήλικου τέκνου της). Οι δε λοιπές ανάγκες διαβίωσης της ενάγουσας είναι αντίστοιχες ατόμων παρόμοιας με αυτήν ηλικίας. Ο πρώτος εναγόμενος έκανε λόγο με τις προτάσεις οτυ ότι έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης και λαμβάνει ποσό 100 ευρώ μηνιαίως σε χρήμα και 100 ευρώ σε τρόφιμα.
Από το σχετικό προσκομιζόμενο από 20-9-2023 πιστοποιητικό της ΑΑΔΕ προκύπτει ότι ο ίδιος το φορολογικό έτος 2020, δήλωσε μηδενικό εισόδημα και ποσό 2.600 ευρώ απο αυτοτελώς φορολογούμενα ποσά, επίσης για το φορολογικό έτος 2021, δήλωσε μηδενικό εισόδημα και επίσης ποσό 2.600 ευρώ από αυτοτελώς φορολογούμενα ποσά ενώ τέλος για το φορολογικό έτος 2022 δήλωσε μηδενικό εισόδημα και 2.800 ευρώ από αυτοτελώς φορολογούμενα ποσά. Από το ίδιο ως άνω πιστοποιητικό προκύπτει ότι την 1/1/2023 ο πρώτος εναγόμενος δήλωσε το 100 % της πλήρους κυριότητας οικοπέδου επιφανείας 183.4, τμ., κείμενου στην οδό……………, εντός του οποίου βρίσκεται μονοκατοικία επιφάνειας κυρίων χώρων 69,91 τμ και 22,80 τμ βοηθητικών χώρων. Επίσης, ο ίδιος έκανε λόγο ότι συλλέγει ανακυκλώσιμα υλικά τα οποία πωλεί και από την εργασία του αυτή αποκερδαίνει περί τα 200 ευρώ μηνιαίως, γεγονός το οποίο επιβεβαιώθηκε από την κατάθεση της μάρτυρος ανταπόδειξης και αδερφής του. Το Δικαστήριο, ωστόσο, κρίνει, με βάσή τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, ενόψει της κοινής πείρας και λογικής ενόψει της προγενέστερης του επαγγελματικής απασχόλησης ως υπάλληλος σε κατάστημα πώλησης επίπλων σύμφωνα με την κατάθεση της άνω αδερφής του, της εμπειρίας, της ηλικίας του και κατάστασης της υγείας του, λαμβάνοντας βέβαια υπόψη τη δυσκολία ανεύρεσης μόνιμης και σταθερής εργασίας ότι ο πρώτος εναγόμενος δύναται να απασχοληθεί σε συναφή εργασία αποκομίζοντας μηνιαίο εισόδημα ύψους τουλάχιστον 800 ευρώ, το οποίο συνυπολογίζεται κατά τον προσδιορισμό των οικονομικών του δυνάμεων σαν να είχε πραγματικά το εισόδημα αυτό. Τούτο δε είναι ενδεδειγμένο και επιβεβλημένο, προκειμένου να ικανοποιήσει τις διατροφικές ανάγκες του τέκνου του, εκπληρώνοντας έτσι ορισμένες, τις πιο στοιχειώδεις από τις υποχρεώσεις, τις οποίες επωμίστηκε αποφασίζοντας τη γέννηση αυτού, δεδομένου και ότι ως δυνάμεις κατά την έννοια του νόμου νοούνται όχι μόνο εκείνες που πηγάζουν από την περιουσία και τους πόρους κάθε γονέα, αλλά οι εν γένει δυνάμεις αυτού και προφανώς η ικανότητά του για τη δημιουργία πόρων με την ανάλογη εργασία και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του προς εργασία. Δεν αποδείχτηκε ότι έχει άλλα περιουσιακά στοιχεία ή εισοδήματα από έτερες πηγές, ούτε ότι βαρύνεται με δαπάνες διατροφής τρίτων προσώπων (πέραν του ως άνω ανήλικου τέκνου του). Το τέκνο των διαδίκων φοιτά στην……………….του Δημοτικού Σχολείου……………..….Παρακολουθεί μαθήματα κολύμβησης στον…………………………καταβάλλουσα για τον σκοπό αυτό η μητέρα του ποσό 70 ευρώ, ενώ παρακολουθεί και μαθήματα αγγλικής για τα οποία καταβάλλονται ποσό 80 ευρώ μηνιαίως (ιδ. σχετ. απόδειξη κέντρων ξένων γλωσσών πληροφορικής). Οι υπόλοιπες δαπάνες για τη διαβίωση του ανηλίκου, ήτοι, τροφής, ένδυσης, υπόδησης, εκπαίδευσης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχαγωγίας, είναι οι συνήθεις που απαιτούνται για ανήλικα της ίδιας ηλικίας, τα οποία διαβιώνουν στον ίδιο τόπο, κάτω από τις ίδιες βιοτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες κατά τον επίδικο χρόνο. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, η κατά μήνα διατροφή για το ανήλικο τέκνο προσδιοριζόμενη από τις συνθήκες ζωής και ανταποκρινόμενη στα απαραίτητα έξοδα για τις ως άνω αναφερόμενες αιτίες, πρέπει να καθοριστεί για το χρονικό διάστημα των δύο ετών από την επίδοση της αγωγής στο ποσό των 450 ευρώ μηνιαίως. Με το ποσό αυτό μπορούν να καλυφθούν όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση και την ανατροφή του, ώστε να εξασφαλισθεί επίπεδο διαβίωσής του ανταποκρινόμενο προς το επίπεδο που αρμόζει στην ηλικία του, και προς το επίπεδο ζωής των γονέων του. Ειδικότερα, μπορούν να καλυφθούν οι δαπάνες στέγασης, τροφής, ένδυσης, ψυχαγωγίας, παραθερισμού. Στα ποσά αυτά συμπεριλαμβάνεται και η, ως εκ της εκεί διαβιώσεώς του, προκύπτουσα επιβάρυνση των λειτουργικών εξόδων της οικίας όπου διαμένει με τη μητέρα του (βλ. ΑΠ 826/1994 ΕλΔνη 38. 1079, EeftAap 149/2012, ΕφΘεσ 50/2006 ΝΟΜΟΣ), τα οποία φέρει η τελευταία, ενώ, συνυπολογίζονται και οι αποτιμητές σε χρήμα σ υναφείσε με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου)του υπηρεσίες, των οποίων έχει άμεση ανάγκη για την ανατροφή του και προσφέρονται σ’ αυτό από την ίδια (μητέρα του) καθώς και η στέγαση, που του παρέχει η τελευταία. Από το ποσό αυτό ο εναγόμενος πατέρας του δύναται να καταβάλει ευχερώς το ποσό των 300 ευρώ ενόψει της προαναφερόμενης οικονομικής και περιουσιακής του κατάστασης, διότι οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το τέκνο τους από κοινού ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του (άρθρ. 1489 παρ. 2 ΑΚ). Κατά το υπόλοιπο ποσό, που απαιτείται για τη διατροφή του, συμμετέχει η ενάγουσα με τα εισοδήματα από την εργασία της και με την προσφορά της προσωπικής της εργασίας και απασχόλησης για την περιποίηση και τη φροντίδα του. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ανωτέρω συσχετισμός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων γίνεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, καθόσον την υπό κρίση αγωγή δεν ζητείται το σύνολο του ποσού, στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες των ανηλίκων, αλλά μόνο το μέρος, το οποίο πρέπει να βαρύνει τον εναγόμενο, αφού η ενάγουσα επικαλείται με την αγωγή της και τη δική ΝΟΜΟΣ). Κατ’ακολουθίαν των ανωτέρω πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή ως βάσιμη στην ουσία της, και να καθορισθεί ως τόπος κατοικίας η κατοικία της ενάγουσας μητέρας του, να επιτραπεί στην ενάγουσα να προβεί στην βάπτιση του τέκνου της κατά το δόγμα και τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και να υποχρεωθεί ο εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα, για λογαριασμό του τέκνου τους ως συνεισφορά του για διατροφή σε χρήμα, το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επίδοση της αγωγής, προκαταβλητέα εντός των πέντε (5) πρώτων ημερών μηνός, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση κάθε ληξιπρόθεσμης παροχής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Τέλος, η δικαστική δαπάνη, πέραν των προκαταβληθέντων εξόδων, πρέπει να επιβληθεί στον εναγόμενο κατά το ποσοστό της ήττας του (άρθρο 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ στην ενάγουσα μητέρα την άσκηση της επιμέλειας του τέκνου της……………………….και ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ως τόπο κατοικίας του τον τόπο κατοικίας της.
ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στην ενάγουσα να προβεί στην βάπτιση του τέκνου της κατά το δόγμα και τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να προκαταβάλλει στην ενάγουσα εντός των πέντε (5) πρώτων ημερών κάθε μήνα, ως ασκούσα την επιμέλεια του τέκνου της το ποσό το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ για διάστημα δύο ετών από την επομένη επίδοσης της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε παροχής και μέχρι την εξόφληση.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας το ύψος της οποίας ορίζει σε ποσό τριακόσια (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην…………………..σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο, στις 15/4/2024 των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ