Δια της υπ’ αριθ. 17/2018 αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Νίκαιας (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) ανεστάλη η εκτέλεση διαταγής πληρωμής εις βάρος εντολέων μας για ποσό 10.000 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων, εκ συναλλαγματικών, μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της ασκηθείσης ανακοπής, αφού πιθανολογήθηκε η ευδοκίμηση του πρώτου και δεύτερου λόγου της ανακοπής μας, σύμφωνα με τους οποίους, η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής πρέπει να ακυρωθεί ολοσχερώς λόγω αυτοδίκαιης ακύρωσης της συμφωνίας υπόσχεσης δανείου (κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό) και της εν γνώσει του καθ΄ου μεταγενέστερης αντισυμβατικής συμπλήρωσης των επιδίκων, ατελών κατά την παράδοσή τους, συναλλαγματικών.
Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε ότι η αιτία για την οποία είχαν δοθεί οι επίδικες υποσχετικού χαρακτήρα συναλλαγματικές δεν επακολούθησε, καθ’ ότι, ουδέποτε έλαβε χώρα εκταμίευση, ήτοι μεταβίβαση της κυριότητας χρηματικών ποσών στους αιτούντες και συνεπώς, τελικώς, δεν καταρτίστηκε σύμβαση δανείου.
Περαιτέρω, κρίθηκε ότι οι συναλλαγματικές συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα από τον καθ’ου κατά αθέτηση της προϋπάρχουσας συμφωνίας των μερών, με σκοπό τη ματαίωση της δυνατότητας υποβολής των προσωπικών ενστάσεων των αιτούντων. Συνεπώς, η απαίτηση του στερείται νόμιμης αιτίας και η αξίωση από τις επίδικες συναλλαγματικές καθίσταται ανενεργή.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της απόφασης.
*******************
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Αριθμός Απόφασης 17/2018
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ
Αποτελούμενο από την Ειρηνοδίκη Νικαίας Ιωάννα Ταυλά κατ τη Γραμματέα Παρθένα Λαζαρίδου.
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του, στις 02.05.2018 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των αιτούντων: 1) ……… ……… του ………, κατοίκου Κορυδαλλού Αττικής, επί της οδού ……… , αριθμός … , με ΑΦΜ ……… και 2) ……… ……… του ……… , κατοίκου Νίκαιας Αττικής, επί της οδού ……… , αριθμός ………, με ΑΦΜ ……… , οι οποίοι παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου, Δημητρίου Σταυρόπουλου.
ΚΑΤΑ
Τον καθ' ου η αίτηση: ……… ……… του ……… , κατοίκου Νίκαιας Αττικής, επί της οδού ……… , αριθμός ……… , με ΑΦΜ ……… , ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου ……… ……… .
Της από 01.03.2018 και με αριθμό πράξεως καταθέσεως 10/2018 αίτησης δικάσιμος ορίστηκε με την από 02.03.2018 σημείωση του Ειρηνοδίκη αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Αφού εκφωνήθηκε η υπόθεση από τη σειρά του οικείου εκθέματος και το Δικαστήριο άκουσε όσα περιλαμβάνονται στα σχετικά πρακτικά:
Μελέτησε τη δικογραφία – Σκέφτηκε σύμφωνα με τον Νόμο
Η ενοχή από τη συναλλαγματική είναι μεν ουσιώδης, υπό την έννοια ότι η αιτία, η οποία έδωκε αφορμή για την έκδοσή της δεν αποτελεί, κατ' αρχήν, προϋπόθεση του κύρους της, ο εναγόμενος, όμως, εκ συναλλαγματικής οφειλέτης για την πληρωμή του ποσού αυτής και ειδικώς ο αποδέκτης, μπορεί να αποκαλύψει την αιτιώδη σχέση (υποκείμενη αιτία), η οποία τον συνδέει με τον εκδότη της συναλλαγματικής, αντιτάσσοντας κατ' αυτού την ένσταση ότι δεν υπάρχει αιτία για την έκδοσή της ή ότι η αιτία είναι παράνομη ή ανήθικη ή έχει λήξει ή δεν επακολούθησε, οπότε, αν αποδειχθεί η ένσταση αυτή, καθίσταται ανενεργός η αξίωση από τη συναλλαγματική. Οι ανωτέρω ισχυρισμοί, κατά το άρθρο 17 του Ν. 5325/1932, αντιτάσσονται κατ κατά του τρίτου κομιστή της συναλλαγματικής, εάν ο τελευταίος απέκτησε την συναλλαγματική γνωρίζοντας τους ανωτέρω ισχυρισμούς και με σκοπό να βλάψει τον οφειλέτη της συναλλαγματικής. Ως «βλάβη» του οφειλέτη, κατά τη διάταξη αυτή, νοείται η λόγω της μεταβιβάσεως της συναλλαγματικής απώλειας ουσιώδους ενστάσεως του οφειλέτη, που στηρίζεται στις προσωπικές του σχέσεις με τον μεταβιβάσαντα. Κατά τη σαφή δε διατύπωση, αλλά και την έννοια της διατάξεως αυτής, που στο δεύτερο σκέλος της εισάγει εξαίρεση από τον κανόνα τον απροβλήτου των ενστάσεων, οι οποίες στηρίζονται στις προσωπικές σχέσεις του εναγομένου από τη συναλλαγματική με τον εκδότη ή τους προηγούμενους του ενάγοντος κομιστές, για τη προβολή τέτοιων ενστάσεων έναντι αυτών δεν αρκεί η από τον κομιστή κατά τη κτήση τον τίτλου γνώση των στοιχείων παν τις θεμελιώνουν, αλλά απαιτείται και η ενέργεια αυτής προς «βλάβην» του οφειλέτη. Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 10 του Ν. 5325/1932, στην περίπτωση που συναλλαγματική, ατελής κατά την έκδοσή της, συμπληρώθηκε εναντίον των γενομένων συμφωνιών, η μη τήρηση των συμφωνιών αυτών δεν είναι δυνατόν να αντιταχθεί κατά του τρίτου κομιστή, εκτός και αν ο τελευταίας απέκτησε τη συναλλαγματική τελώντας σε κακή πίστη ή αν κατά την απόκτησή της διέπραξε βαρύ πταίσμα. Από την προαναφερθείσα διάταξη συνάγεται, ότι η συναλλαγματική μπορεί να τεθεί σε κυκλοφορία φέρουσα απλή υπογραφή, είτε τον αποδέκτη, είτε τον εκδότη με την πρόθεση δημιουργίας ατελούς συναλλαγματικής, η οποία, όμως, μπορεί να συμπληρωθεί στη συνέχεια με βάση την γενόμενη συμφωνία με τον λήπτη. Η συμπλήρωση των ελλειπόντων στοιχείων της λευκής, όπως ονομάζεται, συναλλαγματικής, ελλείψει αντίθετης συμφωνίας, μπορεί να γίνει και από περαιτέρω κομιστή εκτός τον αρχικού λήπτη, δεδομένου ότι επιτρέπεται η μεταβίβαση τον δικαιώματος προς συμπλήρωση σε κομιστή μεταγενέστερο του αρχικού λήπτη. Η μη τήρηση της συμφωνίας συμπληρώσεως λευκής συναλλαγματικής δεν αποτελεί πλαστογράφησή της, που θεωρείται ότι υπάρχει μόνο αν συμπληρωθεί ατελής με την παραπάνω έννοια συναλλαγματική χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη συμφωνία για τον τρόπο της συμπλήρωσής της. Κατά του περαιτέρω κομιστή της συναλλαγματικής μπορεί να αντιταχθεί από τον εκδότη της η ένσταση της αντισυμβατικής συμπλήρωσης των ελλειπόντων στοιχείων αυτής, υπό την προϋπόθεση ότι ο εν λόγω κομιστής απέκτησε τη συναλλαγματική με κακή πίστη ή αν διέπραξε κατά την απόκτησή της βαρύ πταίσμα (βλ 943/2006 ΑΠ).
Περαιτέρω, ο οφειλέτης δεν είναι πάντως αναγκαίο, για να ελευθερωθεί, να επικαλεσθεί ρητά τον προκαλούμενο από την πληρωμή της συναλλαγματικής αδικαιολόγητο σε βάρος του πλουτισμό του κομιστή της, αλλά αρκεί να αναφερθεί στα στοιχεία που καθιστούν χωρίς νόμιμη αιτία την υποχρέωσή του, και συνεπώς αχρεώστητη την πληρωμή της συναλλαγματικής, ο δε κομιστής αυτής ενεργεί προς βλάβη του οφειλέτη, όταν κατά το χρόνο κτήσης της συναλλαγματικής γνώριζε την ανυπαρξία ή την ελαττωματικότητα της αιτίας έκδοσης ή οπισθογράφησής της και την απέκτησε για να τον εμποδίσει να αντιτάξει ουσιώδεις ενστάσεις από τις προσωπικές του σχέσεις με τον εκδότη ή τον προηγούμενο κομιστή της συναλλαγματικής και να επιτευχθεί έτσι η πληρωμή της, η οποία χωρίς τη μεταβίβασή της δεν θα επιτυγχανόταν (ΑΠ 1266/2011 Αρμ 2012. 1870, ΑΠ 123/2008 ΕΕμπΔ 2008. 815, ΑΠ 596/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 903/2006 ΔΕΕ 2006. 1286, ΕφΑθ 7914/ 2007 ΕλλΔνη 2008. 933, ΕφΘ 2435/2006 Αρμ 2007. 873, Μ Πρ Λ 189/2014, ΜΠρΠειρ 5032/2013, 1007/2014 ΜπρΑθ ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Με την υπό κρίση αίτηση, κατ ορθή εκτίμηση του δικογράφου, οι αιτούντες ζητούν να ανασταλεί η εκτέλεση της υπ' αριθμόν 11/2018 διαταγής πληρωμής της Δικαστού αυτού του Δικαστηρίου μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της από 01.03.2018 και με αριθμό πράξης κατάθεσης 6/2018 ανακοπής, που έχουν ασκήσει κατ' αυτής νόμιμα και εμπρόθεσμα. Περαιτέρω, ζητούν να καταδικαστεί ο καθ' ου στην δικαστική τους δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η αίτηση παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, που δικάζει με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθ. 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 632 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ, πλην κατά το μέρος, που ζητείται η αναστολή εκτέλεσης έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης, καθόσον μετά την πρόσφατη μεταρρύθμιση τον Ν 4335/2015 μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι η αναστολή του άρθρου 632 παρ. 3 χορηγείται μετά από αυτοτελή αίτηση (η οποία πλέον δεν συνεκδικάζεται υποχρεωτικά με την κύρια ανακοπή) και μόνον μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης. Ακόμη και αν γίνει δεκτή δηλαδή η ανακοπή σε πρώτο βαθμό, ο καθ` ου - ανακόπτων θα πρέπει να προσφύγει εκ νέου στο δικαστήριο όπου θα εκκρεμεί ενδεχομένως το ένδικο μέσο του, ώστε να ζητήσει την περαιτέρω αναστολή της εκτέλεσης μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης. Τη δυνατότητα απευθείας προσφυγής θα την έχει ο καθ' ου η εκτέλεση ακόμη και αν δεν είχε προσφύγει κατά τη διάρκεια της πρωτοβάθμιας δίκης (Π. Γιαννόπουλος, Οι ειδικές διαδικασίες του ΚΠολΔ μετά το Ν. 4335/2015, 8/2018 ΜΠρΛαμίας). Επίσης, απορριπτέο ως μη νόμιμο τυγχάνει το αίτημα της επιβολής των δικαστικών εξόδων σε βάρος του καθ' ου, καθόσον, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 84 του Ν. 4194/2013, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την διάταξη του άρθρου 14 παρ. 3 τον Ν. 4236/2014, στις αποφάσεις που εκδίδονται για αιτήσεις χορήγησης αναστολής εκτέλεσης τα έξοδα και η αμοιβή του δικηγόρου του καθ ου η αίτηση, επιδικάζονται πάντοτε σε βάρος τον αιτούντος. Πρέπει επομένως, η υπό κρίση αίτηση, κατά το μέρος, που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα
Από την εκτίμηση της ένορκης εξέτασης των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, από τις υπεύθυνες δηλώσεις του άρθρου 8 παρ. 4 του Ν.1599/1986, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη, καθόσον δεν έχουν ληφθεί για να χρησιμοποιηθούν στην παρούσα δίκη και συντάχθηκαν σε ανύποπτο χρόνο, και από τα έγγραφα, που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα ουσιώδη για την έκβαση της δίκης πραγματικά περιστατικά. Ο καθ' ου εξέδωσε στις 07.02.2013 τέσσερις συναλλαγματικές, ποσού 2.500,00 ευρώ έκαστη με ημερομηνία λήξης την 28.02.2015, την 30.03.2015, την 30.04.2015 και την 30.05.2015 και τόπο πληρωμής τον Κορυδαλλό, τις μεν συναλλαγματικές με ημερομηνία λήξεως την 28.02.2015 και 30.03.2015 αποδέχτηκε ο δεύτερος των αιτούντων ως πρωτοφειλέτης και τριτεγγυήθηκε υπέρ αυτών ο πρώτος των αιτούντων, τις δε συναλλαγματικές με ημερομηνία λήξεως 30.04.2015 και 30.05.2015 αποδέχτηκε ο πρώτος των αιτούντων ως πρωτοφειλέτης και τριτεγγυήθηκε υπέρ αυτών ο δεύτερος των αιτούντων. Ο καθ' ου η αίτηση εμφάνισε νόμιμα και εμπρόθεσμα τις ανωτέρω συναλλαγματικές, πλην όμως αυτές δεν πληρώθηκαν κατά την λήξη τους από τον αποδέκτη αυτών ή τον τριτεγγυητή. Προς τούτου ο καθ ου με αίτηση του ζήτησε και πέτυχε την έκδοση της υπ' αριθμόν 11/2018 διαταγής πληρωμής της Δικαστού του παρόντος Δικαστηρίου, ακριβές δε αντίγραφο εξ απογράφου πρώτου εκτελεστού, με την κάτω από αυτή και από 26.02.2018 επιταγή πληρωμής επέδωσε στους αιτούντες, με την οποία τούς επέτασσε να του καταβάλουν για κεφάλαιο το ποσό των 10.000,00 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων. Κατά της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής οι αιτούντες άσκησαν νομότυπα και εμπρόθεσμα την από 01.03.2018 ανακοπή τους (βλ. την υπ' αριθμόν ……… /02.03.2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, Χρήστου Σ. Πολύζου καθώς και την από 27.02.2018 επισημείωση του δικαστικού επιμελητή Διονυσίου Π. Κριάρη επί του σώματος της επίδικης διαταγής πληρωμής), αιτούμενοι την ακύρωση της για τους αναλυτικά αναφερόμενους σε αυτήν λόγους.
Με τους πρώτο και δεύτερο λόγους ανακοπής, κατ' ορθή εκτίμηση τον δικογράφου, οι αιτούντες επικαλούνται ότι οι επίδικες συναλλαγματικές, οι οποίες ήταν ατελείς κατά την έκδοση τους εκδόθηκαν για αιτία που δεν επακολούθησε και κατά αθέτηση της υφιστάμενης συμφωνίας για την συμπλήρωση τους. Ο λόγος αυτός είναι νόμιμος ερειδόμενος στις διατάξεις των άρθρων 10 και 17 του Ν. 5325/1932 και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα του. Συγκεκριμένα, όπως αποδείχθηκε δυνάμει ταυ από 22.01.2013 ιδιωτικού συμφωνητικού δανείου, που υπεγράφη μεταξύ των αιτούντων και του μη διαδίκου Γ.Σ., ο τελευταίος ανέλαβε την υποχρέωση να δανείσει στο μέλλον στους αιτούντες το ποσό των 30.000,00 ευρώ, προκειμένου αυτοί να διευκολυνθούν στην σύσταση, δημιουργία και λειτουργία επιχείρησης καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος. Κατά την συμφωνία των μερών μάλιστα η εξόφληση του δανείου θα πραγματοποιούνταν άτοκα και σταδιακά σε δώδεκα ισόποσες μηνιαίες δόσεις, ύψους 2.500,00 ευρώ έκαστη, αρχής γενομένης την 30.04.2014. Προς εξασφάλιση λοιπόν της καταβολής των ανωτέρω δόσεων οι αιτούντες αποδέχθηκαν δώδεκα συναλλαγματικές, ποσού 2.500,00 ευρώ έκαστη, με ημερομηνία λήξεως την 30.04.2014 για την πρώτη από τις ως άνω συναλλαγματικές και την ίδια ημέρα εκάστου επόμενου μηνός για τις λοιπές συναλλαγματικές. Ομοίως, με το από 22.01.2013 ιδιωτικό συμφωνητικό, που καταρτίστηκε μεταξύ των αιτούντων και του καθ' ου, ο τελευταίος συμφώνησε να δανείσει στους αιτούντες το χρηματικό ποσό των 90.000,00 ευρώ, με σκοπό την διευκόλυνση των τελευταίων στην σύσταση, δημιουργία και λειτουργία επιχείρησης καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντας. Οι διάδικοι συμφώνησαν το δάνειο να εξοφληθεί άτοκα και σταδιακά σε 36 ισόποσες μηνιαίες δόσεις, ύψους 2.500 ευρώ έκαστη, καταβαλλόμενης της πρώτης δόσης την 30.04.2015. Επίσης, προς εξασφάλιση της καταβολής των συμφωνηθεισών δόσεων για την εξόφληση τον δανείου, που θα ελάμβαναν οι αιτούντες αποδέχτηκαν τριάντα έξι συναλλαγματικές, ποσού 2.500,00 ευρώ έκαστη και με ημερομηνία λήξης την 30.04.2015 για την πρώτη εξ αυτών και την ίδια ημέρα εκάστου μήνα για τις υπόλοιπες συναλλαγματικές. Κατόπιν των ανωτέρω οι αιτούντες παρέδωσαν στον Γ.Σ. και στον καθ' ου τις ως άνω αναφερόμενες συναλλαγματικές, οι οποίες ήταν λευκές, καθόσον σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης τα ελλείποντα τυπικά στοιχεία και συγκεκριμένα η υπογραφή του εκδότη, είχε συμφωνηθεί να συμπληρωθούν κατά την ημεροχρονολογία κατάρτισης της σύμβασης δανείου. Στα πλαίσια λοιπόν των ανωτέρω συμφωνιών παραδόθηκαν από τους αιτούντες και οι επίδικες συναλλαγματικές και συγκεκριμένα οι μεν συναλλαγματικές με ημερομηνία λήξης 28.02.2015 και 30.03.2015, που αποδέχτηκαν ο δεύτερος ως πρωτοφειλέτης και ο πρώτος ως τριτεγγυητής, παραδόθηκαν με σκοπό την εξασφάλιση εξόφλησης του μελλοντικού δανείου πού θα ελάμβαναν από τον Γ.Σ. και με την συμφωνία να τεθεί η υπογραφή τον τελευταίου ως εκδότη, οι δε συναλλαγματικές με ημερομηνία λήξεως 30.04.2015 και 30.05.2015, τις οποίες αποδέχτηκαν ο πρώτος ως πρωτοφειλέτης και ο δεύτερος ως τριτεγγυητής παραδόθηκαν στον καθ’ ου, ο οποίος και συμφωνήθηκε ότι θα ετύγχανε εκδότης τους προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποπληρωμή των συμφωνηθεισών δόσεων για την εξόφληση του δανείου, που θα χορηγούσε στους αιτούντες. Πλην, όμως η αιτία για την οποία παραδόθηκαν οι ανωτέρω λευκές συναλλαγματικές δεν επακολούθησε, γιατί από την αποδεικτική διαδικασία προέκυψε ότι ουδέποτε έλαβε χώρα εκταμίευση, ήτοι μεταβίβαση της κυριότητας των ανωτέρω χρηματικών ποσών στους αιτούντες και συνεπώς τελικώς δεν καταρτίστηκε σύμβαση δανείου ούτε μεταξύ των διαδίκων ούτε μεταξύ των αιτούντων και του Γ.Σ.. Ο καθ' ου επικαλείται ότι οι συναλλαγματικές αποδοχής και τριτεγγύησης των αιτούντων αφορούσαν οφειλές των τελευταίων, που προέκυψαν κατά την θέση σε εκκαθάριση της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης, της οποίας ετύγχαναν εταίροι οι ίδιοι, ο καθ ου καθώς και οι μη διάδικοι Γ.Σ. και Ε.Β.. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι δυνάμει του από 22.01.2013 ιδιωτικού συμφωνητικού, που υπεγράφη μεταξύ αυτού και των αιτούντων, οι τελευταίοι ανέλαβαν την υποχρέωση να του καταβάλουν το ποσό των 90.000,00 ευρώ, το οποίο ήταν αντίστοιχο του ποσοστού συμμετοχής του λόγω της ουσιαστικής αποχώρησης του από την εταιρία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «….. ΕΠΕ» και με σκοπό την συνέχιση της εκμετάλλευσης και λειτουργίας αυτής από τούς αιτούντες. Πράγματι η ως άνω εταιρία με το υπ' αριθμόν ………./01.03.2013 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Πειραιώς, ……………………………….. και μετά από απόφαση της Έκτακτης Συνέλευσης των Εταίρων λύθηκε και τέθηκε σε εκκαθάριση, εν συνεχεία δε και συγκεκριμένα την 07.03.2013 συνεστήθη από τούς αιτούντες η ετερόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «… & ΣΙΑ ΕΕ», η οποία ωστόσο ομοίως λύθηκε. Πλην, όμως ο ισχυρισμός του καθ' ου πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος, καθόσον πέραν του ότι δεν προκύπτει από το περιεχόμενο της από 22.01.2013 έγγραφης συμφωνίας του με τους αιτούντες, ο μάρτυρας ανταπόδειξης ερωτηθείς σχετικά με τον λόγο έκδοσης των επίδικων συναλλαγματικών αναφέρθηκε στην ουσιαστική αποχώρηση τον καθ' ον από την ανωτέρω εταιρία αλλά και στην ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας των αιτούντων, ήτοι στα συνομολογηθέντα δυνάμει του από 22.01.2013 ιδιωτικού συμφωνητικού. Υπέρ των ανωτέρω συνηγορούν οι από 27.03.2013 υπεύθυνες δηλώσεις του καθ' ου και του δεύτερου αιτούντος, κατά τις οποίες κατά την εκκαθάριση της εταιρίας «………. ΕΠΕ» και την έναρξη της εταιρίας «……………… & ΣΙΑ ΕΕ» δεν υπήρξε οικονομικό τίμημα μεταξύ των ανωτέρω. Κατόπιν των ανωτέρω κρίνεται ότι οι συναλλαγματικές με ημερομηνία λήξης 28.02.2015 και 30.03.2015, συμπληρώθηκαν κατά αθέτηση της προϋπάρχουσας συμφωνίας των μερών, κατά την οποία στα στοιχεία του εκδότη θα ετίθεντο το όνομα και η του Γ.Σ. κατά τον χρόνο σύναψης της σύμβασης δανείου, στην οποία τελικώς δεν προέβησαν οι ανωτέρω. Ο καθ' ου μάλιστα, γνωρίζοντας λόγω της συμμετοχής του στην ανωτέρω εταιρία περιορισμένης ευθύνης το περιεχόμενο του από 22.01.2013 εγγράφου συμφωνητικού, που καταρτίστηκε μεταξύ των αιτούντων και του Γ.Σ., ομοίως εταίρου στην «………. ΕΠΕ» και επομένως την συμφωνία περί συμπλήρωσης των λευκών συναλλαγματικών, προέβη στην αντισυμβατική συμπλήρωση τους με σκοπό την ματαίωση της δυνατότητας προβολής των προσωπικών ενστάσεων των αιτούντων. Οι δε συναλλαγματικές με ημερομηνία λήξεως 30.04.2015 και 30.05.2015 εκδόθηκαν από τον καθ' ου, αν και τελικώς δεν καταρτίστηκε η σύμβαση δανείου μεταξύ των μερών, ήτοι για αιτία που δεν επακολούθησε. Συνεπώς, η απαίτηση του καθ’ ου στερείται νόμιμης αιτίας και η αξίωση από τις επίδικες συναλλαγματικές καθίσταται ανενεργή. Ως εκ τούτου, ο κρινόμενος λόγος ανακοπής πιθανολογείται ότι θα γίνει δεκτός ως βάσιμος και από ουσιαστική άποψη, παρελκούσης της εξέτασης των λοιπών λόγων της ανακοπής.
Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω και εφόσον πιθανολογείται η ευδοκίμηση της ανακοπής, πρέπει η υπό κρίση αίτηση να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ` ουσία και να ανασταλεί η εκτέλεση της υπ' αριθμόν 11/2018 διαταγής πληρωμής της Δικαστού αυτού του Δικαστηρίου έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 01.03.2018 και με αριθμό πράξης κατάθεσης 6/2018 ανακοπής. Τέλος, η δικαστική δαπάνη του καθ' ου πρέπει να επιβληθεί σε βάρος των αιτούντων, κατ' άρθρο 84 τον Ν.4194/2013 , όπως αυτό τροποποιήθηκε με την διάταξη του άρθρου 14 παρ. 3 του Ν. 4236/2014, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ την εκτέλεση της υπ' αριθμόν 11/2018 διαταγής πληρωμής της Δικαστού αυτού τον Δικαστηρίου έως την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 01.03.2018 και με αριθμό πράξης κατάθεσης 6/2018 ασκηθείσας ανακοπής ενώπιον τον παρόντος Δικαστηρίου.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των αιτούντων τη δικαστική δαπάνη του καθ' ου την οποία ορίζει στο ποσό των εκατόν εξήντα (160,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε κατ δημοσιεύτηκε στη Νίκαια, στις 05.07.2018, σε έκτακτη, δημόσια και στο ακροατήριο συνεδρίαση του Δικαστηρίου, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων.
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
