ΑΡΙΘΜΟΣ 947/2022
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Κουτσοκώστα, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ελένη Φραγκάκη-Εισηγήτρια, Ελένη Κατσούλη, Δημήτριο Τράγκα και Ελένη Μπερτσιά, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις …………… 2022, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Αδαμαντίας Οικονόμου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και του Γραμματέως Χαράλαμπου Αθανασίου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντα - κατηγορουμένου ……… του ……, κατοίκου ……. που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του ……………., περί αναιρέσεως της υπ' αριθ. ………… αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων …… και με υποστηρίζουσα την κατηγορία την ……. του …….., κάτοικο ... η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Κωνσταντίνο Φιλάνδρα.
Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων ……, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην υπ' αριθμ. πρωτ. ……….αίτησή του αναίρεσης, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό …….
Αφού άκουσε Την Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που πρότεινε να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και τους πληρεξουσίους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από ……. και με αριθμό πρωτ.Εισ………. αίτηση-δήλωση του …... του …..., κατοίκου ... προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για αναίρεση της με αριθμό ……. καταδικαστικής απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων ……, με την οποία κηρύχθηκε αυτός ένοχος για παραβίαση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων με την ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ.2 περ. α' του ΠΚ και καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) μηνών, η οποία ανεστάλη για μία τριετία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, περιέχει δε παραδεκτούς λόγους αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α' και Ε του ΚΠοινΔ (απόλυτη, κατ'άρθρο 171 παρ.1 περ. β' και δ' του ΚΠοινΔ, ακυρότητα που συνέβη κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο και εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης ), και, συνεπώς, είναι παραδεκτή.
Κατά τα άρθρα 2 παρ. 1, 9 παρ. 1 εδ. β', 9Α, 19 παρ. 1 και 3 και 25 παρ. 1 εδ. δ' του Συντάγματος, ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη. Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων και, κατά το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η οποία κυρώθηκε με το ΝΔ 53/1974 και έχει υπερνομοθετική ισχύ, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, κάθε πρόσωπο δικαιούται σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας του και της αλληλογραφίας του. Επί πλέον, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 22 παρ. 4 του νόμου 2472/1997 "Προστασία από την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων", που ίσχυε κατά την τέλεση (…..2014 έως …..2014) της αξιόποινης πράξης της παραβίασης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, "Όποιος χωρίς δικαίωμα επεμβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα...., ανακοινώνει, τα καθιστά προσιτά σε μη δικαιούμενα πρόσωπα..., τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή....", ενώ, κατά τις διατάξεις του άρθρου 38 παρ. 1 και 2 του νόμου 4624/2019 "Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, μέτρα εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ)", "1. Όποιος, χωρίς δικαίωμα: α) επεμβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο σε σύστημα αρχειοθέτησης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, και με την πράξη του αυτή λαμβάνει γνώση των δεδομένων αυτών, β) τα αντιγράφει, αφαιρεί, αλλοιώνει, βλάπτει, συλλέγει, καταχωρεί, οργανώνει, διαρθρώνει, αποθηκεύει, προσαρμόζει, μεταβάλλει, ανακτά, αναζητεί πληροφορίες, συσχετίζει, συνδυάζει, περιορίζει, διαγράφει, καταστρέφει, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός (1) έτους, εάν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη. 2. Όποιος χρησιμοποιεί, μεταδίδει, διαδίδει, κοινολογεί με διαβίβαση, διαθέτει, ανακοινώνει ή καθιστά προσιτά σε μη δικαιούμενα πρόσωπα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία απέκτησε σύμφωνα με την περίπτωση α' της παραγράφου 1 ή επιτρέπει σε μη δικαιούμενα πρόσωπα να λάβουν γνώση των δεδομένων αυτών, τιμωρείται με φυλάκιση, εάν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη..". Οι διατάξεις του τελευταίου αυτού νόμου, ο οποίος ισχύει από 29 Αυγούστου 2019, και με τον οποίο καταργήθηκε ο ως άνω νόμος 2472/1997 (άρθρο 84 ν. 4624/2019) με την επιφύλαξη των σ' αυτό αναφερομένων διατάξεων, περιέχουν ευμενέστερη για τον κατηγορούμενο μεταχείριση, αφού με το άρθρο 38 παρ. 1, για την βασική μορφή του αδικήματος προβλέπεται ποινή φυλάκισης μέχρι ενός έτους, ενώ με το άρθρο 38 παρ. 2 του ιδίου νόμου, ως προς την αντικειμενική υπόσταση της μετάδοσης, ανακοίνωσης κλπ δεδομένων, προσθέτει το επί πλέον στοιχείο της απόκτησης αυτών σύμφωνα με την παρ. 1 περ. α' του αυτού άρθρου, δηλαδή την απόκτηση με την επέμβαση με οποιονδήποτε τρόπο σε σύστημα αρχειοθέτησης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τον ίδιο τον υπαίτιο και το προβλεπόμενο πλαίσιο ποινής κυμαίνεται από δέκα (10) ημέρες έως πέντε (5) έτη (ΑΠ686/20221 ΑΠ 614/2020, ΑΠ 505/2020).
Εξ άλλου, κατά το άρθρο 44 στοιχ. α', β', στ', θ' ι',ιγ' και ιζ' του ιδίου νόμου (4624/2019), για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου νοούνται ως: α)"δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα": κάθε πληροφορία που αφορά ταυτοποιημένο ή ταυτοποιήσιμο φυσικό πρόσωπο ("υποκείμενο των δεδομένων"), το ταυτοποιήσιμο φυσικό πρόσωπο είναι εκείνο του οποίου η ταυτότητα μπορεί να εξακριβωθεί, άμεσα ή έμμεσα, ιδίως μέσω αναφοράς σε αναγνωριστικό στοιχείο ταυτότητας, όπως σε όνομα, σε αριθμό ταυτότητας, σε δεδομένα θέσης, σε επιγραμματικό αναγνωριστικό ταυτότητας ή σε έναν ή περισσότερους παράγοντες που προσιδιάζουν στη σωματική, φυσιολογική, γενετική, ψυχολογική, οικονομική, πολιτιστική, ή κοινωνική ταυτότητα του εν λόγω φυσικού προσώπου". β) "επεξεργασία": κάθε πράξη ή σειρά πράξεων που πραγματοποιείται, με ή χωρίς τη χρήση αυτοματοποιημένων μέσων, σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα ή σε σύνολα δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όπως η συλλογή...η χρήση, η κοινολόγηση με διαβίβαση, η διάδοση ή κάθε άλλη μορφή διάθεσης..." στ) "σύστημα αρχειοθέτησης": κάθε διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τα οποία είναι προσβάσιμα με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια, είτε το σύνολο αυτό είναι συγκεντρωμένο είτε αποκεντρωμένο είτε κατανεμημένο σε λειτουργική ή γεωγραφική βάση. θ) "αποδέκτης": το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, η δημόσια αρχή, η υπηρεσία ή άλλος φορέας, προς τα οποία κοινολογούνται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, είτε πρόκειται για τρίτον είτε όχι...". ι)"παραβίαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα": η παραβίαση της ασφάλειας που οδηγεί σε τυχαία ή παράνομη καταστροφή, απώλεια, μεταβολή, άνευ άδειας κοινολόγηση ή πρόσβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που υποβάλλονται σε επεξεργασία μεταξύ άλλων και σε ιγ) "δεδομένα που αφορούν στην υγεία": δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τα οποία σχετίζονται με τη σωματική ή ψυχική υγεία ενός φυσικού προσώπου, περιλαμβανομένης της παροχής υπηρεσιών υγειονομικής φροντίδας, και τα οποία και τέλος ιζ)"συγκατάθεση": κάθε οικειοθελής, για τις ανάγκες της συγκεκριμένης περίστασης, αδιαμφισβήτητη και μετά από ενημέρωση του υποκειμένου σαφής ένδειξη της επιθυμίας του με την οποία εκδηλώνει με δήλωση ή σαφή θετική ενέργεια ότι συμφωνεί να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν. Ουσιαστικά το τελευταίο αυτό άρθρο αποτελεί επανάληψη του άρθρου 2 του καταργηθέντος Ν. 2472/1997 ως προς το οποίο, το άρθρο 84 του Ν.4624/2019 ορίζει μεταξύ άλλων ότι ""Ο ν. 2472/1997 "Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα" με την επιφύλαξη των ορισμών του άρθρου 2, όπου γίνεται ρητή παραπομπή σε αυτούς σε σχετική με τα προσωπικά δεδομένα νομοθεσία, του δεύτερου έως και του τελευταίου εδαφίου της περίπτωσης β του άρθρου 2 για την ανακοίνωση και δημοσιοποίηση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και του εδαφίου β της παραγράφου 2 του άρθρου 3,.............................. καταργείται. Σύμφωνα, επομένως, με τους ορισμούς του Ν.4624/19, είναι απαραίτητο, για την πλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης τόσο της βασικής μορφής του αδικήματος της παρ.1α, όσο και των υπόλοιπων, των παρ. 1β', 2, 3, 4 και 5, τα προσωπικά δεδομένα επί των οποίων έγινε η επέμβαση να βρίσκονται σε "σύστημα αρχειοθέτησης", το οποίο αποτελεί και το αντικείμενο της προσβολής της εγκληματικής πράξης, όπως αναφέρεται και στην Αιτιολογική Έκθεση του νόμου. Τέτοιο αρχείο προσωπικών δεδομένων κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων αποτελούν και οι σύγχρονες βιντεοκάμερες, οι οποίες διαθέτουν λογισμικά προγράμματα, στα οποία ο κάτοχος και ιδιοκτήτης τους καταχωρεί σε ξεχωριστά αρχεία τα προσωπικά δεδομένα που αναφέρονται στις φωτογραφίες του, στα βίντεό του (ταινίες του), κ.λ.π., τα οποία αρχεία (όταν είναι πολλά) είναι διαρθρωμένα σε φακέλλους και υποφακέλλους, όπως και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, δηλαδή τα αρχεία της σύγχρονης βιντεοκάμερας αποτελούν διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία είναι προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια και μπορούν να τύχουν επεξεργασίας συνισταμένης μεταξύ άλλων και στην ανάρτηση του οπτικοακουστικού υλικού που καταγράφηκε με αυτά σε διαδικτυακές πλατφόρμες και ιστότοπους, που επιτρέπουν την κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών (πρβλ. ΑΠ 505/2020, ΑΠ 96/2020 και ΑΠ 1306/2016 ). Έτσι, για την πλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης του βασικού αδικήματος της παρ.1α του άρθρου 38 Ν. 4624/2019 απαιτείται η χωρίς δικαίωμα επέμβαση επί συστήματος αρχειοθέτησης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και η μέσω της επέμβασης αυτής λήψη γνώσης του περιεχομένου των δεδομένων. Ειδικότερα, η τέλεση του αδικήματος προϋποθέτει: α) την ύπαρξη "συστήματος αρχειοθέτησης" που να περιέχει προσωπικά δεδομένα, κατ' αναλογία του "αρχείου" που προέβλεπε η νομοτυπική μορφή του προϊσχύοντος Ν. 2472/1997, β) την επέμβαση σε αυτό, γ) την ανυπαρξία δικαιώματος και δ) την με την επέμβαση αυτή γνώση από τον δράστη του περιεχομένου των δεδομένων. Η επέμβαση προϋποθέτει θετική ενέργεια, η οποία να έχει ως συνέπεια την λήψη γνώσης του περιεχομένου των δεδομένων, με οποιοδήποτε τρόπο, ακόμα δηλαδή και με τους αναφερόμενους στο εδάφιο β' τρόπους επεξεργασίας, ήτοι με την αντιγραφή, αφαίρεση, αλλοίωση, βλάβη, συλλογή, καταχώριση, οργάνωση, διάρθρωση, αποθήκευση, προσαρμογή, μεταβολή, ανάκτηση, αναζήτηση πληροφοριών, συσχέτιση, συνδυασμό, περιορισμό, διαγραφή ή καταστροφή. Τέτοια ενέργεια αποτελεί, σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στην αιτιολογική έκθεση του Ν. 4624/2019, η χωρίς δικαίωμα "εισβολή-εισχώρηση" απ' έξω σε συστήματα αρχειοθέτησης, ενώ η πράξη στοιχειοθετείται και μετά από νόμιμη κατοχή των δεδομένων, εφόσον η χρήση και επεξεργασία τους λαμβάνει χώρα χωρίς δικαίωμα, με έναν από τους αναφερόμενους στο άρθρο 38 παρ. 1 β' του Ν. 4624/2029 τρόπους. Για την υποκειμενική συγκρότηση της πράξης απαιτείται άμεσος ή ενδεχόμενος δόλος.
Τέλος, η προβλεπόμενη στην παράγραφο 2 του άρθρου 38 Ν.4624/2019 πράξη συνιστά "έγκλημα χρήσης" (βλ. Αιτιολ. Έκθεση), αποτελεί δε ήπια διακεκριμένη μορφή τέλεσης του αδικήματος, απειλούμενη με ποινή φυλάκισης μέχρι πέντε (5) ετών. Για την πλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης του αδικήματος της εν λόγω μορφής απαιτείται: α) η ύπαρξη "συστήματος αρχειοθέτησης" που περιέχει προσωπικά δεδομένα, β) η μη ύπαρξη δικαιώματος επεξεργασίας τους, γ) η αναφερόμενη στο α' εδάφιο της πρώτης παραγράφου μορφή επενέργειας σε αυτά και δ) η επιπρόσθετη συμπεριφορά του δράστη, που τίθεται διαζευκτικά, συνισταμένη στη χρησιμοποίηση, μετάδοση, διάδοση, κοινολόγηση με διαβίβαση, διάθεση, ανακοίνωση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε μη δικαιούμενα πρόσωπα ή όταν ο δράστης καθιστά προσιτά ή επιτρέπει σε μη δικαιούμενα πρόσωπα να λάβουν γνώση των δεδομένων αυτών (ΑΠ 686/2021). Περαιτέρω, λόγο αναίρεσης της απόφασης συνιστά, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε' του ΚΠοινΔ, και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Εσφαλμένη ερμηνεία υπάρχει, όταν το δικαστήριο αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή, όταν το δικαστήριο, χωρίς να παρερμηνεύσει το νόμο, δεν υπήγαγε ορθά τα πραγματικά περιστατικά, που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν, στη διάταξη που εφαρμόσθηκε, ενώ μεταβολή κατηγορίας, η οποία δημιουργεί λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως, κατά τα άρθρα 171 παρ. 1 στοιχ. β' και 510 παρ. 1 στοιχ. Α' του ΚΠοινΔ., για απόλυτη ακυρότητα, λόγω μη τηρήσεως των διατάξεων που καθορίζουν την κίνηση της ποινικής διώξεως από τον Εισαγγελέα, υπάρχει, όταν η πράξη, για την οποία επήλθε η καταδίκη, είναι ουσιωδώς διάφορη από εκείνη, που έχει εισαχθεί σε δίκη ο κατηγορούμενος, κατά τόπο χρόνο και ιστορικές περιστάσεις, ώστε να συνιστάται έγκλημα αντικειμενικώς διάφορο (ΑΠ1436/2019). Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης, υπ' αριθμό …… απόφασής του, το Τριμελές Εφετείο ……., μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευόμενων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, ότι αποδείχθηκαν, αναφορικά με την αξιόποινη πράξη της "παραβίασης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων" για την οποία κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα, με την ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ. 2 α' του Π.Κ. και του επέβαλε ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) μηνών με τριετή αναστολή, τα ακόλουθα, κατά το ουσιαστικό μέρος: "Στις αρχές Φεβρουαρίου του έτους ….. η παριστάμενη προς υποστήριξη της κατηγορίας …..., εργαζόμενη στο Γενικό Νοσοκομείο ….. επί …… έτη, ως νοσηλεύτρια, μετέβη στο γυναικολογικό τμήμα του ίδιου νοσοκομείου για να υποβληθεί σε τεστ "Παπανικολάου", κατά το οποίο διαπιστώθηκε η ύπαρξη κυστεοκήλης στη μήτρα. Για αυτό το λόγο η παθούσα εξετάσθηκε την ίδια ημέρα από τον κατηγορούμενο, ο οποίος επί σειρά ετών υπηρετούσε στο ίδιο νοσοκομείο ως μαιευτήρας - χειρουργός - γυναικολόγος και ήταν Διευθυντής της Μαιευτικής - Γυναικολογικής του Γενικού Νοσοκομείου ……. Ο τελευταίος της συνέστησε να προχωρήσει σε εγχείρηση, και συγκεκριμένα σε αποκατάσταση κυστεοκήλης, προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον συμπτώματα όπως ακράτεια ούρων και ουρολοιμώξεις. Πράγματι η παθούσα συμφώνησε για τη διεξαγωγή της επέμβασης και ορίστηκε ημερομηνία αυτής η …….. Στις ……. η παθούσα μετέβη στο γυναικολογικό τμήμα για προεγχειρητικό έλεγχο (αιματολογικές εξετάσεις, καρδιογράφημα και ακτινογραφία). Μετά το πέρας των εξετάσεων η παθούσα συναντήθηκε με τον κατηγορούμενο στο γραφείο του, για να ενημερωθεί από αυτόν για τη επέμβαση, παρών δε, κατά τη συνάντηση αυτή, ήταν και ο αναισθησιολόγος ……. (μάρτυρας κατηγορίας). Στην ως άνω συνάντηση ο κατηγορούμενος της πρότεινε να προχωρήσει αντί για την μικρής διάρκειας και σχετικά ανώδυνη επέμβαση της αποκατάστασης κυστεοκύλης σε ολική αφαίρεση της μήτρας, για προληπτικούς λόγους. Η παθούσα ξαφνιάστηκε, εξέφρασε την απορία της και δεν συναίνεσε σε μία τέτοια επέμβαση, όπως αναφέρει στην κατάθεσή του ο παριστάμενος κατά την ενημέρωση ως άνω αναισθησιολόγος ….... Μπροστά στη στάση της αυτή, ο κατηγορούμενος της ζήτησε απλά να το σκεφθεί και δεν επέμεινε, και ούτε έλαβε τη ρητή συναίνεσή της για να προχωρήσει σε άλλη επέμβαση από την αποκατάσταση κυστεοκύλης ούτε της ζήτησε να υπογράψει το σχετικό έγγραφο συναίνεσης. Σημειωτέον ότι τούτο, κατά την πάγια πρακτική του Γενικού Νοσοκομείου ….., εκδίδεται σε τρία αντίγραφα, εκ των οποίων το ένα στέλεχος (ροζ χρώματος) δίδεται στον ασθενή, το άλλο (κίτρινου χρώματος) μένει στο φάκελο της ασθενούς και το τρίτο (άσπρου χρώματος) παραμένει στο βιβλίο των εντύπων. Ακόμη, στη συνάντηση αυτή ο κατηγορούμενος παρέλειψε τελείως να ενημερώσει την παθούσα για την πρόθεσή του να βιντεοσκοπήσει την εν λόγω επέμβαση.
Στη συνέχεια η παθούσα μετέβη στο γραφείο του αναισθησιολόγου ……. και συζήτησαν τα σχετικά με την αναισθησία, και μετά από δική της επιθυμία (επειδή εργαζόταν χρόνια στο νοσοκομείο και θα ένιωθε άβολα αντιλαμβανόμενη τους συναδέλφους της γύρω της ενώ θα υποβάλλονταν σε τέτοια επέμβαση γυναικολογικής φύσης), αποφασίστηκε να υποβληθεί σε ολική αναισθησία, και όχι σε επισκληρίδιο, που ήταν και η αρχική πρόταση του αναισθησιολόγου. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας (………) η παθούσα εισήχθη στην κλινική για να ετοιμαστεί για το χειρουργείο. Την ετοιμασία της ανέλαβε η επί χρόνια συνάδελφός της …….. Όμως, ούτε σε αυτό το στάδιο ούτε και το επόμενο πρωινό (…….) πριν την εισαγωγή της στο χειρουργείο της δόθηκε το έντυπο της συναίνεσης για να το υπογράψει, σε αντίθεση με το έγγραφο της συναίνεσης για την υποβολή της σε ολική αναισθησία, το οποίο ο ανωτέρω αναισθησιολόγος φρόντισε εγκαίρως να της το δώσει και αφού η παθούσα το υπέγραψε το επέστρεψε στον αναισθησιολόγο. Διαπιστώνοντας την παράλειψη αυτή, ήτοι την έλλειψη του εγγράφου συναίνεσης του γυναικολόγου, η νοσηλεύτρια …... (κατηγορούμενη στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο για την πράξη της πλαστογραφίας για την οποία κηρύχθηκε αθώα), η οποία ανέλαβε την πρωινή βάρδια μετά την ……., συμπλήρωσε στο σχετικό έγγραφο ιδιοχείρως τα στοιχεία της ασθενούς (κατά την πάγια πρακτική του νοσοκομείου) και το είδος της επέμβασης, και στη συνέχεια προσπάθησε να λάβει την υπογραφή της παθούσας, πλην όμως επειδή η επέμβαση είχε ήδη ξεκινήσει, αυτό δεν κατέστη δυνατό. Η επέμβαση ξεκίνησε το πρωί στις 8:00 της ……. ενώ στο πρόγραμμα του χειρουργείου καταχωρήθηκε ως επέμβαση αποκατάστασης κυστεοκύλης. Κατά τη διάρκειά της, ο κατηγορούμενος, καίτοι ξεκίνησε επέμβαση αποκατάστασης κυστεοκύλης, αποφάσισε να προβεί σε ολική κολπική υστερεκτομή, η οποία αποτελεί μεγάλης βαρύτητας επέμβαση εν σχέσει με την αρχική, χωρίς να ακούσει καν τις αντιρρήσεις του βοηθού χειρουργού ……. (μάρτυρα κατηγορίας), ενώ ούτε αναζήτησε, όπως όφειλε, το σύζυγο της παθούσας ή άλλον συγγενή της, για να τους ενημερώσει και να λάβει έστω και αυτών τη συναίνεση για την αλλαγή της επέμβασης, όπως προκύπτει από την κατάθεση της δεύτερης μάρτυρος κατηγορίας ……., η οποία μάλιστα ήταν η ίδια που εν τέλει ενημέρωσε τον σύζυγο της παθούσας για την αλλαγή της επέμβασης. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο κατηγορούμενος προχώρησε σε βιντεοσκόπηση αυτής και στα σχετικά πλάνα απεικονίζονταν τα γεννητικά όργανα της παθούσας (αιδοίο) αλλά όχι το πρόσωπο ή άλλο σημείο του σώματός της. Στη συνέχεια μάλιστα, στις ……., προέβη σε ανάρτηση στο διαδίκτυο αναφέροντας την επέμβαση ως ολική κολπική υστερεκτομή σε γυναίκα ηλικίας … ετών στη …. στις ……. μαζί με τα στοιχεία του ως χειρουργού καθώς και αυτά των βοηθών του. Αμέσως μετά την επέμβαση και μόλις η παθούσα συνήλθε, ο κατηγορούμενος την ενημέρωσε ότι είχε προβεί στην ολική αφαίρεση της μήτρας της, επειδή αυτή ήταν ατροφική. Η παθούσα είχε ξανά επαφή με τον κατηγορούμενο τρεις ημέρες μετά την επέμβαση, πλην όμως λόγω της κόπωσης του οργανισμού της από την επέμβαση και της αναστάτωσης που της προκλήθηκε, όταν έμαθε πως τελικά υποβλήθηκε σε διαφορετική επέμβαση από αυτή στην οποία είχε συναινέσει, δεν αντέδρασε ούτε διαμαρτυρήθηκε, όπως άλλωστε δεν το έπραξε και στις επόμενες συναντήσεις που είχε μαζί του για την παρακολούθηση της μετεγχειρητικής της πορείας. Όταν δε μετά την πάροδο τεσσάρων ημερών από την επέμβαση ο κατηγορούμενος της έδωσε το εξιτήριο, την ενημέρωσε για πρώτη φορά ότι προέβη σε βιντεοσκόπηση ορισμένων στιγμών της επέμβασης για εκπαιδευτικούς λόγους. Η κόπωση του οργανισμού της και η αναστάτωσή της συνεχίστηκαν και τους επόμενους μήνες μετά την επέμβαση, προκαλώντας της ισχυρό ψυχολογικό πλέον σοκ, και αναγκάζοντάς την να καταφύγει σε ψυχολόγο και αντικαταθλιπτική φαρμακευτική αγωγή. Αυτός ήταν ο λόγος που η παθούσα δεν προέβη σε καταγγελία ή σε άλλη ενέργεια κατά του κατηγορουμένου. Παράλληλα, μετά την ανάρτηση του υλικού που βιντεοσκόπησε ο κατηγορούμενος στην ιστοσελίδα "youtube" στις …….., το σύνολο των συναδέλφων της παθούσας, που γνώριζαν την ημερομηνία της επέμβασης, δεν δυσκολεύτηκαν, επειδή και στα σχετικά στοιχεία του βίντεο αναφέρονταν η ηλικία της γυναίκας και ημερομηνία της επέμβασης, η οποία ήταν η μοναδική του είδους που έλαβε χώρα εκείνη την ημέρα, να διαπιστώσουν πως στα σχετικά πλάνα απεικονιζόταν η παθούσα, με αποτέλεσμα η τελευταία να γίνει δέκτης διάφορων σχολίων και πειραγμάτων στο χώρο εργασίας της σχετικά με το αιδοίο της, γεγονός που ενέτεινε την ψυχική της αναστάτωση που βίωνε από το όλο περιστατικό. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, η ειδικευόμενη ιατρός ……. όταν είδε την παθούσα να κλαίει, φορτισμένη από το όλο γεγονός, τη ρώτησε γιατί στεναχωριέται, αφού η ίδια είχε δει το έγγραφο με το οποίο η παθούσα έδινε τη συναίνεσή της για τη διενέργεια της επέμβασης, ήτοι της ολικής υστερεκτομής. Η παθούσα, άμεσα με αίτησή της στη Διοίκηση του Νοσοκομείου ζήτησε να δει το σχετικό έγγραφο, καθώς πολύ καλά γνώριζε πως ουδέποτε έδωσε τέτοια συναίνεση. Ο τότε διοικητής αυτού μία με δύο ημέρες αργότερα της επέδειξε το υπ'αριθμ. ……. έντυπο-ροζ αντίγραφο "Δήλωση Συγκατάθεσης Ασθενούς" στο οποίο αναφέρονταν α) σαν ιατρική πράξη η "ολική υστερεκτομή" και β) ότι η ίδια η παθούσα συγκατατίθετο στη φωτογράφηση ή βιντεοσκόπηση της επέμβασης για λόγους εκπαίδευσης. Η παθούσα βλέποντας το παραπάνω έγγραφο διαπίστωσε ότι η υπογραφή της στον προβλεπόμενο χώρο για την υπογραφή του ασθενούς δεν ήταν δική της, και επιχείρησε επανειλημμένα να εντοπίσει το πρωτότυπο έγγραφο (άσπρου χρώματος), είτε το αντίγραφο που έπρεπε να βρίσκεται στο φάκελο της ως ασθενούς (κίτρινου χρώματος), πλην όμως αυτό δεν κατέστη δυνατό. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με βάση τα ως άνω πραγματικά περιστατικά, αφού κήρυξε αθώους την κατηγορουμένη …... για την πράξη της πλαστογραφίας και τον κατηγορούμενο …….. για την πράξη της ηθικής αυτουργίας σε πλαστογραφία, έπαυσε υφ' όρον βάσει του ν. 4411/2016 για την πράξη της απλής σωματικής βλάβης του ως άνω κατηγορουμένου και στη συνέχεια έκρινε ένοχο αυτόν για τις πράξεις της παράβασης καθήκοντος και της παραβίασης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Οι παραπάνω δύο πράξεις (παράβαση καθήκοντος και παραβίαση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων), όπως περιγράφονται στην εκκαλουμένη απόφαση, οριοθετούν το αντικείμενο της έρευνας του παρόντος Δικαστηρίου βάσει του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης. Σχετικά με την πρώτη πράξη της παράβασης καθήκοντος λεκτέα τα ακόλουθα:...... β) για την βιντεοσκόπηση της επέμβασης αυτής και ανάρτησής της στο διαδίκτυο (άρθρο 22 παρ.4 ν 2472/1997), συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της απλής σωματικής βλάβης (άρθρο 308 παρ.1α ΚΠ) στην περίπτωση (α) και του εγκλήματος της διάδοσης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (άρθρα 2 περ.β και 22 παρ.4 ν 2472/1997) στην περίπτωση (β), για τα οποία εγκλήματα έχει ασκηθεί ποινική δίωξη. Επομένως, πρέπει να κηρυχθεί αθώος ο κατηγορούμενος για την αποδιδόμενη σ'αυτόν ως άνω αξιόποινη πράξη της παράβασης καθήκοντος. Περαιτέρω, σχετικά με τη δεύτερη πράξη της παραβίασης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων λεκτέα τα ακόλουθα: Όπως αναφέρθηκε ο κατηγορούμενος κατά την ημέρα της επέμβασης (…….), προέβη σε βιντεοσκόπηση αυτής (επέμβασης) στην οποία απεικονίζονταν τα γεννητικά όργανα της παθούσας χωρίς δικαίωμα και συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων και δη της πολιτικώς ενάγουσας. Την κρίση ότι δεν υφίστατο συγκατάθεση ή συναίνεση της παθούσας επιρρωνύει και το γεγονός ότι ειδικά για την βιντεοσκόπηση απαιτείτο η συγκατάθεση ή η συναίνεση να είναι ρητή, ήτοι να προκύπτει από το έγγραφο της συναίνεσης, που στην προκειμένη περίπτωση όπως προελέχθη όχι μόνο δεν είχε υπογραφεί από την ίδια αλλά επιπλέον στη θέση του αν συναινεί για τη βιντεοσκόπηση δεν υπήρχε καμία σημείωση. Το παραπάνω υλικό όπως αυτό βιντεοσκοπήθηκε αποτελεί αρχείο αποθήκευσης (άρθρο 2 παρ. 1 ν. 2472/1997) που περιείχε ευαίσθητα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα της παθούσας. Ακολούθως δε, στις …….., το ανήρτησε στη διαδικτυακή τοποθεσία "youtube" στην προσωπική του ιστοσελίδα "...", ενέργεια η οποία συνιστά επέμβαση σε αρχείο, ασχέτως ότι επρόκειτο για υλικό που ο ίδιος είχε συλλέξει (ΑΠ 505/2020 δημοσίευση Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ) και δεν εμπίπτει η ως άνω ενέργεια σε οποιαδήποτε από τις εξαιρέσεις του ν. 2472/1997, στις οποίες δεν απαιτείται η συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων. 'Άλλωστε αρχείο προσωπικών δεδομένων αποτελούν οι σύγχρονες βιντεοκάμερες οι οποίες διαθέτουν λογισμικά προγράμματα. Με τον τρόπο δε αυτό, τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα της παθούσας τα κατέστησε γνωστά και προσιτά με δυνατότητα παρακολούθησης σε απροσδιόριστο αριθμό τρίτων προσώπων-μη δικαιουμένων-χρηστών του διαδικτύου, που επισκέφτηκαν την ως άνω ιστοσελίδα. Δηλαδή τα ως άνω δεδομένα είναι προσωπικά της παθούσας που προηγουμένως βιντεοσκόπησε. Το δε αρχείο στο οποίο ο ίδιος ο κατηγορούμενος επενέβη είναι το αρχείο αποθήκευσης του βίντεο που ο ίδιος χρησιμοποίησε για τη βιντεοσκόπηση, δηλαδή αρχείο που ο ίδιος δημιούργησε με το βίντεο και στη συνέχεια αφού έλαβε γνώση αυτών των δεδομένων τα ανακοίνωσε σε τρίτους.
Ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι δεν πρόκειται για επέμβαση σε αρχείο γιατί στην συλλογή των δεδομένων προέβη ο ίδιος και επομένως δεν στοιχειοθετείται η άδικη πράξη για την οποία κατηγορείται είναι απορριπτέος, καθόσον σύστημα αρχειοθέτησης αποτελούν και οι βιντεοκάμερες με τις οποίες γίνεται η λήψη και στις οποίες γίνεται η καταχώρηση του υλικού, πρόκειται δε για επέμβαση στο αρχείο, όταν κάποιος βιντεοσκοπεί και στη συνέχεια δημοσιοποιεί στο διαδίκτυο. Επομένως, στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει και η επέμβαση σε αρχείο, καθώς και η γνώση και ανακοίνωση των δεδομένων αυτού σε τρίτους. Περαιτέρω, και αναφορικά με το εάν θα μπορούσε να ταυτοποιηθεί το πρόσωπο της παθούσας καθόσον σε αντίθετη περίπτωση δεν υφίσταται παραβίαση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων λεκτέα τα ακόλουθα: Πράγματι στο παραπάνω υλικό όπως αυτό βιντεοσκοπήθηκε και αναρτήθηκε στο διαδίκτυο μπορεί να μην αναφερόταν το όνομα της ασθενούς ή να μην φαινόταν το πρόσωπό της, πλην όμως από τα λοιπά προσδιοριστικά στοιχεία που αναφέρονταν, ήτοι την ημερομηνία της επέμβασης, ……, τον τόπο αυτής, Γενικό Νοσοκομείο ….., το είδος της επέμβασης, ολική κολπική υστερεκτομή, η οποία ήταν η μοναδική του είδους που έλαβε χώρα εκείνη την ημέρα, την ηλικία της παθούσας, ….. ετών, σε συνδυασμό με τα στοιχεία του κατηγορουμένου ως χειρουργού καθώς και αυτά των βοηθών του, το πρόσωπο της παθούσας ήταν απόλυτα ταυτοποιήσιμο. Με βάση τα παραπάνω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, πρέπει ο κατηγορούμενος να κηρυχθεί ένοχος της αποδιδόμενης σ' αυτόν πράξης της παραβίασης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων". Ακολούθως, με βάση τις παραδοχές αυτές το Δικαστήριο κήρυξε αυτόν ένοχο του ότι: "στη …. την …….., χωρίς δικαίωμα, έλαβε γνώση ευαίσθητων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ακολούθως την ……. ανακοίνωσε, κατέστησε προσιτά σε μη δικαιούμενα πρόσωπα και επέτρεψε στα πρόσωπα αυτά να λάβουν γνώση των εν λόγω δεδομένων και συγκεκριμένα προέβη σε βιντεοσκόπηση της ανωτέρω υπό στοιχείο 1 εγχείρισης, στην οποία εμφανίζονται τα γεννητικά όργανα της …….., χωρίς τη συναίνεση της ως άνω ασθενούς και ακολούθως ανήρτησε αυτή στην διαδικτυακή τοποθεσία "youtube" στην προσωπική του ιστοσελίδα "..." και με τον τρόπο αυτό κατέστησε προσιτά ευαίσθητα προσωπικά της δεδομένα σε αόριστο αριθμό προσώπων τα οποία επισκέφτηκαν την εν λόγω ιστοσελίδα και παρακολούθησαν την εγχείριση.". Με τις ως άνω παραδοχές, οι οποίες διαλαμβάνονται στο σκεπτικό, σε συνδυασμό με όσα αναφέρονται στο διατακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, που παραδεκτά αλληλοσυμπληρώνονται, το δικάσαν σε δεύτερο βαθμό Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων ……., κατ'ορθή υπαγωγή στο νόμο των περιστατικών που αποδείχθηκαν, κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο της πράξης που προβλέπεται από διάταξη του άρθρου 38 παρ.2 του Ν. 4624/2019, την οποία, ως εκ του χρόνου εκδίκασης της υπόθεσης, εφάρμοσε ως ευμενέστερη στη θέση της διάταξης του άρθρου 22 παρ.4 περ. β' του καταργηθέντος Ν. 2472/1997, διαλαμβάνοντας όλα τα στοιχεία που συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της άνω αξιόποινης πράξης για την οποία καταδικάστηκε ο κατηγορούμενος και ήδη αναιρεσείων. Ειδικότερα, παρέθεσε: α) την από μέρους του κατηγορούμενου με χρήση βιντεοκάμερας, χωρίς τη συγκατάθεση της εγκαλούσας δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού που αφορούσε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα (βιντεοσκόπηση χειρουργικής επέμβασης στα γεννητικά όργανα και συγκεκριμένα ολική κολπική υστερεκτομή), οποίο αποθήκευσε στην προσωπική του ιστοσελίδα "...", β) την ανάρτηση του ως άνω αρχείου στη διαδικτυακή πλατφόρμα "YOU TUBE", όπου διέθετε πρόσβαση και, συνακόλουθα, τη δυνατότητα παρακολούθησης των ανηρτημένων αρχείων εντοπιζόμενων ευχερώς με μηχανή αναζήτησης, από απροσδιόριστο αριθμό χρηστών του διαδικτύου, γ)τη με τον τρόπο αυτό μετάδοση και διάδοση σε τρίτα πρόσωπα ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων της υγείας της εγκαλούσας συνοδευόμενα με απεικονίσεις των απόκρυφων σημείων του σώματός της, των οποίων έλαβαν γνώση χωρίς να έχουν δικαίωμα και δ) την παράθεση προσδιοριστικών στοιχείων που, αναμφίβολα, καθιστούσαν ταυτοποιήσιμο το πρόσωπο της εγκαλούσας, τόσο στον επαγγελματικό, όσο και στον κοινωνικό κύκλο αυτής και συγκεκριμένα το είδος της επέμβασης, ολική κολπική υστερεκτομή, η οποία ήταν η μοναδική του είδους που έλαβε χώρα εκείνη την ημέρα, τον τόπο διενέργειας αυτής στο Νοσοκομείο της ..., την ηλικία της παθούσας,…… ετών, σε συνδυασμό με τα στοιχεία του κατηγορουμένου ως χειρουργού καθώς και αυτά των βοηθών του. Τέλος, η καταδίκη του αναιρεσείοντος, κατ' εφαρμογή της ευμενέστερης, όπως αναφέρθηκε, διάταξης του άρθρου 38 §2 του Ν. 4624/2019, δεν συνιστά μεταβολή κατηγορίας, καθώς τα περιστατικά που συγκροτούν την αντικειμενική της υπόσταση δεν διαφοροποιούνται από εκείνα με βάση τα οποία ασκήθηκε η, σε βάρος του αναιρεσείοντα, ποινική δίωξη και εισήχθη στο Δικαστήριο η υπόθεση όσον αφορά την προβλεπόμενη, από το άρθρου 22 παρ.4 περ.β' του προϊσχύσαντος Ν. 2472/1997, πράξη. Και τούτο διότι η αναφορά στην ισχύουσα διάταξη της ύπαρξης "συστήματος αρχειοθέτησης" που να περιέχει προσωπικά δεδομένα, κατ' αναλογία του "αρχείου" που προέβλεπε η νομοτυπική μορφή του προϊσχύσαντος Ν.2472/1997 δεν επηρεάζει την ταυτότητα αυτής, ως ιστορικού γεγονότος. Επομένως, το δικάσαν Δικαστήριο, το οποίο κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο της προβλεπόμενης από το άρθρο 38 παρ.2 του Ν. 4624/2019 αξιόποινης πράξης δεν υπέπεσε στις προβλεπόμενες από το άρθρο 510 στοιχ. Ε' και Α' του ΚΠοινΔ αναιρετικές πλημμέλειες της εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης και της απόλυτης ακυρότητας, λόγω μη τηρήσεως των διατάξεων που καθορίζουν την κίνηση της ποινικής διώξεως από τον εισαγγελέα και, συνεπώς, ο μόνος λόγος αναίρεσης με τον οποίο ο αναιρεσείων υποστηρίζει τα αντίθετα είναι, και κατά τα δυο σκέλη του, αβάσιμος. Τέλος, από την παραδεκτή επισκόπηση των πρακτικών προκύπτει ότι για την αξιόποινη πράξη για την οποία καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, το Δικαστήριο αν και εφάρμοσε, όπως σαφώς αναφέρει στο σκεπτικό του τη διάταξη του άρθρου 38 παρ. 2 του Ν. 4624/2019 (σελίδες 49, 50 από την προσβαλλομένη) παρέθεσε στην οικεία θέση του διατακτικού (σελίδα 59 από την προσβαλλομένη), τη διάταξη του καταργηθέντος 22 παρ. 4 περ. β' του Ν. 2472/1997, την οποία πρέπει να απαλείψει και στη θέση της να παρατεθεί το άρθρο 38 παρ. 2 του Ν. 4624/2019, σε συνδυασμό με το άρθρο 44 στοιχ. α', β', στ', θ' ι', ιγ' και ιζ' του ιδίου νόμου 4624/2019, που εφαρμόσθηκαν, καθώς ο Άρειος Πάγος, σύμφωνα με το άρθρο 514 εδάφιο γ' περ.α' ΚΠοινΔ, όπως ήδη ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 158 του Ν. 4855/18.11.2021, μπορεί, ακόμη και αν δεν εμφανιστεί ο αναιρεσείων, αυτεπαγγέλτως να παραθέσει τα σχετικά άρθρα του ποινικού νόμου που εφαρμόστηκαν στην προσβαλλόμενη απόφαση, αν αυτά δεν έχουν παρατεθεί σε αυτή, ή έχουν παρατεθεί εσφαλμένα, τούτο πολύ περισσότερο δικαιούται να πράξει και όταν ο αναιρεσείων είναι παρών (ΑΠ 1467/2016). Πρέπει, επομένως, να απαλειφθεί το άρθρο 22 παρ.4 περ. β'του Ν.2472/1997 και αντ' αυτού να παρατεθούν τα άρθρα 38 παρ. 2 και 44 στοιχ. α', β', στ', θ' ι',ιγ' και ιζ' του Ν. 4624/2019. Τέλος, μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς έρευνα, πρέπει η κρινομένη αίτηση αναιρέσεως να απορριφθεί, να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθρο 578 παρ. 1 του ΚΠοινΔ), και να καταδικαστεί ο ίδιος στη δικαστική δαπάνη της υποστηρίζουσας την κατηγορία, η οποία παρέστη (άρθρ.176 και 183 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από …… και με αριθμό πρωτ.Εισ……. αίτηση-δήλωση του …… του ….., κατοίκου ... προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για αναίρεση της με αριθμό …….. καταδικαστικής απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων …….
Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα της ποινικής διαδικασίας από διακόσια πενήντα (250) ευρώ.
Καταδικάζει τον ίδιο στα δικαστικά έξοδα της υποστηρίζουσας την κατηγορία, τα οποία ορίζει σε πεντακόσια (500) ευρώ.
Απαλείφει από την προσβαλλομένη με αριθμό ……. απόφαση (σελίδα 59) του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων …… το άρθρο 22 παρ. 4 περ. β' Ν. 2472/1997. Παραθέτει στην ίδια ως άνω θέση τα άρθρα 38 παρ. 2 και 44 στοιχ. α', β', στ', θ' ι', ιγ' και ιζ' του Ν. 4624/2019.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις ……… 2022.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 29 Ιουνίου 2022.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και τούτου αποχωρήσαντος από την υπηρεσία η αρχαιότερη της συνθέσεως Αρεοπαγίτης και ήδη Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου
