ΑΠΟΦΑΣΗ:
715/2022
(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης α' αίτησης: .../09-6-2021)
(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης κλήσης β’ αίτησης: .../18-6-2021)
(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης β’ αίτησης: .../2974-2021)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Μαρία Διακογεωργίου, Πρωτοδίκη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Αθηνών και από τη Γραμματέα Γεωργία Καρατσάλου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 27 Σεπτεμβρίου 2021, για να δικάσει την ακόλουθη υπόθεση, μεταξύ:
Α. ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: ... του ..., κατοίκου ... Αττικής, επί της οδού ... αρ. …, με ΑΦΜ ..., υπό την ιδιότητά της ως διαχειρίστριας και ομόρρυθμης εταίρου της εταιρίας με την επωνυμία «... Ο.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «...», που εδρεύει στο ... Αττικής, επί της οδού ... αρ. …, με ΑΦΜ ..., η οποία παραστάθηκε κατά τη συζήτηση της υπόθεσης μετά των πληρεξούσιων δικηγόρων της Κωνσταντίνας-Πηνελόπης Γιαννοπούλου (AM ΔΣΑ 32246) και Ειρήνης Αϊβαλιώτου (AM ΔΣΑ 38773), και κατέθεσε προτάσεις.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) ... του ..., κάτοικου ... Αττικής, επί της οδού ... αρ. …., με ΑΦΜ ..., υπό την ιδιότητά του ως διαχειριστή και ομόρρυθμου εταίρου της εταιρίας με την επωνυμία «... Ο.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «...», που εδρεύει στο ... Αττικής, επί της οδού ... αρ. …, με ΑΦΜ ..., και 2) ... του ..., κατοίκου ... Αττικής, επί της οδού ... αρ. …., με ΑΦΜ ..., υπό την ιδιότητά του ως διαχειριστή και ομόρρυθμου εταίρου της εταιρίας με την επωνυμία «... Ο.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «...», που εδρεύει στο ... Αττικής, επί της οδού ... αρ. …., με ΑΦΜ ..., οι οποίοι παραστάθηκαν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης διά της πληρεξούσιας δικηγόρου τους Τιτίκας ΝικέαΜουράτογλου (AM ΔΣΑ 9396), και κατέθεσαν προτάσεις, Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 03/6/2021 υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../09-6-2021 αίτησή της, η οποία προσδιορίσθηκε να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, κατά την οποία ενεγράφη στο οικείο υπό στοιχεία ….. πινάκιο με αριθμό …..
Β. ΤΩΝ ΚΑΛΟΥΝΤΩΝ/ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ:1) …… του ..., κάτοικου ... Αττικής, επί της οδού ... αρ. …., με ΑΦΜ ..., και 2) ... του ..., κατοίκου ... Αττικής, επί της οδού ... αρ. ….., με ΑΦΜ ..., οι οποίοι παραστάθηκαν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης διά της πληρεξούσιας δικηγόρου τους Τιτίκας Νικέα-Μουράτογλου (AM ΔΣΑ 9396), και κατέθεσαν προτάσεις.
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΚΛΗΣΗ/ΑΙΤΗΣΗ: ... του ..., κατοίκου ... Αττικής, επί της οδού …..αρ. ……, με ΑΦΜ ..., η οποία παραστάθηκε κατά τη συζήτηση της υπόθεσης μετά των πληρεξούσιων δικηγόρων της Κωνσταντίνας-Πηνελόπης Γιαννοπούλου (AM ΔΣΑ 32246) και Ειρήνης Αϊβαλιώτου (AM ΔΣΑ 38773), και κατέθεσε προτάσεις. Οι καλούντες/αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 21/4/2021 υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../29-4-2021 αίτησή τους, η οποία προσδιορίσθηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 10/6/2021, πλην όμως, κατά τη δικάσιμο αυτή, η συζήτηση της υπόθεσης ματαιώθηκε, ήδη δε, με την από 10/6/2021 υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../18-6-2021 κλήση, προσδιορίσθηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, κατά την οποία ενεγράφη στο υπό στοιχείο ….. πινάκιο με αριθμό ….. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου και στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Ι. Ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου φέρονται νόμιμα προς συζήτηση: α) η υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../09-6-2021 αίτηση, με αντικείμενο τον αποκλεισμό ομόρρυθμων εταίρων, και β) η υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../29-4-2021 αίτηση, που επαναφέρεται προς συζήτηση με την υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../18-6-2021 κλήση, με αντικείμενο τη δικαστική λύση ομόρρυθμης εταιρίας, οι οποίες πρέπει να συνεκδικασθούν, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 31 παρ. 3 και 246 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 741 του ίδιου Κώδικα, καθότι πρόκειται για δίκες μεταξύ των ίδιων διαδίκων, αφορώσες στην ίδια ομόρρυθμη εταιρία, οι οποίες είναι συναφείς μεταξύ τους, υπάγονται στην ίδια διαδικασία, και επιπροσθέτως διότι με τον τρόπο αυτό επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης με ταυτόχρονη μείωση των εξόδων.
ΙΙ. Κατά τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 259 του Ν. 4072/2012, η ομόρρυθμη εταιρεία λύνεται: α) με την πάροδο του χρόνου διάρκειας της, β) με απόφαση των εταίρων, γ) με την κήρυξή της σε πτώχευση και δ) με δικαστική απόφαση ύστερα από αίτηση εταίρου, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος. Βάσει της διατάξεως του άρθρου 259 § 2 του Ν. 4072/2012, η αίτηση εκδικάζεται από το Μονομελές Πρωτοδικείο της έδρας της εταιρείας, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Από τον συνδυασμό δε των διατάξεων του άρθρου αυτού με εκείνες των άρθρων 249 και 294, όπως ισχύουν, σύμφωνα με το άρθρο 330 του Ν. 4072/2012, συνάγεται ότι η ομόρρυθμη εταιρεία λύνεται με δικαστική απόφαση ύστερα από αίτηση εταίρου εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος. Η δικαστική λύση της εταιρίας για σπουδαίο λόγο αφορά τόσο την εταιρία αορίστου όσο και την ορισμένου χρόνου. Ο σπουδαίος λόγος κρίνεται κατά τις περιστάσεις και σε συνάρτηση με τη γενικότερη οργάνωση της συγκεκριμένης εταιρίας, η οποία θα αποτελεί τον κύριο οδηγό για την εκτίμηση της σοβαρότητας της κατάστασης που δημιούργησε ο προβαλλόμενος σπουδαίος λόγος. Οι λόγοι λύσης των προσωπικών εταιριών υπό το ισχύον δίκαιο του Ν. 4072/2012 διαφέρουν από αυτούς που γίνονταν δεκτοί κατά το προϊσχύσαν δίκαιο και καθορίζονται πλέον με κεντρικούς άξονες τη γενική αρχή της διατήρησης της εμπορικής επιχείρησης και το επιβεβλημένο απομάκρυνσης από τον απόλυτα προσωποπαγή χαρακτήρα των προσωπικών εταιριών. Μάλιστα, η εκ μέρους εταίρου καταγγελία της εταιρίας έχει πλέον απαλειφθεί ως προβλεπόμενος από τον νόμο λόγος λύσης της προσωπικής εταιρίας, ισχύει όμως ως τέτοιος λόγος, εφόσον προβλέπεται στην εταιρική σύμβαση. Με βάση τον σκοπό της διατήρησης της επιχείρησης που διακατέχει τον Ν. 4072/2012 και δεδομένου ότι προβλέπεται και δικαίωμα εξόδου του εταίρου, σύμφωνα με το άρθρο 261 του ως άνω νόμου, το δικαίωμα δικαστικής λύσης της εταιρίας συνιστά έσχατο μέσο αντιμετώπισης της κατάστασης που ανέκυψε με τη συνδρομή του σπουδαίου λόγου και εγείρεται επομένως μόνο σε περίπτωση που δεν βρέθηκε άλλος τρόπος άρσης του αδιεξόδου. Η ύπαρξη του σπουδαίου λόγου θα πρέπει πάντως να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημαντικές επιπτώσεις στην ομαλή λειτουργία της εταιρίας, οι οποίες είναι απαραίτητο να παρουσιάζουν το στοιχείο της μονιμότητας και να μην έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Ο σπουδαίος λόγος πρέπει κατά βάση να αναφέρεται στις σχέσεις της εταιρίας και όχι στο πρόσωπο των εταίρων, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση τα προσωπικά στοιχεία παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Περιστατικά που συνιστούν σπουδαίο λόγο είναι η κακή πορεία των εταιρικών υποθέσεων και η έλλειψη κερδών, η αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων, η κακή διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων, η έλλειψη συνεργασίας, οι διαρκείς διαφωνίες, η έλλειψη εμπιστοσύνης, το μίσος μεταξύ των εταίρων, η διακοπή ή η διατάραξη των προσωπικών σχέσεων μεταξύ των συνεταίρων, όταν αυτή παρουσιάζει σοβαρό και εξακολουθητικό χαρακτήρα και πάντα σε συνάρτηση με αποχρώντες οικονομικούς λόγους που έχουν ως επακόλουθο είτε την παράλυση της λειτουργίας της είτε την αδυναμία της εκπλήρωσης του σκοπού της (ΑΠ 207/2019 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 263 του ν. 4072/2012 με τον τίτλο «Αποκλεισμός εταίρου», «Αν συντρέχει στο πρόσωπο ενός εταίρου περιστατικό που θα δικαιολογούσε τη λύση της εταιρείας σύμφωνα με την περίπτωση δ' της παραγράφου 1 του άρθρου 259, το μονομελές πρωτοδικείο μπορεί, ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων, η οποία εκδικάζεται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, αντί της λύσης της εταιρείας, να διατάξει τον αποκλεισμό του εταίρου». Σκοπός της διάταξης αυτής είναι η προστασία των λοιπών εταίρων και η διατήρηση της επιχείρησης. Ο αποκλεισμός του εταίρου συνίσταται στην ακούσια έξοδό του από την εταιρεία και αποτελεί αναγκαστική αποχώρησή του από αυτήν παρά τη θέλησή του. Ο σπουδαίος λόγος πρέπει να υπάρχει εξάλλου όχι μόνο κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής, αλλά και κατά τον χρόνο συζήτησής της. Επιπλέον, η συνέχιση της εταιρείας με τον υπό αποκλεισμό εταίρο, λόγω της (υπαίτιας ή μη) συμπεριφοράς του θα πρέπει να είναι δυσβάστακτη για τους άλλους εταίρους, έτσι ώστε να κινδυνεύει η ομαλή λειτουργία ή η υπόστασή της. Περαιτέρω, προϋπόθεση για την άσκηση του δικαιώματος αποκλεισμού εταίρου, είναι η αίτηση να έχει υποβληθεί από τους λοιπούς εταίρους. Ο αποκλεισμός μπορεί να αφορά έναν ή περισσότερους εταίρους, ερμηνεία που ίσχυε και με τη μέχρι πρότινος εφαρμοζόμενη διάταξη του άρθρου 771 ΑΚ. Από τη διάταξη του άρθρου 263 Ν.4072/2012, σε συνδυασμό με τις λειτουργικά συναφείς διατάξεις των άρθρων 259, 264 και 267 Ν.4072/2012, υπό το πρίσμα της αρχής της διατήρησης της εταιρικής επιχείρησης, το δικαίωμα αποκλεισμού μπορεί να ασκηθεί και από τον «άλλο εταίρο», δοθέντος ότι μετά την εισαγωγή του θεσμού της μονοπρόσωπης ομόρρυθμης εταιρείας, έστω και για περιορισμένο χρονικό διάστημα, αυτή γίνεται δεκτή ανεξάρτητα από την αιτία («για οποιονδήποτε λόγο») της αποχώρησης «ενός ή περισσότερων εταίρων». Έτσι, αν οι εταιρικές μερίδες συγκεντρωθούν στα χέρια ενός η εταιρεία λύνεται, ενώ αν αποχωρήσουν για οποιονδήποτε λόγο ένας ή περισσότεροι εταίροι και παραμείνει μόνο ένας εταίρος, η εταιρεία λύνεται, εφόσον μέσα σε τέσσερις μήνες δεν δημοσιευθεί στο Γ.Ε.Μ.Η. η είσοδος νέου εταίρου (άρθρο 267 Ν.4072/2012, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 27 του Ν. 4403/2016). Εξάλλου, η διάταξη του άρθρου 263 του Ν.4072/2012, δεν θέτει ως στοιχείο του πραγματικού της αίτησης, τη ρητή μνεία της πρόθεσης ανεύρεσης νέου εταίρου για τη συνέχιση της εταιρείας (ΑΠ 671/2020, ΑΠ 37/2019, 473/2019).
ΙΙΙ. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 249 παρ. 2 του Ν. 4072/2012 747,200 και 288 ΑΚ προκύπτει ότι, επί προσωπικής εταιρίας, ο εταίρος δεν δικαιούται να ενεργεί για δικό του ή ξένο λογαριασμό πράξεις αντίθετες με τα συμφέροντα της εταιρίας. Η διάταξη αυτή, η οποία εφαρμόζεται σε όλες τις προσωπικές εταιρίες και αφορά όλους τους εταίρους, είναι απόρροια της υποχρεώσεως πίστεως των εταίρων, η οποία έχει διττό περιεχόμενο. Κατά τη θετική της όψη υποδηλώνει ότι οι εταίροι έχουν έναντι της εταιρίας και των συνεταίρων τους υποχρέωση να πράττουν οτιδήποτε τείνει στην πραγμάτωση του εταιρικού σκοπού. Με την αρνητική της, ότι απαγορεύεται να πράττουν ό,τι παρεμποδίζει την πραγμάτωση του σκοπού αυτού. Η υποχρέωση πίστης αποτελεί ειδική εκδήλωση της γενικής αρχής της καλής πίστης, που πηγάζει από το άρθρο 281 ΑΚ προσλαμβάνει δε, συγκεκριμένο περιεχόμενο είτε από το καταστατικό της εταιρίας είτε απευθείας από το νόμο. Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 747 ΑΚ, συνάγονται, ως ειδικότερες μορφές της υποχρέωσης πίστης, η υποχρέωση εχεμύθειας, δηλαδή, η υποχρέωση μη κοινοποίησης των πόσης δύσεως μυστικών και απορρήτων της εταιρίας σε τρίτους και η υποχρέωση παράλειψης ανταγωνισμού που βαρύνει κάθε εταίρο. Ανταγωνιστικές πράξεις θεωρούνται εκείνες που είναι όμοιες με αυτές που εμπίπτουν στο περιεχόμενο του εταιρικού σκοπού. Έτσι, στην ανταγωνιστική δραστηριότητα περιλαμβάνεται ο άμεσος ανταγωνισμός, π.χ. με την ίδρυση ανταγωνιστικής επιχείρησης, αλλά και ο έμμεσος ανταγωνισμός με τη συμμετοχή σε ανταγωνιστική επιχείρηση (βλ. ΕφΘεσσαλ 1901/2018 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ωστόσο, με την ΑΚ 747, δεν απαγορεύεται γενικά στον εταίρο η ενέργεια πράξεων της ίδιας ή ανάλογης φύσης προς εκείνες οι οποίες συνιστούν το αντικείμενο δραστηριότητας της εταιρίας, ή η συμμετοχή του ως συνεταίρου σε άλλη εταιρία, αλλά απαγορεύει την ενέργεια τέτοιων πράξεων στον εταίρο, που ενεργεί για λογαριασμό του ή λογαριασμό τρίτου μόνον, όταν η ενέργειά του βρίσκεται σε αντίθεση προς τα συμφέροντα της εταιρίας. Συνεπώς, σε κάθε περίπτωση, κριτήριο της άνω απαγόρευσης συνιστά το γεγονός για το αν υφίσταται αντίθεση στα συμφέροντα της εταιρίας και το σκοπό αυτής. Ως αντίθετη στα συμφέροντα της εταιρίας πράξη, θεωρείται εκείνη που επιδρά αρνητικά στην πραγμάτωση του εταιρικού σκοπού ή προκαλεί μείωση της απόδοσης ή της αξίας της εταιρικής περιουσίας. Η ανωτέρω διάταξη είναι ενδοτικού δικαίου, υπό την έννοια του επιτρεπτού συμφωνιών που περιορίζουν την εφαρμογή της, όχι όμως έως του σημείου πλήρους άρσης της απαγόρευσης των εταίρων για την προώθηση του κοινού σκοπού βλ. Β. Βαθρακοκοίλη, ΕΡΝΟΜΑΚ, τόμ. 3γ, 2006 άρθρο 747, σελ. 61-63). Συνεπώς, η υποχρέωση μη ανταγωνισμού μπορεί να αρθεί με αντίθετη ρήτρα στο καταστατικό ή αντίθετη ομόφωνη απόφαση των εταίρων. Όταν, όμως, πρόκειται για διαχειριστή-εταίρο, που βαρύνεται με αυξημένη υποχρέωση πίστης, η άρση της υποχρέωσης πρέπει να είναι ειδική (βλ. Β. Αντωνόπουλο, Δίκαιο προσωπικών εταιριών, 5η εκδ., 2016, σελ. 149 επ.).
IV. Περαιτέρω, οι εταίροι ομόρρυθμης εταιρίας έχουν δικαίωμα συμμετοχής στα κέρδη αυτής. Το δικαίωμα στα κέρδη είναι στενά συνυφασμένο με την εταιρική ιδιότητα. Έτσι, γεννιέται μόλις γεννηθεί η ιδιότητα αυτή και χάνεται με την απώλειά της. Από το δικαίωμα στα κέρδη, ως αφηρημένο δικαίωμα, γεννιέται η αξίωση σ’ αυτά. Η αξίωση αυτή προϋποθέτει τη σύνταξη των εταιρικών λογαριασμών, δηλαδή του ισολογισμού και του λογαριασμού κερδοζημιών. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις κεφαλαιουχικές εταιρίες, όπου για την ανεύρεση του κέρδους γίνεται σύγκριση με την αρχική περιουσία, εδώ λαμβάνεται ως βάση η αξία της εταιρικής περιουσίας σε σύγκριση με την αξία του προηγούμενου έτους. Έτσι, ως κέρδος νοείται το ποσό κατά το οποίο αυξήθηκε η εταιρική περιουσία, σε σύγκριση με τα αποτελέσματα των λογαριασμών του προηγούμενου έτους. Στο παθητικό περιλαμβάνεται και η εκάστοτε αποδοτέα αξία των εισφορών, γιατί διαφορετικά θα είχαμε επιστροφή των εισφορών πριν τη λήξη της εταιρίας. Παραπέρα, η γέννηση της αξίωσης προϋποθέτει την έγκριση από την εταιρία των λογαριασμών που συντάσσουν οι διαχειριστές μετά τη λήξη της εταιρικής χρήσης και τη λήψη, έστω και σιωπηρής, απόφασης για διανομή των κερδών. Αν η εταιρική σύμβαση δεν περιέχει άλλη ρύθμιση και η εταιρία έχει διάρκεια μεγαλύτερη του έτους, τα κέρδη διανέμονται στο τέλος κάθε έτους (άρθρο 762 ΑΚ, που εφαρμόζεται αναλογικά και 255 εδ. 1 Ν. 4072/2012) (βλ. Β. Αντωνόπουλο, ό.π., σελ. 155 επ.). Προσέτι, οι εταίροι, όσο η εταιρία βρίσκεται στο παραγωγικό στάδιο και διαρκεί η εταιρική χρήση δεν έχουν, κατ’ αρχήν, δικαίωμα να παίρνουν απολήψεις, δηλ. προκαταβολές έναντι των κερδών (άρθρο 255 εδ. 2 Ν. 4072/2012). Όμως, η εταιρική σύμβαση μπορεί να ορίζει διαφορετικά. Σε μια τέτοια περίπτωση, αν στο τέλος της εταιρικής χρήσης δεν υπάρχουν κέρδη, δεν υπάρχει υποχρέωση επιστροφής των ποσών που λήφθηκαν. Αντίθετη συμφωνία δεν αποκλείεται. Σε κάθε περίπτωση, δηλαδή, οι εταίροι μπορούν ελεύθερα να ρυθμίσουν τόσο το δικαίωμα στις απολήψεις, όσο και την υποχρέωση επιστροφής τους στην εταιρία (βλ. Β. Αντωνόπουλο, ό.π. σελ. 158).
V. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 69 ΑΚ «Αν λείπουν τα πρόσωπα που απαιτούνται για τη διοίκηση του νομικού προσώπου, ή, αν τα συμφέροντά τους συγκρούονται προς εκείνα του νομικού προσώπου, ο πρόεδρος των πρωτοδικών διορίζει προσωρινή διοίκηση ύστερα από αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον». Η διάταξη αυτή, όπως προκύπτει από τη γενικότητα της διατυπώσεώς της, εφαρμόζεται σε κάθε είδους νομικό πρόσωπο, και συνεπώς και στις εμπορικές εταιρίες κάθε μορφής, μεταξύ των οποίων και οι ομόρρυθμες και ετερόρρυθμες εταιρίες. Στις περιπτώσεις της ομόρρυθμης και ετερόρρυθμης εταιρείας που πρόκειται για ενώσεις προσώπων κατ’ εξοχήν προσωπικού και εμπιστευτικού χαρακτήρα, στις οποίες, μεταξύ άλλων, ισχύει η βασική αρχή της αυτοδιαχείρισης και όπου η έξωθεν επιβολή μιας δοτής διοίκησης εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τους ομόρρυθμους εταίρους (λόγω της απεριόριστης ευθύνης τους για τα εταιρικά χρέη) και δεν συμβιβάζεται με το έντονα προσωπικό και εμπιστευτικό στοιχείο που πρέπει να επικρατεί στις εσωτερικές σχέσεις μιας προσωπικής εταιρίας, προκειμένου η ύπαρξη και λειτουργία της να μη στερείται νοήματος, για να έχουμε έλλειψη διοίκησης, όπως την εννοεί το άρθρο 69 του ΑΚ, πρέπει να κωλύονται όλοι οι ομόρρυθμοι εταίροι και το καταστατικό να μην προβλέπει αναπλήρωσή τους ή, αν πρόκειται για σύγκρουση συμφερόντων, πρέπει να συγκρούονται τα συμφέροντα όλων των ομόρρυθμων εταίρων με τα συμφέροντα της εταιρίας. Περαιτέρω, με τις διατάξεις που περιλαμβάνονται στο ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ (άρθρα 249 έως και 294) του Ν. 4072/2012 «Βελτίωση επιχειρηματικού περιβάλλοντος - Νέα εταιρική μορφή κ.λπ.» (Α’ 86/11-4-2012), η ισχύς του οποίου άρχισε από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (πλην ορισμένων διατάξεων που δεν ενδιαφέρουν εν προκειμένω (άρθρο 330 παρ. 2 του νόμου), ρυθμίζονται θέματα που αφορούν στις προσωπικές εμπορικές εταιρείες (ομόρρυθμη, ετερόρρυθμη, αφανή και κοινοπραξία). Ειδικότερα, τα θέματα που αφορούν στην ομόρρυθμη εταιρεία ρυθμίζονται από τις διατάξεις των άρθρων 249 έως και 270, που περιλαμβάνονται στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ του Μέρους αυτού. Σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 294 του ανωτέρω νόμου, αυτός εφαρμόζεται και στις εταιρίες, οι οποίες κατά την έναρξη της ισχύος του δεν τελούν σε εκκαθάριση ή σε πτώχευση, ενώ από την έναρξη ισχύος του καταργούνται οι διατάξεις των άρθρων 18-28, 38,39, 47-50 και 64 του Εμπορικού Νόμου. Εξάλλου, η διαχείριση στην ομόρρυθμη εταιρία ρυθμίζεται με τις διατάξεις του άρθρου 254 του ν. 4072/2012. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, δικαίωμα και υποχρέωση διαχείρισης έχουν όλοι οι εταίροι. Σε αντίθεση με την αστική εταιρία όπου ισχύει η αρχή της συλλογικής διαχείρισης, στην ομόρρυθμη εταιρία ισχύει η αρχή της ατομικής διαχείρισης, δηλαδή κάθε εταίρος διαχειριστής μπορεί για λόγους ταχείας λήψης αποφάσεων, να ενεργεί μόνος διαχειριστικές πράξεις, χωρίς τη συγκατάθεση άλλων (νόμιμη διαχείριση (άρθρο 254 παρ. 2). Η εταιρική σύμβαση μπορεί να θέσει άλλους τρόπους διαχείρισης και λήψης των αποφάσεων (ολικός ή μερικός αποκλεισμός ορισμένων εταίρων, συλλογική διαχείριση). Όμως, σε περίπτωση επείγοντος, κατ’ αναλογική εφαρμογή του άρθρου 751 ΑΚ, κάθε εταίρος διαχειριστής ή μη διαχειριστής μπορεί να λάβει μόνος του τα δέοντα μέτρα. Ταυτόχρονα, προβλέπεται δικαίωμα εναντίωσης σε κάθε εταίρο διαχειριστή στην ενέργεια μιας πράξης πριν την εκτέλεσή της, ως αντίβαρο στην ευρεία εξουσία του διαχειριστή στα πλαίσια της ατομικής διαχείρισης (άρθρο 254 παρ. 2 εδ. 2). Η εταιρική σύμβαση μπορεί να προβλέπει άλλο τρόπο εκπροσώπησης από τον οριζόμενο στο νόμο (καταστατική εκπροσώπηση). Έτσι μπορεί να προβλέπεται συλλογική εκπροσώπηση όλων ή ορισμένων εταίρων, ή αποκλεισμός όλων πλην ενός. Στην περίπτωση κατά την οποία με το καταστατικό της εταιρείας η εξουσία διαχείρισης και εκπροσώπησης ανατέθηκε σε ένα ή περισσότερους εταίρους ή και σε όλους τους εταίρους από κοινού (καταστατική διαχείριση), αν ο διαχειριστής βρίσκεται σε πραγματική ή νομική αδυναμία να διαχειρίζεται τις εταιρικές υποθέσεις (π.χ. μακρά απουσία ή, εξομοιούμενη με αυτήν, αδιαφορία και αμέλεια περί την εκπλήρωση των καθηκόντων του ή προστριβές και αγεφύρωτες διχογνωμίες ανάμεσα στα μέλη της διοίκησης), γίνεται δεκτό ότι υφίσταται, μεν, έλλειψη καταστατικής διαχείρισης, πλην όμως η εταιρεία δεν βρίσκεται, χωρίς άλλο, σε κατάσταση παντελούς έλλειψης διαχείρισης, διότι αν το καταστατικό δεν προβλέπει αναπλήρωση της διαχείρισης που λείπει και οι εταίροι δεν συμφωνήσουν στην αντικατάσταση της «ελλείπουσας» διοίκησης, αναβιώνει η νόμιμη διαχείριση και εκπροσώπηση των άρθρων 254 και 257 του ν. 4072/2012, δηλαδή η εξουσία διαχείρισης και εκπροσώπησης της εταιρείας από τον κάθε ομόρρυθμο εταίρο (βλ. ΑΠ 1337/2017 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
VI. Με την υπό κρίση από 03/6/2021 υπ' αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../09-6-2021 αίτηση, όπως το περιεχόμενο αυτής παραδεκτά διορθώθηκε, κατ’ άρθρο 224 εδ. β’ ΚΠολΔ, με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της αιτούσας καταχωρηθείσα στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος Δικαστηρίου και στις προτάσεις της, η αιτούσα εκθέτει ότι η ίδια και οι καθ’ ων τυγχάνουν ομόρρυθμοι εταίροι, με ποσοστό συμμετοχής 1/3 των εταιρικών μεριδίων έκαστος, και συνδιαχειριστές της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «... Ο.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «...», που εδρεύει στο ... Αττικής, είναι δε αόριστης διάρκειας. Ότι, στο πρόσωπο των καθ’ ων η αίτηση, συντρέχουν περιστατικά που αποτελούν σπουδαίους λόγους για τον αποκλεισμό τους από την εταιρία, συνιστάμενα στη βαθύτατη ρήξη που επήλθε στις σχέσεις των εταίρων από αποκλειστική υπαιτιότητα των καθ’ ων, στη διενέργεια πράξεων κακοδιαχείρισης, στην ανάπτυξη εκ μέρους τους ανταγωνιστικής δραστηριότητας έναντι της εταιρίας, στην παραβίαση των υποχρεώσεων πίστης και εχεμύθειας, στην παραβίαση των εταιρικών και διαχειριστικών υποχρεώσεών τους, καθώς και στην υπέρβαση των διαχειριστικών καθηκόντων τους και στην κατάχρηση της διαχειριστικής εξουσίας αυτών, με τη διενέργεια πράξεων αντίθετων στο εταιρικό συμφέρον και εκτός του εταιρικού σκοπού, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο υπό κρίση δικόγραφο. Ότι, εξάλλου, η ως άνω εταιρία είναι οικονομικά βιώσιμη και δύναται να λειτουργήσει εύρυθμα, πλην όμως, η ανωτέρω συμπεριφορά των καθ’ ων επηρεάζει αρνητικά την ομαλή λειτουργία της και καθιστά πλέον αδύνατη τη συνέχιση της σχέσης συνεργασίας των εταίρων στο μέλλον, μοναδικός δε τρόπος άρσης του υφιστάμενου αδιεξόδου είναι ο αποκλεισμός των καθ’ ων από την εταιρία. Ότι, επιπλέον, εξαιτίας της πλημμελούς εκπλήρωσης, εκ μέρους των καθ’ ων, των διαχειριστών καθηκόντων τους, συντρέχει άμεσος κίνδυνος βλάβης των εταιρικών συμφερόντων, ως εκ τούτου, η αιτούσα πρέπει να ορισθεί μοναδική διαχειρίστρια της εταιρίας μέχρι την τελεσίδικη επίλυση της υπό κρίση διαφοράς. Με βάση το ιστορικό αυτό, η αιτούσα ζητεί: α) να αναγνωρισθεί η συνδρομή σπουδαίου λόγου αποκλεισμού των καθ’ ων, ομόρρυθμων εταίρων και διαχειριστών της ως άνω ομόρρυθμης εταιρίας, β) να διαταχθεί ο αποκλεισμός των εν λόγω ομόρρυθμων εταίρων και διαχειριστών από την εταιρία, και γ) να ορισθεί η ίδια μοναδική διαχειρίστρια της εταιρίας μέχρι την τελεσίδικη επίλυση της υπό κρίση διαφοράς. Ακόμη, ζητεί να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι καθ’ ων στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αίτηση παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο τυγχάνει καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 739 και 740 § 1 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 263 του Ν. 4072/2012). Ακόμη, η αίτηση είναι ορισμένη και νόμιμη, όσον αφορά στο υπό στοιχείο β’ αίτημα αυτής, στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 263 του Ν. 4072/2012, καθώς και 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ ως προς το παρεπόμενο αίτημα αυτής, πλην όμως, μόνον καθ’ ο μέρος ζητείται ο αποκλεισμός των καθ’ ων ως εταίρων της παραπάνω ομόρρυθμης εταιρίας, ενώ μη νόμιμο τυγχάνει το εν λόγω αίτημα καθ’ ο μέρος με αυτό ζητείται ο αποκλεισμός των τελευταίων από την εταιρία, υπό την ιδιότητά τους ως διαχειριστών αυτής, δεδομένου ότι, σε κάθε περίπτωση, η εξουσία του εταίρου - διαχειριστή λήγει με την αποβολή, για οποιοδήποτε άλλο λόγο, πέραν της λύσης της εταιρίας, της εταιρικής του ιδιότητας, ήτοι με την έξοδο και τον αποκλεισμό του από την εταιρία (βλ. Β. Αντωνόπουλο, Δίκαιο προσωπικών εταιριών, εκδ. Σάκκουλα, Ε’ έκδοση, 2016, σελ. 192), ως εκ τούτου ο αποκλεισμός τους ως εταίρων από την εταιρία συνεπάγεται αυτοδικαίως και την αποβολή της ιδιότητάς τους ως διαχειριστών αυτής. Πρέπει να σημειωθεί, εξάλλου, ότι η υπό κρίση αίτηση ασκείται παραδεκτά από την αιτούσα, η οποία νομιμοποιείται ενεργητικά προς τούτο, υπό την ιδιότητά της ως ομόρρυθμης εταίρου της παραπάνω αναφερόμενης ομόρρυθμης εταιρίας, ενώ απαραδέκτως ασκείται υπό την ιδιότητα αυτής ως διαχειρίστριας της τελευταίας εταιρίας, εφόσον ενεργητικά νομιμοποιούνται προς άσκηση της κατ’ άρθρο 263 του Ν. 4072/2012 αίτησης αποκλεισμού, οι εταίροι της ομόρρυθμης εταιρίας, και όχι η ίδια η εταιρία. Περαιτέρω, μη νόμιμο και κατά τούτο απορριπτέο τυγχάνει το υπό στοιχείο α’ αίτημα περί αναγνώρισης της συνδρομής σπουδαίου λόγου αποκλεισμού των καθ’ ων από την εταιρία, το οποίο ως αντικείμενο έχει τη διαπίστωση από το Δικαστήριο ότι ορισμένα γεγονότα συγκροτούν τη νομική έννοια του σπουδαίου λόγου, καθότι αντικείμενο αναγνωριστικής αγωγής μπορεί να αποτελέσει μόνο η αναγνώριση της ύπαρξης ή ανυπαρξίας έννομης σχέσης (άρθρο 70 ΚΠολΔ), και όχι η βεβαίωση πραγματικών γεγονότων, η διαπίστωση νομικών γεγονότων και ο νομικός χαρακτηρισμός τους (βλ. ΠΠρΑΘ 506/1994, Δ/νη 1995.892). Επιπλέον, μη νόμιμο τυγχάνει το υπό στοιχείο γ’ αίτημα, με το οποίο ζητείται να διοριστεί η αιτούσα μοναδική διαχειρίστρια της εταιρίας μέχρι την τελεσίδικη επίλυση της υπό κρίση διαφοράς, δεδομένου ότι, τα επικαλούμενα στο υπό κρίση δικόγραφο πραγματικά περιστατικά, και αληθή υποτιθέμενα, δεν συνιστούν έλλειψη διοίκησης ή σύγκρουση συμφερόντων, κατά την έννοια του άρθρου 69 ΑΚ, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη της παρούσας υπό στοιχείο III, εφόσον δεν εκτίθεται ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση κωλύονται όλοι οι ομόρρυθμοι εταίροι προς άσκηση διοίκησης ή ότι συγκρούονται τα συμφέροντα όλων των ομόρρυθμων εταίρων προς εκείνα της εταιρίας, αντίστοιχα, ενώ ακόμη και η επικαλούμενη πλημμελής άσκηση των διαχειριστικών καθηκόντων των καθ’ ων και οι προστριβές τους με την αιτούσα δεν άγουν, άνευ άλλου τίνος, σε κατάσταση παντελούς έλλειψης διαχείρισης, εφόσον, επί ομόρρυθμης εταιρίας, σε περίπτωση έλλειψης αντίθετης καταστατικής πρόβλεψης, αναβιώνει η νόμιμη διαχείριση και εκπροσώπηση των άρθρων 254 και 257 του Ν. 4072/2012. Τέλος, μη νόμιμο τυγχάνει το παρεπόμενο αίτημα περί κήρυξης της εκδοθησόμενης απόφασης προσωρινά εκτελεστής, εφόσον εκτελεστές κηρύσσονται μόνον οι καταψηφιστικές, και όχι οι διαπλαστικές αποφάσεις, όπως εν προκειμένω. Συνεπώς, καθ’ ο μέρος κρίθηκε παραδεκτή και νόμιμη, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι, για το παραδεκτό της συζήτησής της, προσκομίσθηκε από την αιτούσα, με τις προτάσεις της, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 2 του Ν. 4640/2019, το από 17/5/2021 έγγραφο ενημέρωσης περί της δυνατότητας υπαγωγής της διαφοράς στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, υπογεγραμμένο από την αιτούσα και την πληρεξούσια δικηγόρο της.
VII. Με την υπό κρίση από 21/4/2021 υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../29-4-2021 αίτηση, η οποία επαναφέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με την από 10/6/2021 υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../18-6-2021 κλήση, οι αιτούντες εκθέτουν ότι οι ίδιοι και η καθ’ ης τυγχάνουν οι μοναδικοί ομόρρυθμοι εταίροι και διαχειριστές της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «... Ο.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «...», που εδρεύει στο ... Αττικής, είναι δε αόριστης διάρκειας. Ότι συντρέχουν σπουδαίοι λόγοι για τη λύση της παραπάνω εταιρίας, καθότι έχει επέλθει κλονισμός του εταιρικού δεσμού και αδυναμία συνεργασίας μεταξύ των εταίρων. Ότι, ήδη από τις αρχές του 2017, έχουν προκόψει έντονες διαφωνίες και έριδες μεταξύ των εταίρων, οφειλόμενες στη συμπεριφορά της καθ’ ης, η οποία παραμελεί τις υποχρεώσεις της ως διαχειρίστριας και εταίρου της παραπάνω εταιρίας, επιδεικνύοντας ολιγωρία, αναποτελεσματικότητα και αδιαφορία ως προς τα καθήκοντα που της έχουν ανατεθεί, ενώ επανειλημμένα με πράξεις και παραλείψεις της έχει ζημιώσει την εταιρία. Ότι, επιπλέον, η εταιρία εμφανίζει διαρκώς επιδεινούμενη και μη αναστρέψιμη κακή οικονομική πορεία, ώστε είναι αδύνατον πλέον να εκπληρώσει τον σκοπό της και είναι μη βιώσιμη, ενώ η οικονομική της πορεία τα τελευταία έτη καθιστά τη συνέχιση της λειτουργίας της απαγορευτική. Με βάση το ιστορικό αυτό, όπως ειδικότερα εκτίθεται στο υπό κρίση δικόγραφο, οι αιτούντες ζητούν να αναγνωρισθεί ότι συντρέχει σπουδαίος λόγος λύσης της παραπάνω εταιρίας, να διαταχθεί η λύση αυτής και να ορισθεί ως εκκαθαριστής τρίτο, πλην των εταίρων, πρόσωπο. Τέλος, ζητούν να καταδικασθεί η καθ’ ης στην καταβολή των δικαστικών τους εξόδων. Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αίτηση παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση, κατά την προκειμένη εκούσια δικαιοδοσία, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο τυγχάνει καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρα 739 και 740 § 1 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 259 παρ. 2 του Ν. 4072/2012), είναι δε ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 259, 268 του Ν. 4072/2012, 777, 778 ΑΚ και 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ, ως προς το παρεπόμενο αίτημα αυτής, πλην όμως, μη νόμιμη και κατά τούτο απορριπτέα τυγχάνει η αίτηση, καθ’ ο μέρος ζητείται να αναγνωρισθεί ότι συντρέχει σπουδαίος λόγος λύσης της εταιρίας, ενόψει του ότι το αίτημα αυτό ως αντικείμενο έχει τη διαπίστωση από το Δικαστήριο ότι ορισμένα γεγονότα συγκροτούν τη νομική έννοια του σπουδαίου λόγου, ενώ, σύμφωνα και με τα ανωτέρω αναφερόμενα, αντικείμενο αναγνωριστικής αγωγής μπορεί να αποτελέσει μόνο η αναγνώριση της ύπαρξης ή ανυπαρξίας έννομης σχέσης (άρθρο 70 ΚΠολΔ), και όχι η βεβαίωση πραγματικών γεγονότων, η διαπίστωση νομικών γεγονότων και ο νομικός χαρακτηρισμός τους. Συνεπώς, καθ’ ο μέρος κρίθηκε νόμιμη, η αίτηση πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι, για το παραδεκτό της συζήτησής της, προσκομίσθηκαν από τους αιτούντες, με τις προτάσεις τους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 2 του Ν. 4640/2019, τα από 13/4/2021 έγγραφα ενημέρωσης περί της δυνατότητας υπαγωγής της διαφοράς στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, υπογεγραμμένα από τους αιτούντες και την πληρεξούσια δικηγόρο τους.
VIII. Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, ενός από κάθε πλευρά, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, τις υπ’ αριθμό ..., ... και ... ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβολαιογράφου ... ..., οι οποίες ελήφθησαν επιμελεία της αιτούσας της α’ αίτησης/καθ’ ης της β5 αίτησης, κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης (βλ. τις υπ' αριθμό ... και ... εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, με έδρα στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ..., αντίστοιχα), τις υπ’ αριθμό πρωτοκόλλου κατάθεσης ΔΣΑ ... και ... από ... ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Δικηγόρου Αθηνών ..., οι οποίες ελήφθησαν επιμελεία των καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης, κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της αιτούσας της α’ αίτησης/καθ’ ης της β’ αίτησης (βλ. την υπ’ αριθμό ... έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών με έδρα στο Πρωτοδικείο Αθηνών ...), από το σύνολο των εγγράφων, τα οποία νομίμως προσκομίζονται από τους διαδίκους, τις ομολογίες των διαδίκων και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, τα οποία λαμβάνονται αυτεπαγγέλτως υπόψη (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), δίχως όμως να λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των αποδεικτικών μέσων που προσκομίζουν οι διάδικοι με την προσθήκη στις προτάσεις τους, μεταξύ δε αυτών και οι υπ’ αριθμό ... και ... ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ..., οι οποίες προσκομίζονται με την προσθήκη της αιτούσας της α’ αίτησης/καθ’ ης της β’αίτησης, εφόσον τα ανωτέρω αποδεικτικά μέσα προσκομίζονται προς απόδειξη και ανταπόδειξη θεμελιωτικών των κρινόμενων αιτήσεων ισχυρισμών των διαδίκων και όχι προς αντίκρουση αυτοτελών ισχυρισμών που προτάθηκαν το πρώτον με τις προτάσεις των αντιδίκων τους (άρθρο 591 παρ. 1 στ5 ΚΠολΔ, αναλογικά εφαρμοζόμενο και στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, βλ. Π. Γιαννόπουλο, Η εκούσια δικαιοδοσία ως ειδική διαδικασία και η σχέση της με το άρθρο 591 ΚΠολΔ, Αρμενόπουλος, τ. 5, 2020, σελ. 753 επ.), δοθέντος ότι η επίκληση και προσκομιδή αποδεικτικού μέσου προς απόδειξη ή ανταπόδειξη, άμεση ή έμμεση, των ισχυρισμών των διαδίκων, που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, με την προσθήκη στις προτάσεις τους, είναι απαράδεκτη, εκτός αν αφορά στην αντίκρουση συγκεκριμένων ισχυρισμών που προτάθηκαν για πρώτη φορά με τις προτάσεις του αντιδίκου, ως τοιούτων νοουμένων των αυτοτελών ισχυρισμών (ΑΠ 623/2018, ΑΠ 321/2018, ΑΠ 616/2015, ΑΠ 543/2014, ΑΠ 1103/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του από ... ιδιωτικού συμφωνητικού, το οποίο καταχωρήθηκε νομίμως στα βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Αθηνών με αριθμό ..., και δεν έχει εισέτι τροποποιηθεί, οι διάδικοι ... και ... ... και ... συνέστησαν ομόρρυθμη εταιρία αόριστης διάρκειας, με την επωνυμία «... Ο.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «...». Σημειώνεται ότι οι μεν καθ’ ων της α' αίτησης/αιτούντες της β’ αίτησης, ... ... και ... ... τυγχάνουν αδέλφια, η δε αιτούσα της α’ αίτησης/καθ’ ης της β’ αίτησης, ..., διατηρούσε, κατά τον χρόνο σύστασης της εταιρίας, συναισθηματικό δεσμό με τον εκ των ως άνω εταίρων .... Έδρα της εταιρίας ορίσθηκε ο Δήμος ... Αττικής, και δη το μισθωμένο ακίνητο της εταιρίας επί της οδού ... αρ. …, και σκοπός αυτής η ίδρυση, λειτουργία και εκμετάλλευση καφετέριας- αναψυκτηρίου-σνακ μπαρ. Ως κεφάλαιο της εταιρίας ορίσθηκε το ποσό των 6.000,00 ευρώ, το οποίο συνεισέφεραν οι εταίροι, κατά το ποσό των 2.000,00 ευρώ έκαστος, ενώ συμφωνήθηκε ότι αυτοί θα μετέχουν στα κέρδη και τις ζημίες της εταιρίας κατά ποσοστό 1/3 έκαστος. Επιπλέον, με το ίδιο άρθρο του καταστατικού συμφωνήθηκε ότι η συμμετοχή στην εταιρία δεν αποκλείει τη συμμετοχή των εταίρων σε ομοειδείς εταιρίες, πλην όμως οι εταίροι υποχρεούνται να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και την προσωπική εργασία τους για την ευόδωση των σκοπών της εταιρίας (άρθρο 5). Διαχειριστές της εταιρίας ορίσθηκαν άπαντες οι εταίροι αυτής, δυνάμενοι να εκπροσωπούν την εταιρία, ενεργώντας είτε από κοινού είτε ο καθένας ξεχωριστά, ενώπιον κάθε αρχής και κάθε δικαστηρίου και να διαχειρίζονται τις εταιρικές υποθέσεις, συναλλασσόμενοι με οιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, και ειδικότερα τράπεζες ή άλλα πιστωτικά ιδρύματα, ως και με το Ελληνικό Δημόσιο, δεσμεύοντας την εταιρία σε κάθε συναλλαγή με την υπογραφή τους κάτω από την εταιρική επωνυμία. Κατ' εξαίρεση των ανωτέρω, συμφωνήθηκε ότι, για κάθε συναλλαγή της εταιρίας, η οποία θα υπερβαίνει το ποσό των 10.000,00 ευρώ, απαιτείται να συμβληθούν και να υπογράψουν τουλάχιστον δύο (2) από τους τρεις (3) διαχειριστές της εταιρίας (άρθρο 6). Ακόμη, όσον αφορά στη διανομή των κερδών της εταιρίας, ορίσθηκε ότι, στο τέλος κάθε έτους, ήτοι την 31η Δεκεμβρίου, θα συντάσσεται ο ισολογισμός της εταιρίας, ο οποίος θα υπογράφεται από τους συνεταίρους. Από τα καθαρά κέρδη της εταιρίας θα παραμένει στο ταμείο αυτής ποσοστό αυτών, το οποίο να επαρκεί για την κάλυψη των μελλοντικών υποχρεώσεων της εταιρίας, το δε υπόλοιπο των κερδών ή οι τυχόν ζημίες που θα προκύψουν από τον ισολογισμό θα κατανέμονται μεταξύ των εταίρων, κατά τον λόγο του ποσοστού της ανωτέρω συμμετοχής του κάθε εταίρου στα κέρδη και στις ζημίες (άρθρο 9). Επιπλέον, συμφωνήθηκε ότι κάθε εταίρος θα έχει το δικαίωμα να λαμβάνει προσωπικά γνώση της πορείας των εταιρικών υποθέσεων, να εξετάζει τα βιβλία της εταιρίας τα οποία θα τίθενται πάντοτε στη διάθεση όλων των εταίρων μαζί με όλα τα δικαιολογητικά έγγραφα, να λαμβάνει με δαπάνη του αντίγραφα αυτών και να ζητά κάθε σχετική πληροφορία από τον διαχειριστή (άρθρο 10). Περαιτέρω, στα πλαίσια του καταστατικού σκοπού της, η εν λόγω εταιρία δραστηριοποιείται από τη σύστασή της στην εκμετάλλευση επιχείρησης καφετέριας-αναψυκτηρίου-καφέ μπαρ, η οποία λειτουργεί στο ως άνω μισθωμένο ακίνητό της στο ... Αττικής. Πέραν των ως άνω καταστατικών προβλέψεων, προκειμένου να διασφαλισθεί η αδιάλειπτη εποπτεία της επιχείρησης, οι εταίροι, με προφορική συμφωνία τους, προέβησαν σε ισότιμη κατανομή του ωραρίου λειτουργίας της, χωρίζοντάς το σε «βάρδιες», ώστε σε κάθε «βάρδια» να παρίσταται συνεχώς ένας εξ αυτών στην επιχείρηση ως «υπεύθυνος βάρδιας», ο οποίος θα αντιμετώπιζε και τα τρέχοντα ζητήματα που θα ανέκυπταν, προσφέροντας τοιουτοτρόπως και την προσωπική του εργασία στην εταιρία. Κατά τα πρώτα έτη λειτουργίας της εταιρίας, η συνεργασία των εταίρων υπήρξε αρμονική, πλην όμως, ήδη από το έτος 2015, ότε διασπάσθηκε η προσωπική σχέση των ως άνω εταίρων (... και ...), άρχισαν να εμφανίζονται σταδιακά εντάσεις και έριδες, μεταξύ αφενός της ..., αφετέρου των λοιπών εταίρων, ... και ..., οι εντάσεις δε αυτές, ιδίως από το έτος 2017, σταδιακά κλιμακώθηκαν, με αποτέλεσμα να υφίσταται πλέον παντελής αδυναμία επικοινωνίας και συνεργασίας επί των εταιρικών υποθέσεων και έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των εταίρων και οι σχέσεις αυτών να έχουν διαρραγεί οριστικά. Ειδικότερα, αποδεικνύεται ότι, ιδίως από το έτος 2017, οι εταίροι αδυνατούσαν να λάβουν από κοινού αποφάσεις ως προς τη διαχείριση ακόμη και τρεχόντων εταιρικών ζητημάτων, οι διαφωνίες τους δε αυτές εκδηλώνονταν συχνά με τη μορφή λεκτικών αντιπαραθέσεων και την εκτόξευση εκατέρωθεν μομφών ενώπιον των εργαζομένων της επιχείρησης, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κλίμα ανασφάλειας και ασυνεννοησίας ως προς τη λειτουργία της επιχείρησης. Εξάλλου, η επικοινωνία μεταξύ των εταίρων, κατά τα τελευταία έτη λειτουργίας της επιχείρησης, λάμβανε χώρα, κατά κύριο λόγο, μέσω γραπτών μηνυμάτων, στα πλαίσια των οποίων δεν έλειψε και η ανταλλαγή ύβρεων και προσβολών μεταξύ των, εκ των ως άνω εταίρων, ... και .... Αποδεικνύεται, ακόμη, ότι, ιδίως από το έτος 2017, οι καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντες της β’ αίτησης, επεδίωξαν να περιορίσουν την εμπλοκή της αιτούσας της α’ αίτησης/καθ’ ης της β’ αίτησης στη διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων, αρνούμενοι επανειλημμένα να της παράσχουν ενημέρωση επί των εταιρικών ζητημάτων, και δη τόσο επί ζητημάτων συνήθους διαχείρισης, όσο και επί σημαντικότερων ζητημάτων, παρά τις οχλήσεις αυτής, καθώς και να την καλούν σε συναντήσεις τους με τους προμηθευτές, ως και με τον λογιστή και τη νομική σύμβουλο της εταιρίας, με τον πρώτο εξ αυτών (...) να δηλώνει ρητά την αντίθεσή του στην ενημέρωση και εμπλοκή της τελευταίας (...) στη λήψη αποφάσεων επί των νομικών ζητημάτων της εταιρίας (βλ. το προσκομιζόμενο εκ μέρους της αιτούσας ηλεκτρονικό μήνυμα του πρώτου των καθ’ ων προς την ίδια, επί αιτήματος της να της αποσταλεί το τηλέφωνο του νέου νομικού συμβούλου της εταιρίας: «Τα νομικά ΤΟΥ μαγαζιού τα χειρίζομαι εγώ και παρεμβολές στις επικοινωνίες μου δεν χρειάζομαι. Αν θες να αναλάβεις τα νομικά και την επικοινωνία με την δικηγόρο του μαγαζιού, πρότεινέ το και θα αποφασίσουμε βάσει πλειοψηφίας αν είναι να τα αναλάβεις», σχετ. 8 προτάσεων αιτούσας). Οι καθ’ ων της α’ αίτησης, μάλιστα, δεν αρνούνται ειδικά την έλλειψη ενημέρωσης της συνεταίρου τους, ως προς τα εταιρικά ζητήματα, από το έτος 2017 και εντεύθεν, αντιθέτως δε, συνομολογούν με τις προτάσεις τους ότι η ενημέρωση αυτής λάμβανε χώρα από το έτος 2011 έως το έτος 2017 (βλ. σελ. 7 προτάσεων αυτών), ενώ δεν αρνούνται ειδικά και την έλλειψη ενημέρωσής της σχετικά με τις συναντήσεις τους με τους προμηθευτές της εταιρίας, ιστορώντας ότι «οι επαγγελματικές συναντήσεις των διαχειριστών με τους διάφορους προμηθευτές λαμβάνουν πάντοτε χώρα στην έδρα της εταιρίας και κατά το ωράριο λειτουργίας αυτής, πράγμα που έπρεπε να γνωρίζει η αντίδικος» (σελ. 17 των προτάσεών τους), χωρίς, ωστόσο, να επικαλούνται ότι οι ίδιοι πράγματι την ενημέρωναν ως προς τον ακριβή χρόνο των γενόμενων συναντήσεων. Εξάλλου, η βούληση των εν λόγω εταίρων (... και ...) να αποκλεισθεί η συνεταίρος τους από την εταιρία, άλλως από τη διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων, εκδηλώθηκε με τις προτάσεις που αυτοί υπέβαλαν στην τελευταία, είτε να αποχωρήσει από την εταιρία και να εξαγοράσουν οι ίδιοι το μερίδιό της, είτε να καταστεί αυτή ετερόρρυθμη εταίρος της εταιρίας, με αντίστοιχη μετατροπή της νομικής μορφής αυτής, είτε να τροποποιηθεί το καταστατικό της εταιρίας, ώστε να λαμβάνονται οι αποφάσεις με πλειοψηφία, γεγονός που συνομολογούν οι ανωτέρω με το δικόγραφο των προτάσεών τους (σελ. 9 προτάσεων καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης). Εντούτοις, αναπόδεικτος τυγχάνει ο ισχυρισμός της αιτούσας της α’ αίτησης/καθ’ ης της β’ αίτησης ότι οι συνεταίροι της απέκλειαν την πρόσβασή της από ηλεκτρονικές εταιρικές πλατφόρμες και εφαρμογές της εταιρίας (λ.χ. εταιρικό «site», εταιρικό «email», «google business», «...», ..., «….», προμηθευτές), μη παρέχοντάς της τους σχετικούς κωδικούς πρόσβασης (βλ. προσκομισθέν εκ μέρους των καθ’ ων της α’ αίτησης ηλεκτρονικό μήνυμα, με το οποίο γνωστοποιείται ο κωδικό πρόσβασης του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της εταιρίας στην αιτούσα, σχετ. 30 καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης, καθώς και το από 10/8/2021 μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας εκ μέρους εκπροσώπου της «...» προς τον πρώτο των καθ’ ων, με το οποίο γνωστοποιείται στον τελευταίο ότι εκ παραδρομής γνωστοποιήθηκε στην αιτούσα της α’ αίτησης ..., σε επικοινωνία της με εκπρόσωπο της ως άνω εταιρίας, ότι της έχει αφαιρεθεί η δυνατότητα μεταφοράς κεφαλαίων, ενώ στην πραγματικότητα και η ίδια ως χρήστης του επαγγελματικού λογαριασμού «...» έχει δυνατότητα πραγματοποίησης της εν λόγω ενέργειας). Περαιτέρω, οι καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντες της β’ αίτησης, ισχυρίζονται ότι η αντίδικός τους παραμελούσε τις υποχρεώσεις της ως διαχειρίστριας και εταίρου, επιδεικνύοντας αδιαφορία, ολιγωρία και αναποτελεσματικότητα στα καθήκοντα που της είχαν ανατεθεί, πλην όμως, οι εν λόγω ισχυρισμοί εξ ουδενός αποδεικτικού μέσου επιρρωνύονται, αντιθέτως δε, από το σύνολο των προσκομισθέντων αποδεικτικών μέσων, αποδεικνύεται ότι η ανωτέρω διάδικος αφενός προσέφερε την προσωπική εργασία της στην εταιρία, παριστάμενη ως «υπεύθυνη βάρδιας» κατά το αντίστοιχο τμήμα του ωραρίου λειτουργίας της επιχείρησης, σύμφωνα με την προαναφερθείσα συμφωνία των διαδίκων, αφετέρου ασκούσε τα διαχειριστικά της καθήκοντα καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας της εταιρίας, επιδιώκοντας να συμμετέχει ενεργά στη λήψη αποφάσεων, παρά τα προσκόμματα, που κατά τα ανωτέρω, αντιμετώπιζε από τους συνεταίρους της. Τα ανωτέρω, μάλιστα, επιρρωνύονται και από το περιεχόμενο των υπ’ αριθμό κατάθεσης ΔΣΑ ... και ... ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον του Δικηγόρου Αθηνών ..., των εξετασθέντων επιμελεία των καθ’ ων της α' αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης μαρτύρων, ... και ..., αντίστοιχα, εργαζομένων της ως άνω επιχείρησης, από τις οποίες (ένορκες βεβαιώσεις) εναργώς συνάγεται ότι και οι τρεις εταίροι της εν λόγω εταιρίας, συμπεριλαμβανομένης και της ..., ασχολούνταν ενεργά με τη διαχείριση αυτής [βλ. την ένορκη βεβαίωση του ...: «Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές διαχείρισης της εταιρίας, γνωρίζω ότι οι τρεις εργοδότες μου βρίσκονταν σε απόλυτη συνεννόηση μεταξύ τους και υπήρχε πάντα σύμπνοια, μέχρι το πρώτο lock-down λόγω covid, στο πώς ενεργούμε. Συγκεκριμένα και από τους τρεις συνεταίρους είχα λάβει τις ίδιες ακριβώς οδηγίες σε ό,τι αφορά την τακτική έκδοσης των αποδείξεων πώλησης προς τους πελάτες, ενώ μου πρότειναν και οι τρεις και συμφώνησα σχετικά τις ασφαλιστικές εισφορές μου αλλά και τις λοιπές απολαβές μου (μισθό, δώρα, επιδόματα κ.ο.κ.). Όσο εργαζόμουν στην επιχείρηση, είχα δει τόσο τον ..., όσο και τη ... και τον ..., να παίρνουν συνεντεύξεις υποψηφίων εργαζομένων, να συντονίζουν προσλήψεις, να συνεννοούνται την υπογραφή των απαραίτητων εγγράφων πρόσληψης και παραίτησης/απόλυσης με εργαζομένους, καθώς επίσης και να υπολογίζουν την τακτική μισθοδοσία του προσωπικού αλλά και να την καταβάλλουν στους εργαζομένους κατά τα σύμφωνη μένα διαστήματα», καθώς και την ένορκη βεβαίωση του ...: «Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές διαχείρισης του καταστήματος, γνωρίζω ότι οι τρεις εργοδότες μου είχαν κοινή γραμμή και συνέπιπταν οι οδηγίες που μας έδιναν, ως και το πρώτο lock-down λόγω covid, σχετικά με το πώς ενεργούμε. Συγκεκριμένα και από τους τρεις συνεταίρους έχω λάβει τις ίδιες ακριβώς οδηγίες σε ό,τι αφορά τη διαχείριση και έκδοση των αποδείξεων πώλησης προς τους πελάτες, ενώ σε ό,τι αφορά τις ασφαλιστικές μου εισφορές προσωπικά, αλλά και τις λοιπές απολαβές μου (μισθολογικά, δώρα, επιδόματα κ.ο.κ.) δέχθηκα ακριβώς τις ίδιες προτάσεις απ' αυτούς με τις οποίες και συμφώνησαν»]. Έτι περαιτέρω, η αιτούσα της α’ αίτησης/καθ’ ης της β’ αίτησης, ..., αιτιάται ότι οι καθ’ ων προέβησαν σε πλείστες παραβάσεις της φορολογικής, εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, ως και των υγειονομικών διατάξεων, διαπράττοντας αντίστοιχα παραπτώματα, κατά τη διάρκεια της «βάρδιάς» τους, παρά τη ρητή αντίθεσή της στις ακολουθούμενες, εκ μέρους τους, τακτικές, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η εταιρία με πρόστιμα και λοιπές διοικητικές κυρώσεις. Πράγματι αποδεικνύεται ότι, κατά τα έτη 2012 έως 2019, επιβλήθηκαν στην εταιρία πρόστιμα εκ μέρους της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου του Ι.Κ.Α. Περιφέρειας Αττικής, εξαιτίας της διαπίστωσης ακαταχώριστων εργαζομένων στο Ι.Κ.Α., της μη αναγραφής εργαζομένων στον πίνακα προσωπικού Ε4, της μη νόμιμης τήρησης του εν λόγω πίνακα, της μη αναγγελίας αποχώρησης προσωπικού και της μη καταβολής οφειλόμενων εισφορών, καθώς και πρόστιμα εκ μέρους του Σ.Ε.Π.Ε. εξαιτίας της απασχόλησης εργαζομένων εκτός δηλωμένου ωραρίου και της απασχόλησης εργαζομένων άνευ αναγγελίας πρόσληψής τους. Ακόμη, στην εταιρία επιβλήθηκαν πρόστιμα εκ μέρους της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. ... εξαιτίας της διαπίστωσης της μη έκδοσης αποδείξεων λιανικής πώλησης, επιπλέον δε, η επιχείρηση σφραγίστηκε με αποφάσεις του Δημάρχου ..., εξαιτίας της διατάραξης της κοινής ησυχίας, της υπέρβασης ωραρίου λειτουργίας και της λειτουργίας μουσικών οργάνων άνευ αδείας (βλ. σχετικά με αριθμούς 17-29 προτάσεων αιτούσας). Από την πλευρά τους, οι καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντες της β’ αίτησης, ... και ... ..., εκθέτουν ότι η αιτούσα ασκούσε πλημμελώς τα διαχειριστικά της καθήκοντα, μη ούσα ικανή να αντιμετωπίσει τον διενεργηθέντα φορολογικό έλεγχο «προβάλλοντας τα σωστά επιχειρήματα», με αποτέλεσμα να επιβληθούν, κατά τη διάρκεια της «βάρδιάς» της, τον Απρίλιο του 2017 και τον Μάιο του 2019, πρόσημα από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. ..., εξαιτίας της διαπίστωσης της μη έκδοσης αποδείξεων (βλ. σχετ. 41 και 42 προτάσεων καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης). Ωστόσο, για το σύνολο των ανωτέρω παραβάσεων, ευθύνη φέρουν άπαντες οι διάδικοι, εταίροι και διαχειριστές της ως άνω εταιρίας, οι οποίοι τελούσαν σε γνώση αυτών, αδιακρίτως εάν αυτές διαπιστώθηκαν κατά τη διάρκεια της «βάρδιας» και παραμονής έτερου συνεταίρου τους στην επιχείρηση (βλ. ιδίως τις ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων, εργαζομένων στην ως άνω επιχείρηση, οι οποίες προσκομίσθηκαν εκ μέρους των καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης). Εξάλλου, ουδόλως αποδεικνύεται ότι η αιτούσα της α’ αίτησης/καθ’ ης της β’ αίτησης διαμαρτυρήθηκε, καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών κατά τα οποία λάμβαναν χώρα οι ανωτέρω παραβάσεις, για τη μη τήρηση της σχετικής νομοθεσίας εκ μέρους των συνεταίρων της, διατυπώνοντας εγγράφως τη σχετική αντίθεσή της. Περαιτέρω, η ίδια (αιτούσα της α’ αίτηση ς/καθ’ης της β* αίτησης) εκθέτει ότι οι καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντες της β’ αίτησης, ... και ... ..., κατά παράβαση του καθήκοντος πίστης προς την εταιρία, άσκησαν ανταγωνιστική δραστηριότητα προς αυτήν, έχοντας ιδρύσει και συμμετέχοντας σε δύο έτερες ανταγωνιστικές επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, εντός της Αττικής, με ίδια δραστηριότητα με την ως άνω εταιρία, εξαιτίας δε της παράλληλης συμμετοχής τους στις ως άνω εταιρίες, αδυνατούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους προς την κοινή εταιρία των διαδίκων, παρέχοντας σε αυτήν την προσωπική τους εργασία, προσελκύουν δε την πελατεία της εν λόγω επιχείρησης στις ανταγωνιστικές επιχειρήσεις που οι ίδιοι διατηρούν. Ειδικότερα, αποδεικνύεται ότι στις 04/02/2019, οι ... και ... ..., συνέστησαν από κοινού με τρίτο πρόσωπο, μη διάδικο στην παρούσα δίκη, την ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «... Ο.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «...», με έδρα τον Δήμο Αθηναίων, και δη το μισθωμένο κατάστημα επί της οδού …..αρ. ….., και σκοπό τη λειτουργία εστιατορίου πολυτελείας, την παροχή άλλων υπηρεσιών εστίασης, καθώς και κάθε συναφούς εργασίας, με συμμετοχή στα κέρδη και τις ζημίες της εταιρίας εκάστου εξ αυτών κατά ποσοστό 45%. Ακόμη, στις 21/4/2021, οι ίδιοι ως άνω διάδικοι συνέστησαν από κοινού με τρίτο πρόσωπο, μη διάδικο στην παρούσα δίκη, την ετερόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «... Ε.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «... ...», με έδρα τον Δήμο Αθηναίων, και σκοπό την παροχή υπηρεσιών γευμάτων με πλήρη εξυπηρέτηση εστιατορίου, την παροχή υπηρεσιών γευμάτων και ποτών από σνακ μπαρ, ως και λοιπές συναφείς δραστηριότητες, στην οποία συμμετείχε ο πρώτος εξ αυτών, ως ομόρρυθμος εταίρος, με ποσοστό συμμετοχής στα κέρδη και τις ζημίες 36%, ο δε δεύτερος εξ αυτών, ως ετερόρρυθμος εταίρος, με ποσοστό συμμετοχής στα κέρδη και τις ζημίες 44%. Ωστόσο, εκ της ανωτέρω σύστασης και συμμετοχής των ... και ..., στις προδιαλαμβανόμενες εταιρίες, δεν γεννάται παράβαση, εκ μέρους τους, της υποχρέωσης πίστης προς την κοινή εταιρία αυτών με τη ..., καθότι, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, και σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη της παρούσας υπό στοιχείο III, με το άρθρο 5 του καταστατικού της εταιρίας επετράπη ρητά στους εταίρους η συμμετοχή τους σε ομοειδείς εταιρίες, επιπλέον δε, ουδόλως αποδεικνύεται ότι η εν λόγω συμμετοχή των τελευταίων στις προαναφερθείσες εταιρίες, είχε ως επακόλουθο την πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων τους και την αδιαφορία τους έναντι της πρώτης ως άνω εταιρίας. Σε κάθε δε περίπτωση, οι εν λόγω εταιρίες ανέπτυσσαν την επιχειρηματική δράση τους στον Δήμο Αθηναίων, και δη στην περιοχή του ….., ήτοι σε περιοχή που απέχει ικανή απόσταση από την επιχείρηση των διαδίκων, η οποία κείται στον Δήμο ..., ώστε, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, η λειτουργία τους δεν ήταν ικανή να βλάψει τα συμφέροντα της τελευταίας επιχείρησης, αποσπώντας την πελατεία της και μειώνοντας την απόδοσή της. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι, ενόψει της επελθούσας ρήξης στις σχέσεις των διαδίκων, τον Νοέμβριο του 2020 έλαβαν χώρα συζητήσεις μεταξύ τους αναφορικά με το μέλλον της εταιρίας. Στα πλαίσια των εν λόγω συζητήσεων, στις 23/11/2020 η αιτούσα της α’ αίτησης/καθ’ ης της β’ αίτησης, ..., απηύθυνε στους καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β' αίτησης, ... και ..., ηλεκτρονική επιστολή, στην οποία διατύπωσε τις προτάσεις της προς τον σκοπό της διατήρησης της εταιρίας με τη διασφάλιση, ωστόσο, της εφεξής ισότιμης συμμετοχής της στη διαχείρισή της. Ειδικότερα δε, η ανωτέρω εταίρος πρότεινε τη διατήρηση της υφιστάμενης εταιρίας, υπό τις προϋποθέσεις, μεταξύ άλλων, της διενέργειας διαχειριστικού ελέγχου της τρέχουσας χρήσης, της τροποποίησης του καταστατικού ως προς τον τρόπο λήψης των εταιρικών αποφάσεων και της σύνταξης συμφωνητικού με λεπτομερή ρύθμιση των ζητημάτων της συνεργασίας των εταίρων, άλλως την ίδρυση νέας εταιρίας, με την ίδια εταιρική σύνθεση και ποσοστά συμμετοχής των εταίρων της υφιστάμενης εταιρίας, κατόπιν λύσης και εκκαθάρισης της τελευταίας, με παράλληλη ρύθμιση στο καταστατικό της νέας εταιρίας του τρόπου λήψης των αποφάσεων από τους διαχειριστές αυτής. Από την πλευρά τους, οι καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντες της β’ αίτησης, ... και ... ..., με τις από 24/11/2020 ηλεκτρονικές επιστολές τους προς τη ..., απέκρουσαν τις ως άνω προτάσεις, επικαλούμενοι την αδυναμία συνεργασίας τους με την τελευταία καθώς και τα υφιστάμενα χρέη της εταιρίας, ζήτησαν δε τη λύση της εταιρίας. Η ..., ωστόσο, με την από 26/11/2020 ηλεκτρονική επιστολή της, δήλωσε την αντίθεσή της στη λύση της εταιρίας, αντιπρότεινε δε την έξοδο των συνεταίρων της από αυτήν. Ακολούθησε η κοινοποίηση, στις 18/01/2021, στη ...της από 13/01/2021 εξώδικης δήλωσης των ... και ..., με την οποία οι τελευταίοι την κάλεσαν να συναινέσει στη λύση της μεταξύ τους εταιρίας. Στην εν λόγω εξώδικη δήλωση, η πρώτη απάντησε με την από 19/01/2021 εξώδικη δήλωσή της, η οποία κοινοποιήθηκε στους συνεταίρους της στις 21/01/2021, με την οποία, μεταξύ άλλων, δήλωσε εκ νέου την άρνησή της να συναινέσει στη λύση της εταιρίας, εκθέτοντας ότι θεωρεί αυτήν βιώσιμη, αντιπρότεινε δε τη μεταβίβαση στην ίδια των εταιρικών μεριδίων των συνεταίρων της, ενώ, παράλληλα, ζήτησε λογοδοσία για τη διαχείριση των τελευταίων από την 01/01/2017 και εφεξής. Εν συνεχεία, ελλείψει ανεύρεσης κοινής λύσης ως προς την πορεία της μεταξύ τους συνεργασίας, και ενόψει της πληροφόρησης για την επικείμενη άρση, κατά τον Μάιο του 2021, της υφιστάμενης, κατά τον ως άνω χρόνο, επί μήνες, αναστολής της λειτουργίας των καταστημάτων εστίασης, στα πλαίσια των έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19, η εκ των εταίρων ..., στις 11/3/2021 απέστειλε στους συνεταίρους της ηλεκτρονικό μήνυμα, με το οποίο τους καλούσε να συνεργασθούν για την εκτέλεση των απαιτούμενων εργασιών για την επαναλειτουργία της επιχείρησης. Οι τελευταίοι, ωστόσο, με το από 16/3/2021 ηλεκτρονικό μήνυμά τους, δήλωσαν εκ νέου την πρόθεσή τους να λυθεί η εταιρία και, ως εκ τούτου, την απροθυμία τους να συνεργασθούν για το άνοιγμα της επιχείρησης. Ακολούθησε η κοινοποίηση, στις 13/4/2021, στους τελευταίους (... και ...) εκ μέρους της πρώτης (...) της από 09/4/2021 εξώδικης δήλωσής της, με την οποία, μεταξύ άλλων, τους καλούσε εκ νέου να συνδράμουν στις αναγκαίες εργασίες επισκευής του καταστήματος για την επικείμενη επαναλειτουργία του, στην οποία οι ανωτέρω απάντησαν με την αποστολή, στις 25/4/2021, ηλεκτρονικών μηνυμάτων προς τη συνεταίρο τους, τον λογιστή της εταιρίας και τους εργαζομένους σε αυτήν, στα οποία εξέθεταν ότι η επαναλειτουργία της επιχείρησης αποτελεί πράξη εκτός συνήθους διαχείρισης της εταιρίας, για την οποία απαιτείται η λήψη ομόφωνης απόφασης των εταίρων, δήλωσαν δε την αντίθεσή τους στην επαναλειτουργία της επιχείρησης και στην άρση της αναστολής της εργασίας των εργαζομένων σε αυτήν, εάν δεν επιτευχθεί ομόφωνη απόφαση των συνεταίρων προς τούτο. Εν συνεχεία, ωστόσο, στις 26/4/2021, οι ίδιοι, με νεότερα ηλεκτρονικά μηνύματά τους προς τη συνεταίρο τους, πρότειναν το άνοιγμα της επιχείρησης την Τετάρτη 05/5/2021, πρόταση η οποία αντικρούσθηκε από την τελευταία, ενόψει του ότι ήδη είχε ανακοινωθεί η επαναλειτουργία της εστίασης τη Δευτέρα 03/5/2021, ότε και, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν από την ίδια στους συνεταίρους της, αναμενόταν η αθρόα προσέλευση πελατών, τόσο στις 3 όσο και στις 4 Μαΐου 2021, ημέρες που ήταν αργίες λόγω των εορτών του Πάσχα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η εστίαση δεν λειτουργούσε επί σειρά μηνών. Κατόπιν των ανωτέρω, η ως άνω εταίρος προέβη στις απαιτούμενες εργασίες προετοιμασίας της επιχείρησης και στις συνεννοήσεις με τους εργαζομένους σε αυτήν, και από τις 03/5/2021 προχώρησε στην επαναλειτουργία της, έκτοτε δε, ασκεί εν τοις πράγμασι αποκλειστικά τη διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων. Η παραπάνω δε άρνηση των καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης να συμπράξουν στην επαναλειτουργία της επιχείρησης, μετά την αποφασισθείσα άρση της αναστολής λειτουργίας της εστίασης, στις 03/5/2021, με την υπ’ αριθμό Δ1α/Γ.Π.οικ.27683/29.4.2021κοινή υπουργική απόφαση, δημοσιευθείσα στο ΦΕΚ Β' 1814/29-04-2021, αποτελεί πράξη αντίθετη προς τον εταιρικό σκοπό και προς την υποχρέωση πίστης των εταίρων, υπό τη θετική της όψη, ήτοι την υποχρέωση σύμπραξης των εταίρων προς την επίτευξη του σκοπού της εταιρίας. Σημειώνεται δε, ότι, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς των καθ’ ων, δεν απαιτείτο ομόφωνη απόφαση των εταίρων για τη λειτουργία της επιχείρησης, η οποία σαφώς δεν αποτελεί πράξη εκτός του εταιρικού σκοπού, αλλά είναι συνυφασμένη με αυτόν, αποτελώντας το ειδικότερο περιεχόμενό του, τον σκοπό δε αυτόν υποχρεούνται να εξυπηρετούν οι εταίροι με τη δράση τους, ενόσω η εταιρία βρίσκεται σε λειτουργία και δεν έχει λυθεί. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι, κατά τους μήνες Φεβρουάριο έως και Αύγουστο 2021, οι καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντες της β’ αίτησης, ... και ... ..., προέβησαν σε διαδοχικές αναλήψεις και μεταφορές χρηματικών ποσών από τους εταιρικούς λογαριασμούς σε προσωπικούς τους λογαριασμούς. Ειδικότερα, τον Φεβρουάριο του 2021 οι ίδιοι μετέφεραν το ποσό των 2.975,30 ευρώ, τον Μάρτιο του 2021 το ποσό των 1.100,00 ευρώ και τον Απρίλιο του 2021 το ποσό των 1.000,00 ευρώ σε προσωπικό λογαριασμό του δεύτερου εξ αυτών (βλ. αποδεικτικά συναλλαγής της τράπεζας ..., σχετ. 40 προτάσεων αιτούσας), ενώ κατά τους μήνες Μάιο έως και Αύγουστο του 2021 οι ίδιοι ανέλαβαν από τους εταιρικούς λογαριασμούς, όπως συνομολογούν, το συνολικό ποσό των 55.723,00 ευρώ, και συγκεκριμένα τον Μάιο του 2021 ανέλαβαν το ποσό των 12.540,00 ευρώ, τον Ιούνιο του 2021 το ποσό των 14.715,00 ευρώ, τον Ιούλιο του 2021 το ποσό των 14.903,00 ευρώ και τον Αύγουστο του 2021 το ποσό των 13.565,00 ευρώ. Τα ανωτέρω ποσά αντιστοιχούν, σύμφωνα τους ισχυρισμούς των καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης, σε ποσοστά επί των μηνιαίων εισπράξεων της εταιρίας ύψους 32% για τον μήνα Μάιο, 42% για τον μήνα Ιούνιο, 34% για τον μήνα Ιούλιο και 34% για τον μήνα Αύγουστο, οι ίδιοι δε ισχυρίζονται ότι δικαιούνταν να προβούν στις αναλήψεις των ανωτέρω ποσών, καθότι αυτά αποτελούν ποσά χαμηλότερα όσων δικαιούνται με βάση τα εταιρικά τους μερίδια, που ανέρχονται συνολικά σε ποσοστό ύψους 66,50%, αφού κατέλειπαν στους εταιρικούς λογαριασμούς υπόλοιπο ύψους 31,50% ως συμμετοχή τους στα έξοδα της εταιρίας (βλ. σελ. 35 και 36 των προτάσεών τους). Προσκομίζεται, μάλιστα, εκ μέρους της αιτούσας της α’ αίτησης, ..., αποσταλέν στην ίδια μήνυμα του πρώτου των καθ’ ων, ..., στο οποίο ο τελευταίος, τον Φεβρουάριο του 2021, την ενημερώνει για την ως άνω ενέργειά του. Η αιτούσα απάντησε στο εν λόγω μήνυμα δηλώνοντας την αντίθεσή της στην ανωτέρω ενέργεια και ζήτησε να μεταφερθούν άμεσα τα αναληφθέντα κεφάλαια στους εταιρικούς λογαριασμούς. Ακολούθως δε, ο δεύτερος των καθ’ ων (... ...) με μήνυμά του δηλώνει ότι προέβη σε «μοίρασμα» των χρημάτων που υπήρχαν στο χρηματοκιβώτιο της εταιρίας (βλ. σχετ. 39 αιτούσας: ... ...:«ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Τα κεφάλαια του μαγαζιού από τους λογαριασμούς ... και ... έχουν σπάσει σε τρία ίσα μέρη και διανεμηθεί στους τρεις εταίρους: Σε περίπτωση ανάγκης κάλυψης εξόδων, οι εταίροι θα ενημερώνονται ώστε να συνεισφέρουν το τρίτο τους σε κοινό λογαριασμό και να μπορεί να γίνει η απαραίτητη πληρωμή. ΤΕΛΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ», ...: «Δεν συμφωνώ με το παραπάνω και σου δηλώνων πως παράνομα διαχειρίζεσαι κατά το δοκούν χωρίς την σύμφωνη γνώμη μου ως ομόρρυθμου εταίρου εταιρικά χρήματα, τα οποία μάλιστα αφαιρείς από τους κοινά διαχειριζόμενους λογαριασμούς(...) Δηλώνω δε την άρνησή μου για την παραπάνω πρακτική στην οποία δεν συναίνεσα και δεν συναινώ και απαιτώ να μεταφερθούν ξανά όλα τα χρήματα στους κοινά διαχειριζόμενους εταιρικούς λογαριασμούς άμεσα», ... ...: «Μοίρασμα χρημάτων από κάτω χρηματοκιβώτιο: σύνολο 930 ευρώ! 310 έκαστος!»), Η ανωτέρω ενέργεια των καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς των τελευταίων, έρχεται σε αντίθεση με τον νόμο (άρθρο 255 του Ν. 4072/2012) και το καταστατικό της εταιρίας (άρθρο 9 του καταστατικού), ενώ σαφώς έχει επιφέρει πλήγμα στη ρευστότητά της. Εγγύτερα, αφενός δεν έχει περιληφθεί στην εταιρική σύμβαση συμφωνία των εταίρων περί δικαιώματος απολήψεων αυτών, κατά τη διάρκεια της εταιρικής χρήσης, αφετέρου η αξίωση των εταίρων για τη συμμετοχή τους στα κέρδη της εταιρίας, γεννάται, σύμφωνα με τις προβλέψεις του καταστατικού της προκείμενης εταιρίας, οι οποίες (προβλέψεις) δεν αποκλίνουν από τις προβλέψεις του νόμου, μόνον κατά τη λήξη της εταιρικής χρήσης, ήτοι στο τέλος έκαστου έτους, κατόπιν της έγκρισης από την εταιρία των συντασσόμενων λογαριασμών και απόφασης, έστω σιωπηρής, για τη διανομή των κερδών, σύμφωνα με όσα αναλυτικά διαλαμβάνονται στην προηγηθείσα νομική σκέψη της παρούσας υπό στοιχείο IV. Τέλος, αποδεικνύεται ότι, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς των καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β' αίτησης, η εταιρία των διαδίκων είναι βιώσιμη. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις προσκομισθείσες από τους διαδίκους ετήσιες φορολογικές δηλώσεις (Ε5) και καταστάσεις από επιχειρηματική δραστηριότητα των τελευταίων πέντε (5) οικονομικών ετών, η ως άνω εταιρία, κατά το φορολογικό έτος 2015 (01/01/2015-31/12/2015) εμφάνισε ζημία ύψους 75.007,57 ευρώ, κατά το φορολογικό έτος 2016 (01/01/2016-31/12/2016) εμφάνισε κέρδη ύψους 8.299,77 ευρώ, κατά το φορολογικό έτος 2017 (01/01/2017-31/12/2017) εμφάνισε κέρδη ύψους 21.340,882 ευρώ, κατά το φορολογικό έτος 2018 (01/01/2018- 31/12/2018) εμφάνισε ζημία ύψους 89.006,85 ευρώ και κατά το φορολογικό έτος 2019 (01/01/2019-31/12/2019) εμφάνισε ζημία ύψους 68.128,99 ευρώ. Πρέπει δε να σημειωθεί, ότι, όπως κατατέθηκε από αμφότερους τους εξετασθέντες ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου μάρτυρες, οι οποίοι εργάζονται ως λογιστές στο λογιστικό γραφείο που διαχειρίζεται τα οικονομικά της εταιρίας, τα ως άνω οικονομικά αποτελέσματα, που αφορούν στα φορολογικά έτη 2016 και 2017- κατά τα οποία η εταιρία εμφανίζει κέρδη- αποτυπώνονται στις τροποποιητικές δηλώσεις που υπεβλήθησαν, κατόπιν γενόμενου φορολογικού ελέγχου, ενώ αντίστοιχος έλεγχος δεν έχει λάβει χώρα, από την αρμόδια φορολογική αρχή, ως προς τα λοιπά οικονομικά έτη, κατά τα οποία αποτυπώνονται ζημίες. Επιπλέον, κατά τα ανωτέρω φορολογικά έτη (2015-2019), η εταιρία είχε κύκλο εργασιών ύψους 263.104,40 ευρώ, 249.478,90 ευρώ, 236.530,93 ευρώ, 263.909,97 ευρώ και 267.908,96 ευρώ, αντίστοιχα. Προσέτι, η εταιρία, κατά τον χρόνο συζήτησης των κρινόμενων αιτήσεων, είχε τις ακόλουθες οφειλές: α) φορολογικές οφειλές ύψους 17.889,15 ευρώ, εκ των οποίων ήταν ληξιπρόθεσμη οφειλή ύψους 8.763,47 ευρώ, β) οφειλές προς τον Ε.Φ.Κ.Α. για τα έτη 2017-2020 ύψους 2.217,00 ευρώ, γ) οφειλές προς τον Ε.Φ.Κ.Α., για τους μήνες Μάιο έως Αύγουστο 2021, ύψους 3.022,02 ευρώ, 3.118,20 ευρώ, 4.101,55 ευρώ και 4.024,47 ευρώ, αντίστοιχα, ήτοι συνολικά ύψους 14.266,24 ευρώ, δ) οφειλές από μη καταβληθέντα μισθώματα των μηνών Αυγούστου και Σεπτεμβρίου 2021, ύψους (3.418,80 X 2=) 6.837,60 ευρώ, καθώς και ε) οφειλή ύψους 7.736,96 ευρώ προς τον πάροχο ηλεκτρικού ρεύματος «WATT+VOLT», η οποία καθίσταται ληξιπρόθεσμη στις 30/9/2021, συνολικά δε, για τις ως άνω αιτίες, η εταιρία οφείλει το ποσό των (17.889,15+2.217,00+14.266,24+6.837,60+7.736,96=) 48.946,95 ευρώ. Επιπλέον, η εταιρία έχει λάβει από το Δημόσιο ποσό επιστρεπτέων προκαταβολών ύψους 59.000,00 ευρώ, το οποίο, σύμφωνα με την ένορκη κατάθεση της εξετασθείσης επιμελεία των καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β' αίτησης μάρτυρος, θα κληθεί η εταιρία να το επιστρέφει από την 01/01/2022 σε 48 μηνιαίες δόσεις. Ακόμη, στην εταιρία έχει επιβληθεί πρόστιμο κατόπιν ελέγχου του Σ.Ε.Π.Ε. που διενεργήθηκε στις 05/5/2019, ύψους 6.001 ευρώ, για το οποίο έχει ασκηθεί προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια. Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι, κατά το χρονικό διάστημα Ιανουαρίου έως Αυγούστου 2021, έκτου οποίου, μάλιστα, η επιχείρηση λειτούργησε μόνον κατά τους μήνες Μάιο έως Αύγουστο, εξαιτίας της, κατά τα ανωτέρω, επιβληθείσης αναστολής λειτουργίας της εστίασης, η εταιρία εμφάνισε κύκλο εργασιών ύψους 156.675,60 ευρώ (γεγονός που συνομολογούν και οι καθ’ ων της α5 αίτησης/αιτούντες της β’ αίτησης με τις προτάσεις τους, βλ. σελ. 35 προτάσεων αυτών), έχει καταβάλει τη μισθοδοσία των υπαλλήλων της ύψους 49.508,40 ευρώ, ενώ δεν έχει οφειλές προς τους προμηθευτές της (βλ. και το προσκομισθέν έγγραφο λογιστικού αποτελέσματος της εταιρίας χρονικού διαστήματος 01/01/2021-31/8/2021, στο οποίο εμφαίνονται τελικά καθαρά κέρδη ύψους 41.571,62 ευρώ). Εκ των ανωτέρω αποδεικνύεται ότι η εταιρία των διαδίκων, η οποία εμφανίζει σταθερά υψηλό κύκλο εργασιών, οι δε τρέχουσες οφειλές της ύψους 48.846,95 ευρώ (μέρος των οποίων, μάλιστα, ήτοι οι οφειλές προς το Δημόσιο και προς τον Ε.Φ.Κ.Α., δύναται να υπαχθεί σε ρύθμιση) υπολείπονται σημαντικά του κύκλου εργασιών της κατά τους μήνες Μάιο έως Αύγουστο 2021 (συνολικού ποσού 156.675,60 ευρώ), αλλά και του ποσού που, κατά τα ανωτέρω, οι καθ’ ων ανέλαβαν από τους εταιρικούς λογαριασμούς, είναι βιώσιμη και δεν υφίστανται αποχρώντες οικονομικοί λόγοι που να οδηγούν είτε σε παράλυση είτε αδυναμία εκπλήρωσης του σκοπού της. Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, αποδεικνύεται ότι έχει επέλθει οριστική και ανεπανόρθωτη ρήξη στις σχέσεις μεταξύ αφενός της αιτούσας της α’ αίτησης/καθ’ ης της β’ αίτησης, ..., αφετέρου των καθ’ ων της α’ αίτησης/αιτούντων της β’ αίτησης, ... και ..., η οποία (ρήξη) δεν είναι παροδική, αλλά μόνιμη, ώστε είναι αδύνατη πλέον η συνεργασία μεταξύ των ως άνω εταίρων, ενόψει και της εξέχουσας σημασίας που έχει το προσωπικό στοιχείο στις σχέσεις μεταξύ των ομόρρυθμων εταίρων και συνακόλουθα στην εύρυθμη λειτουργία της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρίας. Συντρέχει, συνεπώς, κατ’ αρχήν σπουδαίος λόγος που θα δικαιολογούσε τη λύση της ως άνω εταιρίας. Εντούτοις, αποδεικνύεται ότι, παρά την επελθούσα ρήξη στις σχέσεις των διαδίκων, η εν λόγω εταιρία συνεχίζει να ασκεί την επιχειρηματική της δραστηριότητα, είναι βιώσιμη, παρά το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον των τελευταίων ετών, εμφανίζει σημαντικό κύκλο εργασιών, χωρίς να έχει σοβαρές οφειλές προς τρίτους, και είναι, ως εκ τούτου, ικανή να προωθήσει τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε. Παράλληλα δε, αποδεικνύεται, ότι συντρέχουν στο πρόσωπο των καθ’ ων της α’ αίτησης ομόρρυθμων εταίρων, ήτοι του ... και του ..., σπουδαίοι λόγοι που δικαιολογούν τον αποκλεισμό τους από την εταιρία, δεδομένου ότι οι τελευταίοι, σύμφωνα με τα ανωτέρω εκτιθέμενα, από τις αρχές του έτους 2021 παρεμποδίζουν συνεχώς τη λειτουργία της εταιρίας, παραβιάζοντας την υποχρέωση πίστης προς αυτήν, τόσο κατά το θετικό της περιεχόμενο, ήτοι της διενέργειας οιασδήποτε πράξης τείνει στην πραγμάτωση του εταιρικού σκοπού, αρνούμενοι να συμπράξουν στην επαναλειτουργία της επιχείρησης, κατόπιν της άρσης της αναστολής λειτουργίας της εστίασης, όσο και κατά το αρνητικό της περιεχόμενο, ήτοι της απαγόρευσης διενέργειας οιασδήποτε πράξης παρεμποδίζει την πραγμάτωση του σκοπού της, προβαίνοντας, κατά παράβαση του νόμου και του καταστατικού, στην ανάληψη των προαναφερθέντων χρηματικών ποσών από τους εταιρικούς λογαριασμούς, πλήττοντας τοιουτοτρόπως τη ρευστότητα της εταιρίας και την ικανότητά της να εξυπηρετήσει τις οικονομικές υποχρεώσεις της. Οι ίδιοι, εξάλλου, έχουν συμβάλει καθοριστικά στη ρήξη των σχέσεων τους με τη συνεταίρο τους, αποκλείοντάς την συστηματικά από την ενημέρωση επί των εταιρικών υποθέσεων και την από κοινού λήψη αποφάσεων. Συνεπώς, οι ανωτέρω εταίροι (... και ... ...) πρέπει να αποκλεισθούν από την εταιρία, οι ίδιοι, άλλωστε, αναμφισβήτητα επιθυμούν τη λήξη της εταιρικής συμπόρευσης και συνεργασίας με τη συνεταίρο τους ... και περαιτέρω την λύση της εταιρίας, εν αντιθέσει προς την τελευταία εταίρο, η οποία επιθυμεί την διατήρηση της επιχείρησης, αποδεικνύεται δε ότι ήδη προβεί σε ενέργειες για να ανεύρει νέους συνεταίρους. Με τον αποκλεισμό των ανωτέρω, δίδεται η δυνατότητα στην εναπομείνασα εταίρο να συνεχίσει την λειτουργία της εταιρίας με την ανεύρεση νέου εταίρου, ενώ εάν αυτό δεν συμβεί μέσα στην τετράμηνη προθεσμία, που ορίζει το άρθρο 267 του Ν. 4072/2012, η λύση της εταιρίας θα επέλθει αυτομάτως χωρίς να απαιτείται νέα δικαστική απόφαση. Η λύση του αποκλεισμού των ως άνω εταίρων, άλλωστε, είναι εναρμονισμένη και προς την απορρέουσα από τον Ν.4072/2012 γενική αρχή της διατήρησης της εμπορικής επιχείρησης, την οποία επιθυμεί η αιτούσα της α’ αίτησης .... Κατ' ακολουθίαν των προεκτεθέντων, η κρινόμενη υπ’ αριθμό .../09-6-2021 αίτηση περί αποκλεισμού εταίρων, καθ’ ο μέρος κρίθηκε νόμιμη, πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, η δε κρινόμενη υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../29-4- 2021 αίτηση περί λύσης της ως άνω εταιρίας, πρέπει να απορριφθεί, κατά παραδοχή της ουσιαστικής βασιμότητας της σχετικής ένστασης εκ του άρθρου 281 ΑΚ που προβάλλει η καθ’ ης αυτής, δεδομένου ότι η εταιρία είναι βιώσιμη και ο σκοπός της εφικτός, η αιτούμενη δε λύση της εταιρίας παρίσταται δυσανάλογη, εφόσον το πρόβλημα στη δυσλειτουργία της μπορεί να υπερκερασθεί με την αναγκαστική αποχώρηση των ως άνω εταίρων (... και ...), οι τελευταίοι δε - οι οποίοι, μάλιστα, έχουν παραβιάσει κατά τα ανωτέρω την υποχρέωση πίστης τους έναντι της εταιρίας- παρότι τους παρέχεται σχετική δυνατότητα (άρθρο 261 Ν. 4072/2012), δεν αποχωρούν οικειοθελώς από την εταιρία, αντιθέτως ζητούν τη λύση της, γνωρίζοντας ότι η συνεταίρος τους επιθυμεί τη συνέχιση της λειτουργίας της. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους, καθώς η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρα 179 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμωλία των διαδίκων.
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ: α) την η υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../09-6- 2021 αίτηση και β) την υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../29-4-2021 αίτηση, που επαναφέρεται προς συζήτηση με την υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../18-6-2021 κλήση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι στο σκεπτικό της παρούσας κρίθηκε απορριπτέο.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../09-6-2021 αίτηση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../29-4-2021 αίτηση, που επαναφέρεται προς συζήτηση με την υπ’ αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../18-6-2021 κλήση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τον αποκλεισμό, από την ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «... Ο.Ε.», που εδρεύει στο ...Αττικής, των ομόρρυθμων εταίρων αυτής, ... του ... και ... του ..., κατοίκων ... Αττικής.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων στο σύνολό τους.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 8 Μαρτίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
*********************
Παρατηρήσεις στην ΜΠρΑθ 715/2022 (Εκουσ) (ΟΕ - Αποκλεισμός εταίρου για σπουδαίο λόγο)
Συγγραφέας: Γεώργιος Πανίτσας, ΔΝ, Δικηγόρος, Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής Μέσο Δημοσίευσης: ΤΝΠ QUALEX, ΔΕΕ, 12/2022, σελ. 1544 – 1545
Στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η σχολιαζόμενη απόφαση, επρόκειτο για μία τριμελή ΟΕ, όπου κάθε εταίρος διέθετε ποσοστό συμμετοχής 1/3[1], και η οποία λειτουργούσε ένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Η μία εκ των τριών εταίρων επικαλούμενη επιμέρους περιστατικά τα οποία θεμελιώνουν την ύπαρξη σπουδαίου λόγου, άσκησε αίτηση αποκλεισμού κατά των έτερων δύο συνεταίρων της κατ’ άρθρο 263 Ν 4072/2012. Οι τελευταίοι άσκησαν εναντίον της αίτηση δικαστικής λύσης της εταιρίας κατ’ άρθρο 259 παρ. 1 περιπτ. δ) Ν 4072/2012. Οι δύο αιτήσεις συνεκδικάστηκαν, το δε δικαστήριο απέρριψε την αίτηση λύσης και έκανε δεκτή την αίτηση αποκλεισμού.
Τόσο η δικαστική λύση της εταιρίας όσο και ο αποκλεισμός εταίρου στις ΟΕ/ΕΕ προϋποθέτουν την συνδρομή του στοιχείου του σπουδαίου λόγου[2], με τη σημείωση ότι ως προς την περίπτωση του αποκλεισμού τα περιστατικά που συνιστούν σπουδαίο λόγο θα πρέπει να αφορούν στο πρόσωπο του υπό αποκλεισμό εταίρου και όχι σε γεγονότα αναγόμενα στα πρόσωπα των λοιπών εταίρων, στην κατάσταση της εταιρίας ή σε εξωτερικά γεγονότα που δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο του υπό αποκλεισμό εταίρου[3]. Η δε συνέχιση της εταιρίας, με τον υπό αποκλεισμό εταίρο, λόγω της (υπαίτιας ή μη) συμπεριφοράς του θα πρέπει να είναι δυσβάστακτη για τους άλλους εταίρους, έτσι ώστε να κινδυνεύει η ομαλή λειτουργία ή η υπόστασή της[4].
Εν προκειμένω, όπως δέχτηκε το δικαστήριο, από τα τελευταία έτη και έπειτα άρχισαν να εμφανίζονται σταδιακά εντάσεις και έριδες μεταξύ των εταίρων οι οποίες με την πάροδο του χρόνου κλιμακώθηκαν, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η επικοινωνία και συνεργασία των εταίρων ακόμη και για τις τρέχουσες εταιρικές υποθέσεις, μάλιστα οι υπό αποκλεισμό εταίροι είχαν προβεί και σε συστηματικό αποκλεισμό της συνεταίρου τους από την ενημέρωσή της επί των εταιρικών υποθέσεων και την από κοινού λήψη αποφάσεων. Περαιτέρω, οι υπό αποκλεισμό εταίροι είχαν προβεί και σε ενέργειες που έβλαπταν την εταιρία, καθώς παρεμπόδιζαν την ομαλή λειτουργία της. Συγκεκριμένα αρνούνταν να συμπράξουν στην επαναλειτουργία της εταιρικής επιχείρησης μετά την άρση της αναστολής λειτουργίας της εστίασης στις 3/5/2021. Η άρνησή τους αυτή ορθώς κρίθηκε ότι αποτελεί πράξη αντίθετη προς την υποχρέωση πίστης[5], υπό την έννοια της υποχρέωσης σύμπραξης όλων των εταίρων στην επίτευξη του εταιρικού σκοπού[6], και της αποχής τους από ό,τι παρεμποδίζει την υλοποίησή του καθώς και από οποιαδήποτε ενέργεια μπορεί να παραβλάψει τα εταιρικά συμφέροντα[7].
Επιπλέον οι υπό αποκλεισμό εταίροι είχαν προβεί σε αναλήψεις χρηματικών ποσών από τους εταιρικούς λογαριασμούς κατά τη διάρκεια της εταιρικής χρήσης. Δεδομένου όμως ότι στην εταιρική σύμβαση δεν είχε Σελ. 1545 προβλεφθεί κάποιο δικαίωμα απολήψεων[8], οι αναλήψεις αυτών των ποσών εκ των εταιρικών λογαριασμών από τους δύο εταίρους πριν από το τέλος της εταιρικής χρήσης, συνιστούσαν παραβίαση του νόμου[9] και του καταστατικού, μάλιστα ορθώς το δικαστήριο έκρινε ότι αυτές οι παράνομες αναλήψεις συνιστούσαν και παρεμπόδιση της πραγμάτωσης του εταιρικού σκοπού, καθώς έπλητταν τη ρευστότητα της εταιρίας και την ικανότητά της να εξυπηρετεί τις οικονομικές της υποχρεώσεις[10].
Όταν με την αίτηση ζητείται ο αποκλεισμός περισσότερων εταίρων, τότε η αίτηση θα πρέπει να ασκηθεί από όλους τους εταίρους πλην των αποκλειόμενων[11]. Όπως προαναφέρθηκε στη συγκεκριμένη υπόθεση ζητείτο από τον έναν εκ των τριών εταίρων ο αποκλεισμός των έτερων δύο. Η διάταξη του άρθρου 263 Ν 4072/2012 εφαρμόζεται και στην περίπτωση πολυμελούς ομόρρυθμης εταιρίας, όπου ο ένας εταίρος ζητεί τον αποκλεισμό των περισσότερων[12], καθώς η διάταξη αυτή, η οποία εντάσσεται σε εκείνες που καθορίζουν τη τύχη της εταιρίας μετά τη συνδρομή επιγενόμενων της ίδρυσης περιστατικών που συντρέχουν στα πρόσωπα των εταίρων (π.χ. άρθρα 260 έως 263 και 265 Ν 4072/2012), αποτυπώνει την αρχή της διατήρησης της εταιρικής επιχείρησης[13] και προσφέρεται ως εναλλακτική δυνατότητα αντί της «ultimum refugium» δικαστικής λύσης της εταιρίας, κατ’ άρθρο 259 παρ. 1 περιπτ. δ) Ν 4072/2012, την οποία μάλιστα μπορεί να αιτηθεί και ένας μόνο εταίρος της πολυπρόσωπης ομόρρυθμης εταιρίας[14].
Όταν συνεκδικάζεται αίτηση αποκλεισμού με αίτηση δικαστικής λύσης της εταιρίας, είναι εύλογο, δεδομένου ότι συνάδει και με την αρχή της διατήρησης της εταιρικής επιχείρησης, να προτιμάται ο αποκλεισμός έναντι της λύσης[15]. Μέσω της δυνατότητας αποκλεισμού που παρέχει ο νόμος θεσπίζεται ένα υποκατάστατο της λύσης της εταιρίας μέτρο, ώστε να αρθεί η εταιρική διαταραχή με ένα ηπιότερο και πιο εύλογο οικονομικά τρόπο[16]. Εξάλλου, όπως προκύπτει από τη σχολιαζόμενη απόφαση, η αιτούσα τον αποκλεισμό εταίρος με επιμέρους ενέργειές της εξωτερίκευσε την πρόθεσή της να συνεχιστεί η λειτουργία της εταιρικής επιχείρησης, εν αντιθέσει με τους συνεταίρους της οι οποίοι, δεδομένων των ενεργειών τους συμπεριλαμβανομένης και της άσκησης της αίτησης δικαστικής λύσης της εταιρίας[17], επιθυμούσαν τη λήξη της εταιρικής σχέσης.
Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι το δικαστήριο εν προκειμένω οδηγήθηκε στην ανωτέρω κρίση λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι η εταιρική επιχείρηση εμφανίζετο βιώσιμη, και συγκεκριμένα εμφάνιζε σημαντικούς τζίρους και κέρδη[18], δεν είχε οφειλές προς προμηθευτές, οι οφειλές της προς το Δημόσιο και τους ΦΚΑ δύνατο να υπαχθούν σε ρύθμιση κ.α. Η κρίση αυτή του δικαστηρίου είναι ορθή καθώς ο αποκλεισμός έναντι της λύσης πρέπει να προτιμάται μόνον όταν η συνέχιση της λειτουργίας της εταιρικής επιχείρησης είναι εφικτή και επωφελής με τη συμμετοχή των υπόλοιπων εταίρων[19], σε αντίθετη δε περίπτωση θα πρέπει να προτιμάται η δικαστική λύση της εταιρίας[20].
[1] 1 . Επίσης άπαντες οι εταίροι ήταν και διαχειριστές
[2] 2 . Βλ. και ΑΠ 617/2021 Νomos, ΑΠ 599/2021 ΕΕμπΔ 2021, 924 με παρ. Κ. Ντάλλα, ΑΠ 473/2019 ΔΕΕ 2019, 1449 με παρ. Ισ. Γεροντίδη, 1449, ΕφΔωδ 191/2020 Νomos, ΕφΑθ 7196/2014 Νomos, ΜΠρΚερκ 863/2016 Νomos.
[3] 3 . Βλ. και ΜΕφΛαμ 7/2015 ΔΕΕ 2015, 621. Επίσης βλ. Χ. Μαστροκώστα σε Μαρίνο/Τριανταφυλλάκη ΔικΠροσΕτ, άρθρο 263, αρ. 5 επ. Αντίθετα ο σπουδαίος λόγος λύσης μπορεί να αφορά είτε την ίδια την εταιρία είτε το πρόσωπο των εταίρων βλ. και Γ. Μπαμπέτα σε Μαρίνο/ Τριανταφυλλάκη ΔικΠροσΕτ, άρθρο 259, αρ. 120.
[4] 4 . Ενδεικτικά βλ. ΑΠ 617/2021 Νomos.
[5] 5 . Αναλυτικά για την υποχρέωση πίστης βλ. Μ.-Θ. Μαρίνο σε Ρόκα ΔικΠΕ 1, §3. Δικαιώματα και υποχρεώσεις των ομορρύθμων εταίρων - Σχέσεις εταίρων και εταιρίας, αρ. 24 επ
[6] 6 . Βλ. και Γ. Πανίτσα σε Λεοντή ΔΕΑΚ, άρθρο 741, αρ. 4
[7] 7 . ΕφΑθ 6514/2009 ΕλλΔνη 2010, 513, ΕφΘεσ 870/2008 ΕπισκΕΔ 2008, 1130 με εισ. σημ. Κ. Παμπούκη, ΠΠρΘεσ 14059/2013 Νomos, βλ. και ΠΠρΘεσ 4978/2011 Νomos, Β. Αντωνόπουλος, Δίκαιο προσωπικών εταιριών, 5η εκδ., σελ. 149, Κ. Παμπούκης, Δίκαιον Εμπορικών Εταιριών, Γενικόν Μέρος, 1979, σελ. 224-225, Ν. Ρόκας, Εμπορικές Εταιρίες, 9η εκδ., σελ. 53, επίσης βλ. και Γ. Πανίτσα σε Λεοντή ΔΕΑΚ, άρθρο 747, αρ. 2
[8] 8 . Πρβλ άρθρο 255 εδ. β΄ Ν 4072/2012 βλ. σχετικά και ΑΠ 581/2004 ΕΕμπΔ 2004, 761, ΕφΑθ 1127/2011 ΔΕΕ 2011, 1030. Επίσης βλ. Ι. Παπαδημόπουλο σε Μαρίνο/Τριανταφυλλάκη ΔικΠροσΕτ, άρθρο 255, αρ. 66 επ.
[9] 9 . Άρθρο 255 εδ. α΄ Ν 4072/2012 βλ. και Ι. Παπαδημόπουλο σε Μαρίνο/Τριανταφυλλάκη ΔικΠροσΕτ, άρθρο 255, αρ. 61.
[10] 10 . Αντιθέτως η συμμετοχή των εταίρων αυτών σε επιχείρηση με συναφή σκοπό δεν θεωρήθηκε παραβίαση της υποχρέωσης πίστης καθώς με την εταιρική σύμβαση οι συνεταίροι είχαν ρητά επιτρέψει τη δυνατότητα συμμετοχής σε ανταγωνιστικές επιχειρήσεις βλ. αντί πολλών Γ. Πανίτσα σε Λεοντή ΔΕΑΚ άρθρο 747, αρ. 1 με πλήθος περαιτέρω παραπομπών
[11] 11 . Θ. Κατσάς, Δικαιώματα και υποχρεώσεις του ομόρρυθμου και ετερόρρυθμου εταίρου επί μονομερούς καταγγελίας της εταιρικής συμμετοχής και της εταιρικής συμβάσεως, σε Το νέο εταιρικό δίκαιο της μικρομεσαίας επιχείρησης, (22ο ΠΣΕΔ), 2013, σελ. 247 επ., 284, Ισ. Γεροντίδης, Αίτηση Αποκλεισμού Εταίρου, σε Μασούρο (επιμ.) Αγωγές και Αιτήσεις ΙΚΕ, ΕΠΕ, Προσωπικών εταιριών, 2017, σελ. 697 επ., 700, βλ. και Ελ. Καραμανάκου, Αποκλεισμός εταίρων αντί για δικαστική λύση της εταιρίας, Παρατηρήσεις σε ΜΕφΛαρ 289/2015, ΔΕΕ 2015, 1248.
[12] 12 . ΑΠ 473/2019 ΔΕΕ 2019, 1449 με παρ. Ισ. Γεροντίδη.
[13] 13 . ΑΠ 473/2019 ΔΕΕ 2019, 1449 με παρ. Ισ. Γεροντίδη, ΑΠ 1085/2018 Νomos, ΑΠ 210/2017 Νomos, Ν. Ρόκας ό.π., σελ. 153. Ως προς την επιρροή της αρχής αυτής στην αποδοχή της δυνατότητας αποκλεισμού εταίρου στη διμελή ΟΕ βλ. ΑΠ 473/2019 ΔΕΕ 2019, 1449 με παρ. Ισ. Γεροντίδη, Ισ. Γεροντίδη, Αποκλεισμός εταίρου και καταγγελία της εταιρίας στη διμελή ΟΕ υπό τον Ν 4072/2012, ΕπισκΕΔ 2014, 691.
[14] 14 . ΜΠρΚερκ 863/2016 ΝΟΜΟΣ.
[15] 15 . Ενδεικτικά βλ. και ΑΠ 671/2020 Νomos, ΑΠ 37/2019 ΕΕμπΔ 2019, 803, ΕφΘεσ 2109/2019 ΕλλΔνη 2020, 796, ΕφΘεσ 1750/2019 Αρμ 2020, 1832, ΜΠρΔραμ 141/2020 Νomos, βλ. και Γ. Μπαμπέτα σε Μαρίνο/Τριανταφυλλάκη ΔικΠροσΕτ, άρθρο 259, αρ. 121.
[16] 16 . Μ. Μηνούδης σε ΑΚ Γεωργιάδη/Σταθόπουλου, άρθρο 771, αρ. 1, Π. Σελέκος σε Ρόκα ΔικΠΕ 1, §9. Μεταβολές στα πρόσωπα των ομορρύθμων εταίρων, αρ. 60, Ι. Βενιέρης, παρ. σε ΜΠρΘεσ. 4842/2013 ΕΕμπΔ 2014, 324
[17] 17 . ΕφΘεσ 1750/2019 Αρμ 2020, 1832.
[18] 18 . Βλ. αντίστοιχα και ΜΠρΔραμ 141/2020 Νomos.
[19] 19 . Ενδεικτικά βλ. ΑΠ 207/2019 Νomos.
[20] 20 . ΕφΛαρ 243/2020 Δικογραφία 2020, 622, ΜΠρΧαλκ 43/2018 Νomos. Επίσης βλ. και ΜΠρΑγρ 129/2020 Νomos.
