Αριθμός απόφασης
1148/2022
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΡΩΠΙΑΣ
(Διαδικασία Εκούσιας - Ν. 3869/2010)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Σοφία Παππά, Δόκιμη Ειρηνοδίκη Κρωπίας, παρουσία και της Γραμματέα Κωστούλας Χατζηδάκη.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του την 7η Νοεμβρίου 2022 για να δικάσει την υπόθεση:
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: … … του ... και της …, με ΑΦΜ ....., κατοίκου …., οδός … αρ. …, του οποίου η πληρεξούσια Δικηγόρος Ασημίνα Καούνη (AM ΔΣΑ …..) κατέθεσε εμπρόθεσμα προτάσεις κατ’ άρθρο 4Η του Ν. 3869/2010, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 4745/2020, και δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
ΤΟΥ ΚΑΘΌΥ ΜΕΤΕΧΟΝΤΟΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΗ, Του Νομικού Προσώπου ίου Δικαίου με την επωνυμία «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΑΔΙΚΟΥ (ΟΑΕΔ)», που εδρεύει στον Άλιμο Αττικής, επί της οδού Εθν. Αντιστάσεως 8, νομίμως εκπροσωπουμένου, υπό την ιδιότητά του ως καθολικού διαδόχου του καταργηθέντος Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας- ΟΕΚ», υπεισελθόντος σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, σύμφωνα με το άρθρο 35 παρ. 1 και 2 του Ν. 4144/2013 (Α 88) και εκπροσωπήθηκε στο δικαστήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του … … (ΑΜ ΔΣΑ …), που κατέθεσε εμπρόθεσμα προτάσεις κατ’ άρθρο 4Η του Ν. 3869/2010, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 4745/2020, και δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από ...4.2015 αίτησή του για υπαγωγή στις διατάξεις του Ν.3869/2010, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου και έλαβε αριθμό …/2015 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 28.02…. και κατόπιν κλήσης για την ..10.2018, οπότε ματαιώθηκε, και κατόπιν νέας κλήσης για την …1.2021, οπότε και ματαιώθηκε λόγω της πανδημίας covid-19, και δυνάμει της της με αριθ. … αίτησης επαναπροσδιορισμού μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΑΚ: … και ΓΑΚ: …) προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης, οπότε και γράφτηκε στο πινάκιο. Οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων, όπως ανωτέρω παραστάθηκαν, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις τους που κατέθεσαν στη Γραμματέα του Δικαστηρίου τούτου.
Μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο
Με την υπό κρίση αίτηση και κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου, ο απών επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας, ζητά τη ρύθμιση των χρεών του, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλει, την απαλλαγή από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του, αφού ληφθούν υπόψη η εισοδηματική, οικογενειακή και περιουσιακή του κατάσταση που εκθέτει αναλυτικά, με σκοπό την απαλλαγή του απ’ αυτά.
Η αίτηση, η οποία είναι πλήρως ορισμένη, απορριπτομένης της σχετικής ένστασης, καθώς σε αυτήν αναφέρονται όλα τα απαιτούμενα εκ του νόμου στοιχεία, τα υπόλοιπα δε είναι αντικείμενα απόδειξης, αρμόδια φέρεται για συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των αρθ. 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 Ν.3869/2010), εφόσον τηρήθηκε η προβλεπόμενη από το νόμο προδικασία με την αποτυχία του προδικαστικού συμβιβασμού, δοθέντος ότι δεν έχει γίνει δεκτό το σχέδιο διευθέτησης των οφειλών από τους πιστωτές του αιτούντος. Παράλληλα δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση του ίδιου αιτούντος για ρύθμιση των χρεών του στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει εκδοθεί άλλη απόφαση ρύθμισης με απαλλαγή από τις οφειλές του, ή οριστική απόφαση που απέρριψε προγενέστερη αίτησή της λόγω δόλου ως προς την περιέλευσή του σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών, ή λόγω δόλιας παράβασης του καθήκοντος της αλήθειας (αρθ. 61 παρ. 1 Ν. 4549/18), ούτε απόφαση που διέταξε την έκπτωσή του για τους λόγους του αρθ. 11 παρ. 2, ή απόφαση περί μη απαλλαγής του κατ’ αρθ. 11 παρ. 1, ή περί έκπτωσής του για τους λόγους που αναφέρονται στο αρθ. 10 παρ. 1 και 2 (βλ. το με αριθμό ../11.11.2022 πιστοποιητικό του Ειρηνοδικείου Κρωπίας).
Παραπέρα η αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 8, 9 και 11 του Ν.3869/2010, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με τους Ν. 4161/2013 και 4549/2018, οι διατάξεις του οποίου καταλαμβάνουν και τις εκκρεμείς αιτήσεις (αρθ. 68), καθόσον με βάση τα εκτιθέμενα σ’ αυτή περιστατικά συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής του αιτούντος στις ρυθμίσεις του νόμου, εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο, στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, τα χρέη του δεν περιλαμβάνονται στα εξαιρούμενα της ρύθμισης και έχει ήδη περιέλθει σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών του.
Ο μετέχων πιστωτής ΟΑΕΔ προβάλλει ένσταση έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης, η οποία πρέπει να απορριφθεί. Κατά την διάταξη του άρθ. 1 παρ, 1 και 2 Ν. 3869/2010 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 20 § 15 Ν. 4019/2011) φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπροθέσμων χρηματικών οφειλών τους, δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για την ρύθμιση των οφειλών τους και απαλλαγή. Δεν επιτρέπεται η ρύθμιση οφειλών οι οποίες: α) έχουν αναληφθεί το τελευταίο έτος πριν την υποβολή της αίτησης για την έναρξη της διαδικασίας της παραγράφου 1 του άρθρου 4, είτε β) προέκυψαν από αδικοπραξία που διαπράχθηκε με δόλο, από διοικητικά πρόστιμα, χρηματικές ποινές, φόρους και τέλη προς το Δημόσιο και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, τέλη προς νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και εισφορές προς οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης, είτε γ) προέκυψαν από χορήγηση δανείων από φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθ. 15 και 16 του Ν. 3586/2007 (θεσμικό πλαίσιο επενδύσεων - αξιοποίησης περιουσίας Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης), όπως ισχύουν. Κατά τη σαφή έννοια της πιο πάνω διάταξης, στο ρυθμιστικό πεδίο εφαρμογής της υπάγονται, κατ' αρχήν, όλα τα χρέη έναντι οποιουδήποτε δανειστή. Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένα χρέη που αναφέρονται στις συνθήκες εν γένει θεμελίωσης τους, από πλευράς χρόνου και τρόπου, για τα οποία ο νομοθέτης έκρινε ότι ο οφειλέτης δεν κρίνεται άξιος να επωφεληθεί των ευνοϊκών ρυθμίσεων του νόμου και για το λόγο αυτό τα εξαιρεί. Στην τελευταία περίπτωση υπάγονται από το νόμο, μεταξύ άλλων και οι οφειλές που προέκυψαν από χορήγηση δανείων από "Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης "(Φ.Κ.Α.) των άρθρων 15 και 16 του Ν. 3586/2007. Περαιτέρω, ΦΚΑ που υπάγονται στις διατάξεις του Ν. 3586/2007, είναι, σύμφωνα με το άρθρο 1§1 του νόμου, όλοι οι Φ.Κ.Α. αρμοδιότητας της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, που λειτουργούν με τη μορφή Ν.Π.Δ.Δ. και Ν.Π.Ι.Δ., καθώς και κάθε άλλος φορέας, ανεξαρτήτως ονομασίας και νομικής μορφής, που χορηγεί περιοδικές παροχές υπό τύπο κύριων και επικουρικών συντάξεων, βοηθημάτων ή μερισμάτων ή παροχές ασθένειας, εφόσον καταβάλλεται εργοδοτική εισφορά ή κοινωνικός πόρος. Κριτήριο, συνεπώς, του χαρακτηρισμού των πιο πάνω νομικών προσώπων ως Φ.Κ.Α. είναι η καταβολή περιοδικών παροχών και η προηγούμενη καταβολή εργοδοτικής εισφοράς κοινωνικών πόρων. Επομένως, στην έννοια του Φ.Κ.Α. υπάγεται και ο "Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού" (ΟΑΕΔ), ο οποίος από τον ιδρυτικό του νόμο (Ν. 2961/1951), λειτουργεί ως ΝΠΔΔ και έχει ως σκοπό τη διαχείριση και λειτουργία του κλάδου ασφάλισης κατά της ανεργίας, αφού χορηγεί, μεταξύ άλλων ασφαλιστικών παροχών, και περιοδικές παροχές υπό τον τύπο βοηθημάτων και καταβάλλονται σ’ αυτόν εργοδοτικές εισφορές και κοινωνικοί πόροι (άρθρα 26 Ν. 2020/1992 και 27 § 1α Ν. 4144/13). Τέλος, τα δάνεια των Φ.Κ Α. τα οποία εξαιρεί, όπως προαναφέρθηκε, ο Νόμος, είναι εκείνα τα οποία χορηγούνται, με αποφάσεις των διοικητικών συμβουλίων τους, ως "προσωπικά δάνεια εκτάκτων αναγκών" σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους, καθώς και στους υπαλλήλους του "Φορέα", προς αντιμετώπιση εξόδων σε περιπτώσεις γάμου, τοκετού, σοβαρής ασθένειας, θανάτου, έκτακτης στεγαστικής ανάγκης και σε κάθε άλλη περίπτωση που προβλέπεται από το καταστατικό των Φ.Κ.Α. (άρθρα 15 - 16 Ν. 3586/2007). Συνεπώς, από τη σαφή διατύπωση του Νόμου προκύπτει ότι τα στεγαστικά δάνεια που χορήγησε ο ΟΕΚ, στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του οποίου υποκαταστάθηκε ο ΟΑΕΔ, εφόσον δεν καλύπτουν έκτακτες στεγαστικές ανάγκες, δεν υπάγονται στις εξαιρέσεις του άρθρου 1 §2 περ. γ' Ν. 3869/2010 (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 20 § 15 Ν. 4019/2011). Και τούτο γιατί ο Νόμος αυτός δεν έχει καμία επιφύλαξη μη ισχύος του σε άλλες περιπτώσεις, πλην εκείνων που ρητώς αναφέρθηκαν πιο πάνω. (Βλ. Ολ ΑΠ 2/2017). Το γεγονός ότι ο νόμος πλέον προβλέπει ρύθμιση των δανείων προς ιδιώτες, δεν ασκεί επίδραση στα ανωτέρω.
Επίσης, ο ΟΑΕΔ υποστηρίζει ότι τα στεγαστικά δάνεια του τέως ΟΕΚ ήδη ΟΑΕΔ, δεν υπάγονται στο Ν. 3869/2010, καθώς η υπαγωγή τους σε αυτόν έρχεται σε αντίθεση με το Ενωσιακό Δίκαιο και ειδικότερα στις διατάξεις των άρθρων 14 και 106 παρ. 1, 2 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) καθώς και της Απόφασης με αριθμό 2012/21 ΕΕ που αφορούν την αντιστάθμιση για την παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος (ΥΓΟΣ) που εξυπηρετούν κοινωνικές ομάδες, στις οποίες (υπηρεσίες) εντάσσεται και η κοινωνική κατοικία. Η ένσταση αυτή πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμη. Με την απόφαση Altmark (C- 280/00) ορίζονται τα τέσσερα κριτήρια ώστε μια χρηματοδοτική ενίσχυση του κράτους να μην θεωρείται κρατική ενίσχυση, ενώ με την Απόφαση 2012/21/ΕΕ της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ενωσιακός νομοθέτης έδωσε μια κατεύθυνση για τον τρόπο υπολογισμού της αντιστάθμισης που παρέχει το κράτος για μια ΥΓΟΣ, χωρίς να επιτάσσει ότι πρέπει να γίνεται πραγματική είσπραξη «όλων των εσόδων». Στόχος της σχετικής νομοθεσίας είναι να εξασφαλισθεί ότι η επιχείρηση που παρέχει ΥΓΟΣ, και για αυτό ενισχύεται από το κράτος, δεν εμφανίζει υπερκέρδη από αυτήν ακριβώς την κρατική ενίσχυση. Επομένως, βάσει των αναμενόμενων εσόδων, όχι απαραίτητα όλων εφόσον αυτά δεν είναι εισπράξιμα, και του εύλογου κέρδους θα υπολογιστεί και η αντιστάθμιση. Σε περίπτωση που λόγω ενδεχόμενης χαμηλής φερεγγυότητας των δικαιούχων- αντισυμβαλλομένων του ΟΕΚ και ήδη ΟΑΕΔ αναμένονται χαμηλά έσοδα, μπορεί η κρατική χρηματοδότηση, η αντιστάθμιση δηλαδή προς τον φορέα να είναι μεγαλύτερη. Εξάλλου, ακριβώς επειδή ο ΟΑΕΔ είναι εμπραγμάτως ασφαλισμένος πιστωτής βρίσκεται σε προνομιακή θέση, ώστε μέσω μιας ρύθμισης, όπως αυτή του Ν. 3869/2010, μπορεί να λάβει σημαντικά έσοδα. Επομένως, με την υπαγωγή του ΟΑΕΔ ως πιστωτή στο Ν. 3869/2010 δεν τίθεται σε κίνδυνο η πραγματοποίηση του συγκεκριμένου στόχου της Ένωσης, που αφορά την απαγόρευση χορήγησης παράνομων κρατικών ενισχύσεων.
Περαιτέρω, ο ΟΑΕΔ προβάλλει ένσταση αντισυνταγματικότητας του άρθρου 1 παρ. 2 Ν 3869/2010, διότι παραβιάζει τα άρθρα 17 και 22 παρ. 5 του Συντάγματος. Η ένσταση αυτή πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσία. Με το Ν. 3869/2010 η δυνατότητα ρύθμισης για το φυσικό πρόσωπο των χρεών του, με απαλλαγή από 3 αυτά, βρίσκει τη νομιμοποίησή της ευθέως στο ίδιο το κοινωνικό κράτος δικαίου που επιτάσσει να μην εγκαταλειφθεί ο πολίτης σε μια χωρίς διέξοδο και προοπτική κατάσταση από την οποία άλλωστε και οι πιστωτές δεν μπορούν να αντλήσουν κανένα κέρδος. Μια τέτοια απαλλαγή χρεών δεν παύει όμως να εξυπηρετεί ευρύτερα και το γενικό συμφέρον, καθώς οι πολίτες επανακτούν ουσιαστικά μέσω των εν λόγω διαδικασιών την αγοραστική τους δύναμη, προάγοντας την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι ένας δημόσιος φορέας χορηγεί στεγαστικά δάνεια με ευνοϊκούς όρους βάσει κοινωνικών κυρίως κριτηρίων, και όχι αυστηρά κριτηρίων φερεγγυότητας, δηλώνει ότι ο νομοθέτης εν προκειμένω έχει κάνει στάθμιση και ήθελε πρωτίστως την ικανοποίηση του κοινωνικού και δημοσίου συμφέροντος μέσω της κάλυψης στεγαστικών αναγκών ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Τόσο ο σκοπός που εξυπηρετείται μέσω της χορήγησης στεγαστικών δανείων από τον ΟΑΕΔ όσο και ο σκοπός του Ν. 3869/2010 είναι κοινός και πρωτίστως κοινωνικός, που συνίσταται αφενός στην απόκτηση και αφετέρου στη διάσωση πρώτης κατοικίας. Επίσης, δεν θίγεται με την ανωτέρω διάταξη η εγγύηση του θεσμού της κοινωνικής ασφάλισης, όπως αυτή εξειδικεύεται στην αρχή της προστασίας του ασφαλιστικού κεφαλαίου και της οικονομικής βιωσιμότητας των φορέων κοινωνικής ασφάλισης με τη δημιουργία εντονότατων προβλημάτων στην οικονομική τους βιωσιμότητα, όπως ισχυρίζεται το καθ ’ου, καθώς η είσπραξη των εν λόγω οφειλών είναι λίαν επισφαλής αν όχι αδύνατη, και οι φορείς δεν δύνανται να στηρίζουν σε αυτές τη βιωσιμότητά τους. Η περικοπή οφειλών υπερχρεωμένων ήδη πολιτών δεν στερεί τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης από αναγκαίους πόρους, όταν η αβεβαιότητα είσπραξης σε σχέση με τη δυνατότητα εξοφλήσεως είναι ιδιαίτερα υψηλή. Άλλωστε ο υπερχρεωμένος οφειλέτης ακριβώς λόγω της ιδιότητάς του δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει ούτως ή άλλως στις υποχρεώσεις του έναντι αυτών, συνεπώς θα οδηγείτο στο ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή τη συσσώρευση οφειλών μη δυναμένων να εισπραχθούν και την απώλεια παροχών. Εξάλλου, η ρύθμιση των χρεών του οφειλέτη και η ενδεχόμενη απαλλαγή του από αυτά, δεν επέρχεται αμέσως συνέπεια της αιτήσεώς του, αλλά τίθεται σειρά προϋποθέσεων, με συμμετοχή στη διαδικασία και των πιστωτών. Η δε απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη συνιστά την απόληξη μιας διαδικασίας, συνδυαζόμενη ενδεχομένως με τη ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη. (ΕιρΝεας Ιωνίας 472/2019).
Ο μετέχων πιστωτής πρότεινε την ένσταση της δόλιας περιέλευσης του αιτούντος σε αδυναμία πληρωμών, η οποία με τον τρόπο που έχει διατυπωθεί είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη λόγω της αοριστίας της καθώς δεν αναφέρει: α) τα τραπεζικά προϊόντα που αϊτών συμφώνησε, το αρχικό και τελικό ύψος αυτών, β) το χρόνο που τα συμφώνησε, γ) τις οικονομικές δυνατότητες αυτού κατά το χρόνο δημιουργίας των οφειλών ή τις ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές του δυνατότητες, καθώς και δ) ότι, με βάση τα ως άνω οικονομικά δεδομένα, προέβλεπε ως ενδεχόμενο ότι ο υπερδανεισμός του θα τον οδηγούσε σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και παρά ταύτα αποδέχθηκε το αποτέλεσμα αυτό (βλ. ΑΠ 515/2018) καίτοι οι μετέχοντες στη δίκη πιστωτές σύμφωνα με τη διάταξη του αρθ. 1 παρ. 1 εδ. α’ του Ν. 3869/2010 βαρύνονται με την προβολή και απόδειξή της ενστάσεως. Περαιτέρω, προέβαλε την ένσταση καταχρηστικής ασκήσεως της υπό κρίση αίτησης, καθώς ασκήθηκε με μοναδικό σκοπό να αποφευχθεί η εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων του αιτούντος και χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν τα συμφέροντα των πιστωτών. Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, διότι αφενός ο νόμος δεν ορίζει το περιεχόμενο του αιτήματος του οφειλέτη και αφετέρου τα επικαλούμενα πραγματικά περιστατικά, ακόμα και αν κριθούν αληθή, δεν μπορούν να υπαχθούν στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ (ΕιρΑμ 447/2012 ΕΦΑΔ 2012 540, ΕιρΧανίων 313/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αφού η προσφυγή του αιτούντος στις διατάξεις του Ν. 3869/2010 αποτελεί δικαίωμά του και η αίτησή του θα γίνει δεκτή από το Δικαστήριο αυτό, μόνο μετά τη διαπίστωση της υπάρξεως των προϋποθέσεων του άρθρου 1 του νόμου αυτού (ΕιρΑθ 161 /Φ1722/2013, Ειρ Γυθ. 11/2013, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κατά τα λοιπά ο μετέχων πιστωτής αρνήθηκε την υπό κρίση αίτηση και ζήτησε την απόρριψη αυτής.
Από τη δέουσα εκτίμηση όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων που παρά την ενδεχόμενη μνημόνευση κατωτέρω ορισμένων μόνον εξ αυτών, συνεκτιμώνται στο σύνολό τους χωρίς να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική εκτίμηση της υπόθεσης, καθώς και από εκείνα που απλώς προσκομίζονται στο Δικαστήριο, χωρίς να γίνεται επίκλησή τους (ΑΠ 174/1987 ΕλλΔνη 29.1988, σελ. 129-130, Βασ. Αντ. Βαθρακοκοίλη, ΚΠολΔ Ερμηνευτική-Νομολογιακή Ανάλυση κατ’ άρθρο, τόμος Δ', Αθήνα 1996, άρθρο 759 αρ. 5 και Κεραμεύς-Κονδύλης-Νίκας, ΕρμΚΠολΔ II, εκδόσεις Σάκκουλα, 2000, άρθρο 759 σελ. 1507) και με την αυτεπάγγελτη έρευνα των γεγονότων (άρθρα 744 ΚΠολΔ και 759 παρ. 3 ΚΠολΔ), από τις ομολογίες που συνάγονται από τους ισχυρισμούς των διαδίκων (άρθρα 261, 352 και 741 ΚΠολΔ) και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αλλά και από την όλη εν γένει διαδικασία, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Ο αιτών είναι ηλικίας σήμερα … ετών, χήρος από το έτος … και έχει ένα ενήλικο, μη προστατευόμενο τέκνο. Ο αιτών είναι συνταξιούχος και το εισόδημα του από συντάξεις ανέρχεται σε 1.000 ευρώ μηνιαίως. Διαμένει σε μια κατοικία της οποίας έχει την ψιλή κυριότητα, στο …, επί της οδού …, επιφάνειας κύριων χώρων … τ.μ. και βοηθητικών … τ.μ., του οποίου η αντικειμενική αξία ανέρχεται σε 80.557,94 ευρώ (Δήλωση ΕΝΦΙΑ 2021). Περαιτέρω έχει την ψιλή κυριότητά ενός ακινήτου επιφάνειας … τ.μ. στο …, αντικειμενικής αξίας 38.569,03 ευρώ και την πλήρη κυριότητα σε ποσοστό 18,75% εξ αδιαιρέτου ενός οικοπέδου επιφάνειας … τ.μ. στη …, αντικειμενικής αξίας 1.271,87 ευρώ. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους (2009) ο αιτών συμβλήθηκε με τον ΟΕΚ σε ένα δάνειο εκ του οποίου η οφειλή την 24.12.2014 ανερχόταν σε 119.559,73 ευρώ. Όπως προκύπτει από τα προσκομισθέντα εκκαθαριστικά, κατά τα έτη λήψης των δανείων, το οικογενειακό εισόδημα ήταν αρκετά υψηλό, καθώς και το προσωπικό εισόδημα του αιτούντος ήταν υψηλότερο, αλλά και σύζυγός του είχε ικανοποιητικές απολαβές, ώστε το ζευγάρι είναι σε θέση και τις οικογενειακές του δαπάνες να καλύπτει και τις δόσεις (435 ευρώ μηνιαίως) να πληρώνει, αφού κατά το οικονομικό έτος 2009 το εισόδημα του αιτούντος ήταν 7.202 ευρώ και της συζύγου 13.711 ευρώ, το οικονομικό έτος 2010 το προσωπικό του εισόδημα ήταν 15.458 ευρώ και της συζύγου του 10.962 ευρώ, το οικονομικό έτος 2011 το προσωπικό του εισόδημα ήταν 23.891 ευρώ και της συζύγου του 10.587 ευρώ, το οικονομικό έτος 2012 το προσωπικό του εισόδημα ήταν 17.967 ευρώ και της συζύγου του 22.113 ευρώ κλπ. Ωστόσο, στη συνέχεια πέραν της γενικής πίεσης των εισοδημάτων λόγω της οικονομικής κρίσης, η οικογένεια αντιμετώπισε έξοδα λόγω της κατάστασης της συζύγου του αιτούντος η οποία αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα υγείας, όπως διαβήτη, εξαιτίας του οποίου είχαν ακρωτηριαστεί τα δύο της πόδια και χρησιμοποιούσε τεχνητά, νεφρική ανεπάρκεια εξαιτίας της οποίας έκανε αιμοκαθάρσεις και είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού, αιμορραγία υαλοειδούς στο δεξιό οφθαλμό, λόγω της οποίας ουσιαστικά δεν έβλεπε και έπρεπε πάντα να συνοδεύεται και, συνεπεία όλων αυτών, κατάθλιψη.
Πλέον, το μηνιαίο εισόδημα του αιτούντος από σύνταξη (κύρια, επικουρική και χηρείας) ανέρχεται σε 1.000 ευρώ. Οι δαπάνες διαβίωσης για αυτόν ανέρχονται σε 750 ευρώ, επομένως δεν είναι εφικτό να πληρώνει τη δόση των 435 ευρώ. Η αρνητική αυτή σχέση μεταξύ της ρευστότητας και των οφειλών του αιτούντος κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο δεν αναμένεται να βελτιωθεί, δεδομένου ότι είναι συνταξιούχος. Έτσι συντρέχει στην περίπτωση του αιτούντος η μόνιμη και διαρκής πραγματική αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του προς τον πιστωτή του και οι προϋποθέσεις για την ένταξή του στις ρυθμίσεις του νόμου 3869/10. Η ρύθμιση των χρεών του θα γίνει κατά πρώτο λόγο με μηνιαίες καταβολές επί τρία χρόνια ύψους 250 ευρώ, που συνολικά θα ανέλθουν στο ποσό των 9.000 ευρώ (250*60). Ωστόσο, ο αιτών έχει ήδη καταβάλει το ποσό των 11.400 ευρώ στο πλαίσιο της προσωρινής διαταγής, ποσό το οποίο συμψηφιζόμενο με το ποσό των 9.000 ευρώ οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν θα προβεί σε καταβολές στο πλαίσιο του άρθρου 8. Ν 3869/2010.
Για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του και συγκεκριμένα μιας κατοικίας της οποίας έχει την ψιλή κυριότητα, στο …, επί της οδού …, επιφάνειας κύριων χώρων … τ.μ. και βοηθητικών … τ.μ., του οποίου η αντικειμενική αξία ανέρχεται σε 80.557,94 ευρώ (Δήλωση ΕΝΦΙΑ 2021), ο αιτών θα καταβάλλει δόσεις όπως το διατακτικό, ο αριθμός των οποίων διαμορφώθηκε αφού λήφθηκε υπόψη το είδος του δανείου, οι όροι του δανείου και η ηλικία του οφειλέτη. Το δικαστήριο δεν διατάσσει ρευστοποίηση του άλλου περιουσιακού στοιχείου του αιτούντος, δηλαδή της ψιλής κυριότητας επί του ακινήτου στο … και της πλήρους κυριότητας κατά 18,7% εξ αδιαιρέτου επί οικοπέδου στη …, καθώς δεν αναμένεται αγοραστικό ενδιαφέρον λόγω του εμπράγματου δικαιώματος και του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, αντίστοιχα, των ακινήτων αυτών.
Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρ. 8 παρ.6 του Ν.3869/2010.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη του αιτούντος προς τον πιστωτή του με τον ορισμό μηδενικών μηνιαίων καταβολών επί τριετία, οι οποίες θα ξεκινήσουν από την πρώτη του επόμενου μήνα αυτού της δημοσίευσης της απόφασης.
ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης την κύρια κατοικία του αιτούντος, ήτοι την ψιλή κυριότητα σε μια κατοικία στο …, επί της οδού …, επιφάνειας κύριων χώρων … τ.μ. και βοηθητικών … τ.μ.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον αιτούντα την υποχρέωση στην καταβολή του ποσού των 80.557,94 ευρώ, που αντιστοιχεί στην αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του, η αποπληρωμή του οποίου θα γίνει με 300 ισόποσες μηνιαίες καταβολές των 268,60 ευρώ, οι οποίες θα ξεκινήσουν από την πρώτη του επόμενου μήνα αυτού της δημοσίευσης της απόφασης και θα γίνουν χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και με τις οποίες καταβολές θα ικανοποιηθούν προνομιακά οι απαιτήσεις που πηγάζουν από τη σύμβαση στεγαστικού δανείου.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύτηκε στο Κορωπί στις 05/12/2022 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.
Η ΔΟΚΙΜΗ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
(υπογραφή) (υπογραφή)