Άκρως αιτιολογημένη και εμπεριστατωμένη απόφαση του Δικαστηρίου, το οποίο δέχθηκε τα προσκομισθέντα παρ’ ημών αποδεικτικά στοιχεία για την αντικατάσταση απολεσθέντος ασφαλιστικού βιβλιαρίου σύμφωνα με τον Κανονισμό του ΙΚΑ, απορρίπτοντας τη σχετική προσφυγή του ΕΦΚΑ κατά απόφασης Διευθυντού ΤΔΕ που είχε κάνει δεκτή ένσταση κατά απορριπτικής ΥΔΑΑΒ ασφαλισμένης. Την υπόθεση χειρίστηκε με ιδιαίτερη επιτυχία η συνεργάτιδα Δικηγόρος του γραφείου μας, Σοφία Γιαρέντη.
Μάλιστα, στο σκεπτικό της ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας αυτής απόφασης αναφέρεται συγκεκριμένα:
«Σύμφωνα με τις διατάξεις που εκτέθηκαν και ερμηνεύθηκαν στην 6η σκέψη της παρούσας, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δηλώνει απώλεια ασφαλιστικού βιβλιαρίου, αποδεικτέο θέμα είναι η ύπαρξη και το περιεχόμενο του βιβλιαρίου αυτού, δηλαδή οι μέρες εργασίας που είχε πραγματοποιήσει, για τις οποίες είχαν καταβληθεί οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές και είχαν επικολληθεί τα αντίστοιχα ένσημα στο βιβλιάριο με τη χρήση μόνο των περιοριστικώς αναφερομένων στην παρ. 2 του άρθρου 10 του Κανονισμού Ασφάλισης ΙΚΑ – ΕΤΑΜ αποδεικτικών μέσων στα οποία περιλαμβάνονται και οι εγγραφές στα μισθολόγια των εργοδοτών, β)μεταξύ των προσκομισθέντων από την καθ’ ης ενώπιον της ΤΔΕ και του Δικαστηρίου τούτου εγγράφων στοιχείων περιλαμβάνονται και ακριβή αντίγραφα των φύλλων μισθοδοσίας για τα έτη 1982 – 1984 της Διεύθυνσης Παιδικών Εξοχών του Δήμου Αθηναίων ως εργοδότη της καθ’ ης ασφαλισμένης τα οποία αποτελούν νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία, απορριπτομένου ως αβασίμου του περί αντιθέτου προβαλλόμενου ισχυρισμού, καθώς περιλαμβάνονται μεταξύ των αποκλειστικά απαριθμούμενων στην προαναφερόμενη διάταξη αποδεικτικών μέσων για την απόδειξη του περιεχομένου του απολεσθέντος ασφαλιστικού βιβλιαρίου».
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της απόφασης:
«Αριθμός Απόφασης: 6120/2021 ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ ΤΜΗΜΑ 8° ΤΡΙΜΕΛΕΣ
συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 7 Οκτωβρίου 2020, με δικαστές τους: Ιωάννη Κωτσιάκη, Πρόεδρό Πρωτοδικών Δ.Δ., Ελένη Βασιλοπούλου και Βασίλειο Ζαχαρόπουλο (εισηγητή), Πρωτοδίκες Δ.Δ. και γραμματέα την ………, δικαστική υπάλληλο, γ ι α να δικάσει την προσφυγή με ημερομηνία κατάθεσης 07.02.2020, του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής. Ασφάλισης» (ΕΦΚΑ) και ήδη «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» (θ-ΕΦΚΑ), που εκπροσωπείται από το Διοικητή του και παραστάθηκε με δήλωση, κατ' άρθρο 133 παρ. 2 Κ.Δ.Δ., του πληρεξουσίου δικηγόρου ………. , κατά της ……… του ……, κατοίκου …….. (οδ. ….. αρ. ….), η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Σοφίας Γιαρέντη. Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.
Αφού μελέτησε τη δικογραφία Σκέφθηκε κατά το νόμο
1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την οποία δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου (άρθρο 28 , παρ.4 του ν. 2579/1998, το οποίο διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 285 παρ. 2 περ. ζ’ του Κ.Δ.Δ.), ζητείται η ακύρωση της 484/συν67η/12.12.2019 απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε) του Ε' Τοπικού Υποκαταστήματος Μισθωτών Αττικής-Ανατολική του ΕΦΚΑ, με την οποία έγινε δεκτή η από 04.11.2019 ένσταση της καθ' ης κατά της με αρ. 8965/30.10.2019 απόφασης του Διευθυντή του ανωτέρω Υποκαταστήματος. Με την τελευταία απόφαση είχε απορριφθεί η από 25.10.2019 αίτηση - υπεύθυνη δήλωση απώλειας ασφαλιστικού βιβλιαρίου (Υ.Δ.Α.Α.Β.), με την οποία η καθ’ ης: ζήτησε την αναγνώριση ημερών εργασίας για την απασχόλησή της-στην επιχείρηση «Δήμος Αθηναίων - ………», κατά το χρονικό διάστημα από το έτος 1982 μέχρι το έτος 1984.
2. Επειδή, στο άρθρο 64 παρ.1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.Δ., ν. 2717/1999, ΦΕΚ Α' 97) ορίζεται ότι: «Προσφυγή μπορεί να ασκήσει εκείνος: α) ο οποίος έχει άμεσο, προσωπικό και ενεστώς έννομο συμφέρον ή β) στον οποίο αναγνωρίζεται τέτοιο δικαίωμα από ειδική διάταξη νόμου.». Περαιτέρω, στην ττάρ.3 του άρθρου’33 του ν. 702/1977, η οποία είχε λάβει τον αριθμό 4 με το άρθρο 9 παρ. 2 του ν. 733/1977 (ΦΕΚ Α' 309), είχε καταργηθεί με την περ. γ' της παρ.2 του άρθρου 8 του ν. 1470/1984 (ΦΕΚ Α' 112) και επαναφέρθηκε σε ισχύ με την παρ.8 του άρθρου 6 του ν. 1649/1986 (ΦΕΚ Α' 149), εν συνεχεία είχε καταργηθεί ξανά με την παρ. 2 του άρθρου 18 του ν. 3900/2010 (ΦΕΚ Α'213/17/12-2010 με έναρξη ισχύος-από -01.01.2011), επαναφέρθηκε εκ νέου σε ισχύ, αρχικά για τις υποθέσεις εκείνες των οποίων το αντικείμενο είναι άνω των 2.000 ευρώ, σύμφωνα με το άρθρο 138 κεφ.ΙΑ παρ. 3 του ν. 4052/2012 (ΦΕΚ Α' 41/01.03.2012, με έναρξη ισχύος από 20.02.2012, σύμφωνα με το άρθρο 139 του ιδίου νόμου), ενώ με το άρθρο 55 του ν. 4144/2013 (ΦΕΚ Α' 88, με έναρξη ισχύος από 18.04.2013), η εν λόγω παράγραφος 4 επανήλθε σε ισχύ για τις υποθέσεις εκείνες των οποίων το αντικείμενο υπερβαίνει το ποσό των δύο χιλιάδων (2.000,00) ευρώ, καθώς και για τις υποθέσεις που δεν αποτιμώνται σε χρήμα, έχουν όμως οικονομικές συνέπειες, ορίζεται ότι: «Οσάκις υπό της κειμένης περί κοινωνικής ασφαλίσεως νομοθεσίας παρέχεται εις ασφαλιστικόν φορέα η ευχέρεια προσβολής πράξεως οργάνου αυτού εκδοθείσης μετ’ άσκησιν υπό ενδιαφερομένου ενδικοφανούς προσφυγής και υποκειμένης του λοιπού, βάσει του παρόντος νόμου, εις προσφυγήν ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου η ευχέρεια αύτη διατηρείται, δύναται δε ο ασφαλιστικός φορεύς να ασκήση κατά της πράξεως ταύτης του οργάνου του την κατ’ άρθρον 7 του παρόντος προσφυγήν».
3. Επειδή, από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι η δυνατότητα των ασφαλιστικών οργανισμών να ασκούν προσφυγή ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών πρωτοδικείων κατά πράξεων των οργάνων τους (ενδοστρεφής δίκη), συμπεριλαμβανομένου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και ήδη e-ΕΦΚΑ κατά αποφάσεων των Τοπικών Διοικητικών Επιτροπών, καταργήθηκε από την έναρξη ισχύος του ν. 3900/2010. Η δυνατότητα αυτή επανήλθε σε ισχύ με τις διατάξεις, αρχικά, του άρθρου 138 παρ. ΙΑ περ. 3 του ν. 4052/2012 για τις υποθέσεις εκείνες των οποίων το αντικείμενο υπερβαίνει το ποσό των 2.000 ευρώ και, εν συνεχεία, του άρθρου 55 του ν. 4144/2013, και για τις υποθέσεις εκείνες που δεν αποτιμώνται σε χρήμα, αλλά έχουν οικονομικές συνέπειες. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις διατάξεις που παρατέθηκαν, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι ά) η κρινόμενη προσφυγή ασκήθηκε στις 07.02.2020," ήτοι υπό την ισχύ του άρθρου 55 του ν. 4144/2013 (έναρξη ισχύος στις 18.04.2013) που προέβλεπε δυνατότητα άσκησης προσφυγής από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κατά των αποφάσεων των Τ.Δ.Ε. και β) η κρινόμενη υπόθεση αφορά την αναγνώριση ημερών εργασίας, δηλαδή πρόκειται για υπόθεση που δεν έχει χρηματικό αντικείμενο, κρίνει ότι η υπό κρίση προσφυγή - ασκήθηκε παραδεκτώς, απορριπτόμενου του περί του αντιθέτου προβαλλόμενου λόγου ως αβασίμου.
4. Επειδή, στο άρθρο 10 του Κανονισμού Ασφαλίσεως του Ι.Κ.Α. (απόφαση Υπουργού Εργασίας 55575/1479/13.11.1965, Β' 816), όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με την 21/2366/22, Αυγ./9 Σεπτ. 1988 απόφαση του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Β' 661), ορίζεται ότι: «1. Αν το ασφαλιστικό βιβλιάριο χαθεί ή καταστραφεί ή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί άλλο, αντί καθίσταται, σύμφωνα με τις επόμενες διατάξεις. 2. Ο αϊτών την αντικατάσταση οφείλει να προσκομίσει κάθε αναγκαία απόδειξη για το ακριβές περιεχόμενο του χαμένου βιβλιαρίου. Αποδεικτικά μέσα για το σκοπό αυτό είναι, κατά πρώτο λόγο, το τυχόν σωζόμενο ασφαλιστικό βιβλιάριο του οποίου ζητείται η αντικατάσταση, στη συνέχεια οι εγγραφές στα μισθολόγια των εργοδοτών, οι μισθολογικές καταστάσεις των εργοδοτών που έχουν κατατεθεί στο Ίδρυμα και τέλος οι κατά το παρελθόν χορηγηθείσες από τις υπηρεσίες του Ιδρύματος βεβαιώσεις και οι εγγραφές των αρμοδίων υπαλλήλων του Ιδρύματος στα βιβλία ελέγχου των εργοδοτών. Αποκλείεται η με μαρτυρικές καταθέσεις απόδειξης του περιεχομένου του απολεσθέντος ή καταστραφέντος ασφαλιστικού βιβλιαρίου.….»
5. Επειδή, περαιτέρω, στην παρ. 8α του άρθρου 26 του α.ν. 1846/1951(Α' 179) - η οποία προστέθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 7 του ν.δ/τός 4104/1960 (Α' 147) - όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, μετά την αντικατάστασή της εκ νέου από το άρθρο 11 του ν. 2972/2001 (Α' 291), ορίζεται ότι: «Ο ασφαλισμένος που αποχωρεί ή απολύεται από την εργασία του υποχρεούται μέσα σε ένα δωδεκάμηνο από την αποχώρησή του ή την απόλυσή τού να δηλώνει γραπτά στο Ι,Κ.Α. τις ημέρες εργασίας που πραγματοποίησε και για τις οποίες δεν ασφαλίστηκε. Σε καμία περίπτωση δεν αναγνωρίζονται ημέρες εργασίας που πραγματοποιήθηκαν από ασφαλισμένο σε περίοδο για την οποία, κατά την υποβολή της σχετικής αίτησης για αναγνώριση, είχε παραγραφεί το δικαίωμα του Ι.Κ.Α. να βεβαιώσει και να καταλογίσει ασφαλιστικές εισφορές. Η διάταξη αυτή ισχύει για όλους τους κλάδους του ΙΚ.Α., ΙΚΑ Τομέα Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών (Ι.Κ.Α.- Τ.Ε.Α.Μ.) ...». Εξάλλου, στην παρ. ' 6 του άρθρου 27 του α.ν. 1846/1951, όπως αυτή είχε τροποποιηθεί από την παρ. 8 του άρθρου 2 του ν. 2556/1997 (Α' 270) και αναριθμήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 56 του ν. 2676/1999 (Α' 1), ορίζεται ότι: «Οι κάθε είδους χρηματικές απαιτήσεις του Ι.Κ.Α. που προέρχονται από εισφορές, αναλογούντα οίκοθεν πρόσθετα τέλη, προσαυξήσεις, αυτοτελή πρόσθετα τέλη, πρόστιμα ακάλυπτων επιταγών, λοιπά πρόστιμα, τόκους, έξοδα διοικητικής εκτέλεσης, δικαστικά έξοδα κ.λπ.... παραγράφονται μετά δεκαετία....».
6. Επειδή, από τις παραπάνω διατάξεις του Κανονισμού Ασφαλίσεως του Ι.Κ.Α., συνάγεται ότι με την προβλεπόμενη από αυτές διαδικασία αντικατάστασης ασφαλιστικού βιβλιαρίου που χάθηκε ή καταστράφηκε επιδιώκεται η αποκατάσταση του περιεχομένου του βιβλιαρίου αυτού με τον καθορισμό, ειδικότερα, του χρόνου απασχόλησης του ενδιαφερομένου ασφαλισμένου, ο οποίος διανύθηκε στην ασφάλιση του ΙΚΑ, Κατά τη διαδικασία δε αυτή, για την κίνηση της οποίας δεν τάσσεται κανένας χρονικός περιορισμός, αποδεικτέα θέματα είναι η κατά το παρελθόν ύπαρξη ασφαλιστικού βιβλιαρίου και το περιεχόμενο αυτού, δηλαδή οι ημέρες εργασίας που είχε πραγματοποιήσει ο ασφαλισμένος και για τις οποίες είχαν καταβληθεί οι ανάλογες ασφαλιστικές εισφορές με την επικόλληση των αντίστοιχων ενσήμων στο εν λόγω βιβλιάριο. Για την απόδειξη των θεμάτων αυτών επιτρέπεται η χρήση μόνο των περιοριστικά αναφερόμενων στην πιο πάνω παρ. 2 του άρθρου 10 του Κανονισμού Ασφαλίσεως του Ι.Κ.Α. αποδεικτικών μέσων (ΣτΕ 4431/2014, 2580-1/2013, 3335/2012 κ.ά.), τα οποία ο κανονιστικός νομοθέτης , έκρινε ως τα πλέον πρόσφορα και αξιόπιστα για τον σκοπό αυτό, το σχετικό δε βάρος απόδειξης φέρει ο αϊτών την αντικατάσταση του ασφαλιστικού βιβλιαρίου (ΣτΕ 627/2012, 2683/2011). Επομένως, αποκλείεται η απόδειξη με μαρτυρικές καταθέσεις του περιεχομένου του απωλεσθέντος ή καταστραφέντος ασφαλιστικού βιβλιαρίου (ΣτΕ 3335/2012, 1999/2008, 89/2006 κ.ά.) χωρίς τούτο να συνιστά παράβαση των διατάξεων-των άρθρων 20 τταρ. 1 του Συντάγματος και 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΣτΕ 2581/2013). Επίσης, μόνη η απόδειξη περί παροχής εργασίας δεν αρκεί για την αντικατάσταση απολεσθέντος ασφαλιστικού βιβλιαρίου, διότι από την απόδειξη αυτή δεν συνεπάγεται, αναγκαστικά, υπαγωγή του εργασθέντος στην ασφάλιση, έκδοση του οικείου ασφαλιστικού βιβλιαρίου και επικόλληση των αναλογούντων ενσήμων (ΣτΕ 4374/1995, 2153/1992, 3782/1990 κ.ά., ΔΕφΑΘ 2303/2006). Εξάλλου, στην ανωτέρω διαδικασία, που σκοπεί στην αποκατάσταση του περιεχομένου απολεσθέντος ή καταστραφέντος ασφαλιστικού βιβλιαρίου, εμπίπτει και η αναγνώριση ημερών εργασίας, οι οποίες προέκυπταν από απολεσθέν ασφαλιστικό βιβλιάριο και για τις οποίες είχαν καταβληθεί οι ανάλογες ασφαλιστικές εισφορές και είχαν επικολληθεί τα αντίστοιχα ένσημα στο βιβλιάριο αυτό (ΣτΕ 4431/2014, 3335/2012, 89/2006 κ.ά.). Η διαδικασία αυτή είναι διαφορετική από την προβλεπόμενη με την παρ. 8α του άρθρου 26 του α.ν. 1846/1951, ευθεία και εξ αρχής αναγνώριση, ως χρόνου ασφαλίσεως στο Ι.Κ.Α , ημερών εργασίας, για τις οποίες δεν είχαν καταβληθεί ασφαλιστικές εισφορές, καθώς η αναγνώριση αυτή υπόκειται στους χρονικούς περιορισμούς που τάσσονται από την ανωτέρω διάταξη (ΣτΕ 2469/2004).
7. Επειδή, εν προκειμένω από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Η καθ’ ης την με άρ. 8965/25.10.2019 Υπεύθυνη Δήλωση Απώλειας Ασφαλιστικού Βιβλιαρίου (Υ.Δ.Α.Α.Β.) που υπέβαλε στο Ε' Τοπικό Υποκατάστημα Μισθωτών Αττικής - Ανατολική του ΕΦΚΑ, δήλωσε ότι απώλεσε το ασφαλιστικό της βιβλιάριο στο οποίο είχαν επικολληθεί ένσημα, που πραγματοποίησε στον εργοδότη «ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ» (Τμήμα …. …..) με ΑΓΜ …, κατά το χρονικό διάστημα από 11.08.1982 έως 09.09.1984, κατά το οποίο εργάστηκε ως τραπεζοκόμος, και ζήτησε να της αναγνωρισθούν από τον προσφεύγοντα Οργανισμό, ως μέρες ασφάλισης, οι ως άνω ημέρες απασχόλησής της στον εν λόγω εργοδότη. Στην αίτησή της αυτή υπέβαλε, μεταξύ άλλων, τα εξής συνημμένα έγγραφα: 1) την υπ’ αριθ. 205172/29.07.2019 βεβαίωση προϋπηρεσίας του ως άνω Δήμου ως εργοδότη περί απασχόλησής της καθ’ ης ως εποχικού προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα και 2) τα από 06.08.2019 και 22.10.2019 υπηρεσιακά σημειώματα του ως άνω εργοδότη, στα οποία αναφέρονται αναλυτικά οι αποδοχές της καθ’ ης μετά των νομίμων κρατήσεων κατά τα .ανωτέρω χρονικά διαστήματα; μαζί, με τα αντίστοιχα φύλλα.. μισθοδοσίας των ετών 1982, 1983 και 1984. Η αίτησή της αυτή απορρίφθηκε με την υπ’ αριθ. 8965/19/30.10.2019 απόφαση του Διευθυντή του ως άνω Τοπικού Υποκαταστήματος, που στηρίχθηκε στην από 30.10.2019 σύμφωνη έκθεση ελέγχου - εισήγηση, με την αιτιολογία, ότι, αφενός κατόπιν σχετικής έρευνας στα αρχεία του εν λόγω Υποκαταστήματος διαπιστώθηκε ότι για τον φερόμενο εργοδότη, όσον αφορά στην επίμαχη χρονική περίοδο, δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο από το οποίο να αποδεικνύεται η ασφάλιση της ανωτέρω φερόμενης ως ασφαλισμένης, αφετέρου αυτή δεν προσκόμισε όπως όφειλε τις αναγκαίες για την ικανοποίηση του αιτήματος της αποδείξεις. Εξάλλου, από κανένα έγγραφο αποδεικτικό στοιχείο από τα περιοριστικά αναφερόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 10 του Κανονισμού Ασφάλισης του ΙΚΑ δεν διαπιστώθηκε απασχόληση και ασφάλιση υπέρ της φερόμενης ως ασφαλισμένης κατά την κρίσιμη χρονική περίοδο ενώ, επιπλέον, δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί το αίτημά της και αν ακόμα η υπεύθυνη δήλωσή της θεωρηθεί ως καταγγελία, διότι υποβλήθηκε μετά την πάροδο της προθεσμίας που ορίζεται στο άρθρο 11 του ν. 2972/2001. Τέλος για την χρονική περίοδο 1982-1983 δεν έχουν ανακεφαλαιωθεί ημέρες εργασίας στο απόσπασμα του ατομικού λογαριασμού ασφάλισης. Κατά της απορριπτικής απόφασης η καθ’ ης άσκησε την με αρ. 9146/04.11.2019 ένσταση (αίτηση θεραπείας) ενώπιον της οικείας Τ.Δ;Ε. του ως άνω Υποκαταστήματος. Ή ένσταση αυτή έγινε δεκτή με την ήδη προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς ειδικότερη αιτιολογία.
8. Επειδή, ήδη με την κρινόμενη προσφυγή, όπως αυτή αναπτύσσεται με το από 05.10.2020 νομοτύπως υποβληθέν υπόμνημά του, ο προσφεύγων Οργανισμός ζητεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, προβάλλοντας ότι ή καθ’ ης δεν απέδειξε με κάποιο από τα περιοριστικά αναφερόμενα στο άρθρο 10 του Κανονισμού Ασφάλισης του ΙΚΑ αποδεικτικά στοιχεία την ασφάλισή της στο ως άνω Ίδρυμα για την επικαλούμενη απασχόληση. Ειδικότερα, προβάλλει ότι από τη σχετική έρευνα στα αρχεία του εν λόγω Υποκαταστήματος και του εργοδότη (Β.Ε.Ε., Μισθολογικές Καταστάσεις) δεν πρόεκυψαν στοιχεία ασφάλισης για την καθ’ ης στον φερόμενο ως εργοδότη Δήμο για την επίμαχη χρονική περίοδο, ούτε βρέθηκε ανακεφαλαίωση ημερών εργασίας στο απόσπασμα του ατομικού λογαριασμού ασφάλισής της. Προς απόδειξη δε του τελευταίου αυτού ισχυρισμού του ο προσφεύγων Οργανισμός προσκομίζει αντίγραφο από το απόσπασμα του ατομικού λογαριασμού ασφάλισης της καθ’ ης ασφαλισμένης, από το οποίο προκύπτει ότι κατά το χρονικό διάστημά 1982-1984 αυτή δεν ήταν ασφαλισμένη στον ως άνω φερόμενο ως εργοδότη Δήμο, ούτε αμειβόταν με μισθό. Εξάλλου, η καθ’ ης, με το από 12.10.2020 νομοτύπως κατατεθέν υπόμνημα, υποστηρίζει ότι ορθά έγινε δεκτή η ένστασή της από την Τ.Δ.Ε., καθότι από τα ανωτέρω έγγραφα στοιχεία προκύπτει με σαφήνεια η απασχόλησή της στην εν λόγω επιχείρηση κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα. Προβάλλει δε περαιτέρω ότι. ο προσφεύγων οργανισμός, με το να προσβάλλει την ανωτέρω θετική για την ίδια απόφασης της Τ.Δ.Ε., παραβιάζει τις αρχές της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της χρηστής διοίκησης και της αναλογικότητας. Προς απόδειξη των ισχυρισμών της η καθ’ ης ασφαλισμένη επικαλείται Και προσκομίζει τα προαναφερθέντα έγγραφα που προσκόμισε και ενώπιον της Τ.Δ.Ε. ήτοι 1) την υπ’ αριθ. 205172/29.07.201θβεβαίωση προϋπηρεσίας τού ως-άνω Δήμου ως εργοδότη περί απασχόλησης της καθ’ ης ως εποχικού .προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου τα έτη 1982 (με 1'3 ημέρες εργασίας), 1983 (με 42 ημέρες εργασίας) και 1984 (με 40, ημέρες εργασίας), 2) τα από 06.08.2019 και 22.10.2019 υπηρεσιακά σημειώματα του ως άνω εργοδότη, στα οποία αναφέρονται αναλυτικά οι αποδοχές της καθ’ ης μετά των νομίμων κρατήσεων κατά τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα, ήτοι για το χρονικό διάστημα 11.08.1982 - 23.08.1982 αποδοχές 19.819 δρχ και δώρο Χριστουγέννων 2.476 δρχ με κρατήσεις υπέρ Ι.Κ.Α. ύψους 2,031 δρχ και 254 δρχ αντιστοίχως, για το χρονικό διάστημα 20.06.1983 - 10.07.1983 αποδοχές 34.590 δρχ, δώρο Χριστουγέννων 4.727 δρχ και αποζημίωση-επίδομα αδείας ύψους 2.000 δρχ με κρατήσεις υπέρ ΙΚΑ ύψους 4.583 δρχ, 626 δρχ. καί 265 δρχ αντιστοίχως και,5 τέλος, για το χρονικό διάστημα 19.07.1984 - 09 09.1984 αποδοχές 80.828 δρχ και αποζημίωση-επίδομα αδείας ύψους 7.200 δρχ με κρατήσεις υπέρ Ι.Κ.Α. ύψους 1.895 και 477 δρχ αντιστοίχως και γ) ακριβή αντίγραφα των αντίστοιχων φύλλων μισθοδοσίας των ετών 1982, 1983 και 1984, από τα οποία προκύπτουν, για το έτος 1982, 13 ημέρες εργασίας ως τραπεζοκόμα, με αποδοχές 19.819 δρχ και κρατήσεις υπέρ Ι.Κ.Α. ύψους 2.031 δρχ, για το έτος 1983, 21 ημέρες εργασίας ως τραπεζοκόμα, με αποδοχές 34.590 δρχ και κρατήσεις υπέρ Ι.Κ.Α. ύψους 4.583 δρχ και για το έτος 1984, 10 ημέρες εργασίας, με αποδοχές 18.506 δρχ και κρατήσεις υπέρ Ι.Κ.Α. ύψους 2.452 δρχ.
9. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις διατάξεις που εκτέθηκαν και ερμηνεύτηκαν στην 6η σκέψη της παρούσας, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος δηλώνει απώλεια ασφαλιστικού βιβλιαρίου, αποδεικτέο θέμα είναι η ύπαρξη και το περιεχόμενο του βιβλιαρίου αυτού, δηλαδή οι ημέρες εργασίας που είχε πραγματοποιήσει, για τις οποίες είχαν καταβληθεί οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές και είχαν επικολληθεί τα αντίστοιχα ένσημα στο βιβλιάριο, με τη χρήση μόνο των περιοριστικώς αναφερομένων στην παρ. 2 του άρθρου 10 του Κανονισμού Ασφάλισης Ι.Κ,Α. - Ε.ΤΑ.Μ. αποδεικτικών μέσων, στα οποία περιλαμβάνονται και οι εγγραφές στα μισθολόγια των εργοδοτών, β) μεταξύ των προσκομισθέντων από την καθ’ ης ενώπιον της Τ.Δ.Ε. και του Δικαστηρίου τούτου εγγράφων στοιχείων περιλαμβάνονται και ακριβή αντίγραφα των φύλλων μισθοδοσίας για τα έτη 1982-1984 της Διεύθυνσης Παιδικών Εξοχών του Δήμου Αθηναίων ως εργοδότη της καθ’ ης ασφαλισμένης, τα οποία αποτελούν νόμιμα αποδεικτικά στοιχεία, απορριπτόμενου ως αβασίμου του περί του αντιθέτου προβαλλόμενου ισχυρισμού, καθώς περιλαμβάνονται μεταξύ των αποκλειστικά απαριθμούμενών στην προαναφερόμενη διάταξη αποδεικτικών μέσων για την απόδειξη του περιεχομένου του απολεσθέντος ασφαλιστικού της βιβλιαρίου και στα οποία καταγράφονται αναλυτικά κατ' έτος οι αποδοχές της και οι κρατήσεις που της έγιναν υπέρ του ΙΚΑ, γ) η αδυναμία ανεύρεσης των ως άνω μισθολογικών καταστάσεων στο αρχείο της ασφαλιστικής αρχής δεν αρκεί, ως αναγόμενη στην σφαίρα ευθύνης του ασφαλιστικού οργανισμού, για την αμφισβήτηση του αληθούς περιεχομένου των προσκομιζόμενων μισθολογικών καταστάσεων του εργοδότη, απορριπτόμενου ως αβάσιμου του σχετικού ισχυρισμού του προσφεύγοντος. και δ) ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος Οργανισμού ότι από τη σχετική έρευνα προέκυψε ανακεφαλαίωση ημερών εργασίας στο απόσπασμα του τηρούμενου ατομικού λογαριασμού ασφάλισης της προσφεύγουσας δεν επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, καθώς το προσκομιζόμενο από τον ίδιο τον προσφεύγοντα απόσπασμα του ατομικού λογαριασμού της, εν λόγω ασφαλισμένης εμφανίζει αφενός εγγραφές . 169 ημερών εργασίας για. το χρονικό διάστημα 01ος/1980 - Ί2ος/1987,' χωρίς διάκριση σε επιμέρους χρονικά διαστήματα, αφετέρου εγγραφές συνολικά 130 ημερών εργασίας για το χρονικό διάστημα 10ος/1986 - 09ος/1987 και, συνολικά, για όλο το ανωτέρω χρονικό διάστημα 299 ημέρες εργασίας (= 169+130), το Δικαστήριο κρίνει ότι η Τ.Δ.Ε. του Ε' Τοπικού Υποκαταστήματος Μισθωτών Αττικής - Ανατολική του ΕΦΚΑ, η οποία με την υπ’ αριθ. 484/Συν67/12.12.2019 απόφασή της έκανε δεκτή την και σωστά εφάρμοσε το νόμο και τα όσα περί του αντιθέτου προβάλλονται με την ένδικη προσφυγή πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα.
10. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη προσφυγή πρέπει να απορριφθεί, να απαλλαγεί όμως, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, ο ,προσφεύγων ασφαλιστικός οργανισμός από τα δικαστικά: έξοδα της καθ’, ης (άρθρο 275 παρ.ι’, εδ.ε' του Κ.Δ.Δ.).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την προσφυγή
Απαλλάσσει τον προσφεύγοντα Οργανισμό από τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ής.
Η διάσκεψη του δικαστηρίου έγινε στην Αθήνα στις ….. και η απόφαση δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του σε δημόσια συνεδρίαση στις …..
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ»