Με την υπ’αρ. 3598/2023 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, εντολέας μας και πατέρας ενός οκτάχρονου τέκνου, ανέλαβε, με τελεσίδικη απόφαση, την αποκλειστική επιμέλεια του προσώπου της ανηλίκου θυγατέρας του, αφού προηγούμενα το δικάσαν Εφετείο εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση, η οποία είχε αναθέσει την αποκλειστική επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου στην μητέρα. Ειδικότερα, κρίθηκε τελεσίδικα ότι το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου ήτο να ζήσει με το πατέρα του στην Ελλάδα και όχι με την μητέρα του στην Ελβετία, η οποία είχε ήδη μετοικήσει, εργαζόμενη ως παιδίατρος σε κλινική της Ελβετίας.
Είμαστε περήφανοι που για άλλη μια φορά το γραφείο μας, υποστηρίζοντας το καλύτερο συμφέρον του κάθε τέκνου και όχι του γονέα και μάλιστα, συγκεκριμένα, της μητέρας ανεξαρτήτως προϋποθέσεων -όπως πολλάκις έχουμε κατηγορηθεί-, εξέδωσε μια απόφαση – σταθμό, αποδεικνύοντας ακριβώς ότι κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και γι’ αυτό η κάθε υπόθεση χρήζει ιδιαίτερης νομικής μεταχείρισης. Για τον λόγο αυτόν, επιμένουμε και θα συνεχίσουμε να επιμένουμε στη συγκρότηση οικογενειακών δικαστηρίων, με σκοπό την καλύτερη και ταχύτερη δυνατή ικανοποίηση του βέλτιστου συμφέροντος καθενός ξεχωριστού παιδιού, σύμφωνα με τις ειδικές συνθήκες της δικής του υπόθεσης.
Παρατίθεται αυτούσιο το κείμενο της απόφασης:
ΑΡΙΘΜΟΣ 3598/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή………., Εφέτη, η οποία ορίστηκε από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Εφετείου Αθηνών και από τη Γραμματέα…………..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΚΑΛΟΥΣΑΣ - ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ - ΚΑΘ’ ΗΣ ΟΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΕΦΕΣΗΣ : ………………του……….., κατοίκου ……….Αττικής και προσωρινά διαμένουσας στο ………….του καντονιού ………..της Ελβετίας, η οποία εκπροσωπήθηκε στη δίκη από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, …………., με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ .
ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ - ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ - ΑΣΚΟΥΝΤΟΣ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΦΕΣΗΣ : ……………. του ……………, κατοίκου ………….Αττικής, ο οποίος εκπροσωπήθηκε στη δίκη από την πληρεξούσια δικηγόρο του, ……………….., με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Η μεν καλούσα - εφεσίβλητη - καθ’ ής οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης άσκησε, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την από ………….. και με αρ. έκ. κατάθ. δικ…………. αγωγή κατά του καθ’ ού η κλήση - εκκαλούντος - ασκούντος πρόσθετους λόγους έφεσης, ο δε τελευταίος άσκησε, ενώπιον του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου, την από……………. και με αρ. έκ. κατάθ. δικ………….. αγωγή κατά της καλούσας - εφεσίβλητης—καθ’ ής οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης, επί των οποίων αγωγών εκδόθηκε η υπ’ αρ. 831/2021 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου (Τμήμα Οικογενειακό και Προστασίας Ανηλίκων), που τις συνεκδίκασε αντιμωλία των διαδίκων, απέρριψε ό,τι κρίθηκε απορριπτέο και κατά τα λοιπά, αμφότερες τις δέχτηκε εν μέρει. Την ανωτέρω απόφαση προσέβαλε, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ο εναγόμενος - ενάγων και ήδη καλών - εκκαλών - ασκών πρόσθετους λόγους έφεσης, με την από …………… και με αρ. έκ. κατάθ. δικ…………….. έφεση. Επίσης, ο εκκαλών άσκησε, με το από ……………. και με αρ. έκ. κατάθ……………… ιδιαίτερο δικόγραφο, πρόσθετους λόγους στην ως άνω έφεση, που στρέφονται κατά της ανωτέρω εφεσίβλητης. Επί της ως άνω έφεσης και των ως άνω πρόσθετων λόγων έφεσης, εκδόθηκε η υπ’ αρ. 2124/2022 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, που τους συνεκδίκασε αντιμωλία των διαδίκων, δέχτηκε τυπικά την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανέβαλε κατά τα λοιπά την έκδοση οριστικής απόφασης, διέταξε την επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο, προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη, με τη φροντίδα του επιμελέστερου διαδίκου, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο διατακτικό της εν λόγω απόφασης. Ήδη, με την από…………… και με αρ. έκ. κατάθ……………… κλήση, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε η αναφερομένη στην αρχή της παρούσας, επαναφέρονται προς συζήτηση η ως άνω έφεση και οι ως άνω πρόσθετοι λόγοι αυτής.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε, με τη σειρά της, από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων προκατέθεσαν τις προτάσεις τους και δηλώσεις ότι συμφωνούν να συζητηθεί η υπόθεση χωρίς να παραστούν κατά την εκφώνησή της.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Με την από…………. και με αρ. έκ. κατάθ……….. κλήση, νόμιμα επαναφέρονται για συζήτηση η από ………….. και με αρ. έκ. κατάθ. δικ…………. έφεση και οι από ………… και με αρ. έκ. κατάθ. δικ…………. πρόσθετοι λόγοι έφεσης κατά της με αριθμό 831/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Οικογενειακό και Προστασίας Ανηλίκων), ύστερα από τη διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης, που είχε διαταχθεί με τη με αριθμό 2124/2022 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου.
Περαιτέρω, στις διατάξεις των άρθρων 1510 παρ. 1,1511 παρ. 1,1513 παρ. 1 εδ.α' και 1514 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκαν με τα άρθρα 5,7 και 8 του πρόσφατου Ν. 4800/21.05.2021 (ΦΕΚ Α' 81), και οι οποίες (διατάξεις), δυνάμει του άρθρου 18 του ίδιου Νόμου, εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς υποθέσεις επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος (16.09.2021), αμετάκλητη δικαστική απόφαση, όπως στην προκειμένη υπόθεση, ορίζονται τα εξής: Στο άρθρο 1510 παρ. 1 ότι "Η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων (γονική μέριμνα), οι οποίοι την ασκούν από κοινού και εξίσου. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του", στο άρθρο 1511 παρ.1 ότι "Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου", στο άρθρο 1513 παρ. 1 εδ.α' ότι "Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης ή ακύρωσης του συμφώνου συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων ή των μερών του συμφώνου συμβίωσης και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα" και στο άρθρο 1514 ότι "1. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1513, οι γονείς μπορούν με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας να ρυθμίζουν διαφορετικά την κατανομή της γονικής μέριμνας, ιδίως να αναθέτουν την άσκησή της στον έναν από αυτούς, και να καθορίζουν τον τόπο κατοικίας του τέκνου τους, τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει, καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα. Το ανωτέρω έγγραφο ισχύει τουλάχιστον για δύο(2) έτη και παρατείνεται αυτοδικαίως, εκτός αν κάποιος από τους δύο γονείς δηλώσει εγγράφως στον άλλο γονέα, πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου, ότι δεν επιθυμεί την παράτασή του.2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σε αυτήν ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς προσφεύγει σε διαμεσολάβηση, εξαιρουμένων των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, όπως ο νόμος ορίζει. Αν διαφωνούν, αποφασίζει το δικαστήριο. 3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση :α)να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ' ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο, β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή τη λήψη οποιουδήποτε άλλου πρόσφορου μέτρου, γ)να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. Για τη λήψη της απόφασής του, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου για την άσκηση της γονικής μέριμνας". Από τον συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων συνάγεται, ότι η γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του, η οποία, μεταξύ άλλων, εμπεριέχει την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του, το δε περιεχόμενο της επιμέλειας προσδιορίζεται από το συμφέρον του παιδιού και περιλαμβάνει επί μέρους πτυχές, που αποσκοπούν στη σωματική, πνευματική και συναισθηματική πρόοδο και ευεξία του παιδιού και στην υπεύθυνη και με κοινωνική συνείδηση ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Στην περίπτωση διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας, καταργείται ο συζυγικός οίκος, δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση του καθενός από τους γονείς και ανακύπτει το θέμα της διαμονής των ανήλικων τέκνων πλησίον του πατέρα ή της μητέρας τους, η ρύθμιση δε της γονικής μέριμνας και της επιμέλειας αυτών γίνεται από το δικαστήριο. Ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων των τέκνων και της προσφυγής τους στο δικαστήριο, αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησης της είναι το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μία ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για την εξειδίκευση της αοριστίας αυτής νομικής έννοιας δεν παρέχονται από τον νομοθέτη εκ των προτέρων προσδιοριστικά στοιχεία πέραν από το επιβαλλόμενο στον δικαστή καθήκον να σεβαστεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής - οικονομικής κατάστασης τους. Το κανονιστικό δε περιεχόμενο της έννοιας αυτής του συμφέροντος του παιδιού συγκεκριμενοποιείται εκάστοτε με βάση τις επικρατούσες συνθήκες σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, καθώς επίσης και κυρίως τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε παιδιού. Το συμφέρον του παιδιού προσδιορίζεται εξατομικευμένα με αναφορά σε συγκεκριμένο εκάστοτε παιδί και τις ανάγκες του, όπως αυτές προσδιορίζονται ιδίως από την κατάσταση της υγείας του, την ηλικία του, τις οικογενειακές και κοινωνικές συνθήκες, υπό τις οποίες διαβιώνει το παιδί, και αναλύεται στις επί μέρους πτυχές του δικαιώματος της προσωπικότητας του παιδιού, δηλαδή κυρίως στη ζωή, σωματική ακεραιότητα, υγεία, συναισθηματική και ψυχολογική ασφάλεια και σταθερότητα, διανοητική πρόοδο, κοινωνική ένταξη και αποδοχή, υπευθυνότητα, κοινωνική συνείδηση και ανεξαρτησία του παιδιού. Επίσης το παιδί εξελίσσεται και μαζί του εξελίσσονται οι ανάγκες του και αναπροσδιορίζεται το συμφέρον του. Στη δικαστική, συνεπώς, κρίση καταλείπεται ευρύ πεδίο ώστε, αφού ληφθούν υπόψη, όλες οι σχέσεις και οι περιστάσεις, να καταλήξει σε ρύθμιση τέτοια, που να εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον του ανήλικου τέκνου. Κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανήλικου τέκνου, και οι έως τότε δεσμοί του τέκνου με τους γονείς και αδελφούς του. Για τον σκοπό αυτό, λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων (ΑΠ 952/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Από τον συνδυασμό, επίσης, των ίδιων ως άνω διατάξεων συνάγεται, ότι οι ικανότητες των γονέων, το περιβάλλον, το επάγγελμα, η πνευματική τους ανάπτυξη και η δράση τους στο κοινωνικό σύνολο, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μέσα στα πλαίσια της λογικής και ορθολογικής αντιμετώπισης των θεμάτων των νέων, η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης, περιλαμβάνονται στα κριτήρια προσδιορισμού του συμφέροντος του τέκνου. Αυτό δε, ισχύει ανεξάρτητα από την υπαιτιότητα των γονέων ως προς το διαζύγιο ή τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, εκτός εάν η συμπεριφορά του υπαίτιου έχει επιδράσει και στην άσκηση της γονικής μέριμνας - επιμέλειας, ώστε να ανακύπτει αντίθεση στο συμφέρον του τέκνου, λόγω της έκτασης και της βαρύτητας της συμπεριφοράς του αυτής, δηλωτικής της δομής του χαρακτήρα του και της εν γένει προσωπικότητας του, έτσι ώστε και έναντι του τέκνου να αναμένεται από αυτόν η τήρηση της ίδιας συμπεριφοράς (ΑΠ 1218/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επίσης, από τον συνδυασμό των ίδιων πιο πάνω διατάξεων συνάγεται, και ότι το συμφέρον του τέκνου λαμβάνεται υπό ευρεία έννοια, προς διαπίστωση δε της συνδρομής του, εξετάζονται πάντα τα επωφελή και πρόσφορα για τον ανήλικο στοιχεία και περιστάσεις. Ουσιώδους σημασίας είναι και η επισημαινόμενη στο νόμο ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του και η περί αυτού ρητώς εκφραζόμενη προτίμηση του, την οποία συνεκτιμά το δικαστήριο ύστερα και από τη στάθμιση του βαθμού της ωριμότητάς του. Με δεδομένη την ύπαρξη του εν λόγω δεσμού του τέκνου προς τον συγκεκριμένο γονέα, αυτός θεωρείται ότι έχει τη δυνατότητα αποτελεσματικότερης διαπαιδαγώγησης προς όφελος του ανηλίκου και επομένως, ότι είναι ο πλέον κατάλληλος για την επιμέλειά του, όμως υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι ο ιδιαίτερος αυτός δεσμός του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά και αβίαστα ως ψυχική στάση, η οποία είναι προϊόν της ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του ανηλίκου, που έχει τη στοιχειώδη ικανότητα διακρίσεως. Πρέπει δε, να λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη, ότι ο ανήλικος, που έχει ακόμη ατελή την ψυχοπνευματική ανάπτυξη και την προσωπικότητα του υπό διαμόρφωση, υπόκειται ευχερώς σε επιδράσεις και υποβολές των γονέων ή άλλων, οι οποίες, έστω και χωρίς επίγνωση γενόμενες, οδηγούν ασφαλώς στον σχηματισμό της μονομερούς διαμόρφωσης και προτίμησης προς τον ένα από τους γονείς, οπότε η προτίμησή του δεν εξυπηρετεί πάντοτε και το αληθές συμφέρον του. Η διάσπαση εξάλλου της έγγαμης συμβίωσης των γονέων, με συνεπακόλουθο και τη διάσπαση της οικογενειακής συνοχής κλονίζει σοβαρώς την ψυχική ισορροπία του τέκνου που αισθάνεται ανασφάλεια και επιζητεί στήριγμα. Οι μεταξύ των συζύγων δημιουργούμενες έντονες αντιθέσεις, ενίοτε, αποκλείουν κάθε συνεννόηση μεταξύ τους, αλλά και σε σχέση με τα τέκνα τους, τα οποία, όχι σπανίως, χρησιμοποιούνται ως όργανα για την άσκηση παντοειδών πιέσεων και την ικανοποίηση εκδικητικών διαθέσεων. Έτσι, υπό το κράτος της κατάστασης αυτής, ο γονέας που αναλαμβάνει τη γονική μέριμνα ή την επιμέλεια έχει, κατά την επιταγή του νόμου, πρόσθετα καθήκοντα και αυξημένη την ευθύνη της αντιμετώπισης των ως άνω ειδικών περιστάσεων κατά προέχοντα λόγο, και αυτό προϋποθέτει την εξασφάλιση στο τέκνο κατάλληλων συνθηκών προσαρμογής (ΑΠ 155/2022, βλ. επίσης ΑΠ 1910/2005, ΕφΘεσσαλ. 954/2022, ΕφΠειρ 298/2021, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος και την ανωμοτί κατάθεση του εναγομένου 1ης αγωγής - ενάγοντας 2ης αγωγής στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που περιέχονται στα υπ’ αρ…………πρακτικά συζήτησης του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου, την υπ’ αρ…………. ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών…………….., που λήφθηκε κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης, κατ’ άρθρο 422 ΚΠολΔ, κλήτευσης του εναγομένου 1ης αγωγής - ενάγοντος 2ης αγωγής (βλ. την υπ’ αρ……………. έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της Περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών ……………..), τη με ΓΑΚ ………….. και ημερομηνία………….. ένορκη βεβαίωση (άρθρου 74 παρ. 6 του Ν. 4690/2020) ενώπιον του Δικηγόρου Αθηνών………….., που λήφθηκε κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης, κατ’ άρθρο 422 ΚΠολΔ, κλήτευσης του εναγομένου 1ης αγωγής - ενάγοντος 2ης αγωγής (βλ. την υπ’ αρ. ……………. έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της Περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών Ιουλίας -……………..), από τη με ημερομηνία 21-11-2022 «ιατρική γνωμάτευση πραγματογνωμοσύνης επί ανήλικης» του διορισμένου από το Δικαστήριο τούτο πραγματογνώμονα ………………του ……………., ψυχιάτρου παιδιών και εφήβων, από όλα γενικά τα έγγραφα (συμπεριλαμβανομένων της από Ιανουάριο 2022 ιατρικής παιδοψυχιατρικής γνωμάτευσης του ……………………., ιατρού - ειδικού παιδοψυχιάτρου, ψυχοθεραπευτή ενηλίκων και της με ημερομηνία 21-11-2022 παιδοψυχιατρικής γνωμάτευσης τεχνικού συμβούλου του ……………….., παιδοψυχιάτρου) που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν έστω και για πρώτη φορά ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρο 529 παρ.1α ΚΠολΔ, βλ. επίσης ΑΠ 133/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), για να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, όπως μερικά από αυτά τα έγγραφα αναφέρονται ιδιαίτερα παρακάτω, χωρίς να παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, καθώς και από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Οι διάδικοι μεταξύ τους τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στον Δήμο ………….. Αττικής, στις …………... Από τον γάμο τους αυτό, απέκτησαν ένα (1) τέκνο, την……………….., που γεννήθηκε στις ……………. Ο ανωτέρω γάμος τους λύθηκε, δυνάμει της ήδη αμετάκλητης υπ’ αρ. 600/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Συναινετικών Διαζυγίων), η οποία επικύρωσε την από 1-12-2016 έγγραφη συμφωνία τους περί λύσης του γάμου τους με συναινετικό διαζύγιο και την από 1-12-2016 έγγραφη συμφωνία τους περί ρύθμισης της επιμέλειας, της επικοινωνίας και της διατροφής του ανωτέρω ανήλικου τέκνου τους. Με την προαναφερόμενη απόφασή του, το παραπάνω Δικαστήριο αναθέτει την επιμέλεια του εν λόγω ανηλίκου στη μητέρα του (νυν εφεσίβλητη), με την οποία και θα διαμένει. Έκτοτε, το ως άνω ανήλικο διαμένει στην οικία της μητέρα του επί της οδού ……………….. στο ………….Αττικής. Πρέπει να σημειωθεί ότι η μεν ανωτέρω διάδικος (νυν εφεσίβλητη - καθ’ ής οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης) είναι παιδίατρος και από την αρχή της γνωριμίας της με τον ανωτέρω τέως σύζυγό της, διατηρούσε προσωπικό ιατρείο στην ίδια οικοδομή που βρίσκεται η πατρική της οικία, επί της οδού …………….στο ……………..Αττικής και εργαζόταν παράλληλα, από το έτος 2012 στο ΙΚΑ και στο μαιευτήριο «ΜΗΤΕΡΑ», ενώ από τον Νοέμβριο του έτους 2016, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, ο δε αντίδικός της (νυν εκκαλών - ασκών πρόσθετους λόγους έφεσης) είναι οδοντίατρος και από την αρχή της γνωριμίας του με την ως άνω τέως σύζυγό του και μέχρι σήμερα διατηρεί προσωπικό οδοντιατρείο στην περιοχή ………..Αττικής. Στις αρχές Ιανουάριου του έτους 2018, ο εναγόμενος 1ης αγωγής - ενάγων 2ης αγωγής πληροφορήθηκε ότι η ενάγουσα 1ης αγωγής - εναγομένη 2ης αγωγής προτίθεται να μετακομίσει με το ανωτέρω τέκνο τους στην Ελβετία ή, κατά δεύτερη επιλογή, στη Γαλλία, χωρίς να ζητήσει τη σύμφωνη γνώμη του και χωρίς να τον ενημερώσει σχετικά με τις προθέσεις της και γι’ αυτό της απέστειλε την από 12-1 -2018 εξώδικη διαμαρτυρία και δήλωση με επιφύλαξη (που της επιδόθηκε στις 15-1 -2018), στην οποία της ανέφερε ότι η μετεγκατάσταση του τέκνου τους στο εξωτερικό αντίκειται στο συμφέρον αυτού (του τέκνου) για τους λόγους που της εξέθετε αναλυτικά στο εν λόγω έγγραφο. Κατόπιν αυτού, η ενάγουσα 1ης αγωγής - εναγομένη 2ης αγωγής του απέστειλε την από 22-1- 2018 εξώδικη απάντηση - διαμαρτυρία - δήλωση και πρόσκληση (που του επιδόθηκε στις 24-1-2018), με την οποία του αρνείτο το περιεχόμενο της προαναφερόμενης εξώδικης διαμαρτυρίας του «ως απολύτως αναληθές, προσχηματικό και κατάφωρα συκοφαντικό» για το πρόσωπο της ιδίας και του ανέφερε σχετικά με τον ισχυρισμό του για μετεγκατάστασή της μαζί με το ανήλικο τέκνο τους στο εξωτερικό, ότι «ξεπερνά κάθε έννοια λογικής και αγγίζει τη σφαίρα της φαντασίας, αλλά, δυστυχώς, το παραλήρημα κακοπιστίας, που σας έχει συνεπάρει, δεν σας επιτρέπει να το κατανοήσετε.» Κατόπιν αυτού, ο ο εναγόμενος 1ης αγωγής — ενάγων 2ης αγωγής άσκησε την από…………….και με αρ. κατάθ. ………….αίτηση περί λήψης ασφαλιστικών μέτρων, που συνεκδικάστηκε με την από …………….και με αρ. κατάθ………….. αίτηση της ενάγουσας 1ης αγωγής - εναγομένης 2ης αγωγής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, και δυνάμει της υπ’ αρ. 4562/2018 απόφασης του τελευταίου, ανατέθηκε προσωρινά στη μητέρα η επιμέλεια της ανωτέρω θυγατέρας των διαδίκων, πλην του στοιχείου του προσδιορισμού της χώρας διαμονής της ανήλικης, ως προς το οποίο η επιμέλεια θα έπρεπε να ασκείται και από τους δύο γονείς της ανήλικης από κοινού και ρυθμίστηκε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του πατέρα με το ως άνω ανήλικο τέκνο του, κατά τα ειδικότερα οριζόμενο τρόπο στην εν λόγω απόφαση. Το ως άνω Δικαστήριο έκρινε ότι η επιμέλεια πρέπει να ασκείται και από τους δύο γονείς από κοινού, διότι πιθανολογήθηκε ότι η ενάγουσα 1ης αγωγής - εναγομένη 2πς αγωγής διατηρεί δεσμούς τόσο με τη Γενεύη της Ελβετίας, όπου έκανε την ειδικότητά της στην παιδιατρική και διέμεινε για πέντε έτη περίπου, όσο και με την Αγγλία, όπου είναι μόνιμα εγκατεστημένος ο αδελφός της και η οικογένειά του και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να θελήσει να μετοικήσει έστω και προσωρινά σε κάποια από τις δύο χώρες, «γεγονός που θα είχε δυσμενή επίπτωση στην ψυχολογία του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, καθόσον, θα το αναστάτωνε και θα το αποδιοργάνωνε, ενώ θα του στερούσε και την τακτική επικοινωνία με τον πατέρα του..., με τον οποίο έχουν αναπτύξει δεσμούς τρυφερότητας, στοργής και αγάπης.» Στη συνέχεια, η ανωτέρω διάδικος (νυν εφεσίβλητη) άσκησε την από…………. και με αρ. κατάθ………….. αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία ζητούσε, επικαλούμενη τη συνεργασία της ιδίας με κλινική της Ελβετίας, να μεταρρυθμιστεί η ως άνω υπ’ αρ. 4562/2018 απόφαση ως προς τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του παραπάνω ανήλικου τέκνου της και ως προς τον τρόπο επικοινωνίας του πατέρα με το τέκνο τους και κατά τη συζήτηση αυτής (της αίτησης), ο νυν εκκαλών άσκησε, προφορικά, ανταίτηση, με την οποία ζητούσε να μεταρρυθμιστεί η ως άνω απόφαση ως προς τον τρόπο επικοινωνίας του με το τέκνο του. Με την υπ’ αρ. 4566/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Ασφαλιστικών Μέτρων), απορρίφθηκε η ως άνω αίτησή της και έγινε δεκτή η ανταίτηση του αντιδίκου της. Επίσης, αποδείχθηκε ότι από τον Σεπτέμβριο του έτους 2019, η ενάγουσα 1ης αγωγής - εναγομένη 2ης αγωγής πηγαινοερχόταν Ελβετία — Ελλάδα και από τον Ιούνιο του έτους 2020, εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελβετία. Δηλαδή, κατά τον χρόνο συζήτησης των ένδικων αγωγών επί των οποίων εκδόθηκε η εκκαλουμένη (5-10-2020), η ανωτέρω διάδικος (μητέρα της ως άνω ανήλικης) είχε ήδη μετοικήσει στην Ελβετία - όπου απασχολείται σε ιατρείο ως παιδίατρος, ελεύθερη επαγγελματίας συνεργάτης σε πολυιατρείο, εταιρεία στο …………του Γαλλόφωνου ……………….. - και έκτοτε, η ανωτέρω ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων διαμένει στην Ελλάδα, με τους γονείς της ανωτέρω διαδίκου (ήτοι με τον παππού και τη γιαγιά, γεννηθέντες αμφότεροι το έτος 1942). Ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι η απόφαση της εφεσίβλητης να μετοικήσει στην Ελβετία και η ανήλικη θυγατέρα τους,…………….., θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχολογία της τελευταίας και στη σωστή και ισορροπημένη ψυχοσωματική της ανάπτυξη, αφού θα έχει σαν αποτέλεσμα να αποκόψει βίαια τους στενούς δεσμούς του τέκνου τους με τον ίδιο (τον πατέρα), θα την αποξενώσει από τον ίδιο και το λοιπό συγγενικό της περιβάλλον χωρίς να συντρέχει απόλυτη ανάγκη γι’ αυτό, ήτοι χωρίς να συντρέχει απόλυτη ανάγκη βιοπορισμού της εφεσίβλητης, αλλά λόγω προσωπικής φιλοδοξίας της. Η εφεσίβλητη ισχυρίζεται ότι ο πραγματικός λόγος μετοίκησής της στην Ελβετία ήταν τα οικονομικά προβλήματα που ανπμετώπισε, καθόσον η επαγγελματική της απασχόληση στην Ελλάδα δεν της απέφερε ικανοποιητικά εισοδήματα, ενώ απαιτούσε εξοντωτικά ωράρια εργασίας, που είχαν ως αποτέλεσμα τη στέρηση της παρουσίας της στη ζωή της ανήλικης θυγατέρας της, ενώ η εγκατάσταση της τελευταίας στην Ελβετία, μαζί της, θα είναι προς το συμφέρον της. Επίσης, ισχυρίζεται ότι, από τον Ιούνιο του έτους 2020, οπότε και άρχισε να εργάζεται στην Ελβετία με ωράριο 08:00-12:00 και 14:00-18:00 και με απολαβές ποσού …………. ευρώ μηνιαίως, η ανωτέρω ανήλικη θυγατέρα της διαμένει με τους γονείς της στην Ελλάδα, ενώ η ίδια έρχεται (στην Ελλάδα) τα δύο Σαββατοκύριακα που ο εκκαλών δεν επικοινωνεί με τη θυγατέρα τους και για μεγάλα διαστήματα μέσα στο μήνα, προκειμένου να επικοινωνεί η ίδια μαζί της. Τέλος, ισχυρίζεται ότι ο εκκαλών πάσχει από κρίσεις άγχους και πανικού και χρησιμοποιεί ως «αυτοθεραπεία» το αλκοόλ, κάνοντας σταθερή χρήση αυτού. Όπως προκύπτει από τη με ημερομηνία 21- 11-2022 ιατρική γνωμάτευση πραγματογνωμοσύνης του διορισμένου από το Δικαστήριο τούτο πραγματογνώμονα…………. του…………, ψυχιάτρου παιδιών και εφήβων, η οποία συνεκτιμάται και με τα λοιπά ως άνω αποδεικτικά μέσα, ο ανωτέρω ιατρός αφού πραγματοποίησε αρκετές συναντήσεις με τους διαδίκους κατ’ ιδίαν με αυτούς καθώς και με το ανήλικο τέκνο τους παρουσία αυτών, διαπίστωσε τα εξής: «16.1α) Οι προσωπικότητες και των δύο γονέων κρίνονται γενικότερα εντός των φυσιολογικών ορίων, χωρίς μείζονα ψυχοπαθολογία, ώστε να είναι ικανοί να ασκούν το γονεϊκό τους ρόλο, ο καθένας με το δικό του τρόπο, βασισμένοι στο αξιακό τους σύστημα που δεν διαφέρει το μέσο όρο των γονέων του κοινωνικού, οικονομικού και μορφωτικού επιπέδου τους. 16.1.β) Οι κρίσεις πανικού που αναφέρονται στο ψυχιατρικό ιστορικό του κ……………….. δεν αποδεικνύεται ότι συντρέχουν στον παρόντα χρόνο και μάλιστα τακτικά, ενώ οπωσδήποτε δεν αποδεικνύεται ότι τον έχουν παρεμποδίσει στην άσκηση του επαγγέλματος και του γονεϊκού του ρόλου. Είναι γνωστά άλλωστε από την κοινή πείρα, ότι πολλοί γονείς εμφανίζουν ανά διαστήματα επεισόδια κρίσεων πανικού και παραμένουν επαρκέστατοι ικανοί γονείς. 16.1.γ) Δεν προέκυψαν στοιχεία που να δείχνουν ότι η κ…………………… ενδιαφέρεται περισσότερο για την επαγγελματική της σταδιοδρομία έναντι των ψυχοσυναισθηματικών αναγκών του τέκνου της... 16.1.δ) Και οι δύο γονείς έχουν τρυφερό και ζεστό ψυχικό δεσμό με την κόρη τους και επιθυμούν να συμμετέχουν ενεργά στην καθημερινότητά της, πάντοτε μέσα στο πλαίσιο που επιτρέπει η επαγγελματική τους δραστηριότητα, του ελευθερίου ιατρικού επαγγέλματος... 16.2.α) Η ανήλικη ………………………έχει αναπτύξει και με τους δυο γονείς, όπως και με τους παππούδες της, ισχυρούς και σταθερούς συναισθηματικούς δεσμούς, οι οποίοι συμβάλλουν εξίσου στη διαμόρφωση ενός οικογενειακού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ομαλά και ισορροπημένα. 16.2.β) Όλα τα πρόσωπα του στενού οικογενειακού της περιβάλλοντος συνεισφέρουν ουσιαστικά στην ανατροφή του, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, ανάλογα με τις δυνατότητες που επιτρέπει η ηλικία τους και σύμφωνα με το ρόλο που έχουν αναλάβει εκ των πραγμάτων και εκ της ιδιότητάς τους. 16.2.γ) η …………….απολαμβάνει τη ζωή της στα δυο σπίτια και αναγνωρίζει τα οφέλη από αυτήν. 16.2.δ) ...Θεωρώ ότι και οι δυο γονείς σέβονται την ανάγκη της κόρης τους να αγαπά και να απολαμβάνει την αγάπη και φροντίδα και των δύο... 16.3.α) Από το σύνολο των πληροφοριών γίνεται εμφανές ότι στην περίπτωση που η ………………..μετοικήσει στην Ελβετία με τη μητέρα της, ενδέχεται να κερδίσει περισσότερο πραγματικό χρόνο με τη μητέρα της, αλλά θα βιώσει πολλές ταυτόχρονες απώλειες: 16.3.α.1) θα απωλέσει την ευκαιρία να απολαμβάνει την καθημερινότητα με τον πατέρα της, 16.3.α.2) θα απωλέσει την καθημερινότητα που έχει με τους παππούδες από τη μητρική γραμμή, 16.3.α.3) θα απωλέσει τη σχέση με τους συγγενείς με τους οποίους ήδη συναναστρέφεται, 16.3.α.4) θα απωλέσει την ευκαιρία να αναπτύξει περαιτέρω τις σχέσεις με τους συμμαθητές και φίλους στο σχολικό περιβάλλον, τις οποίες ήδη προσπαθεί να διαμορφώσει και 16.3.α.5) θα πρέπει να προσαρμοστεί σε νέο περιβάλλον, σε νέες συνήθειες χρησιμοποιώντας μια ξένη γλώσσα. 16.3.β) Οπωσδήποτε, η ……………………..διαθέτει τις ικανότητες να προσαρμόζεται σε νέες συνθήκες και είναι σχεδόν βέβαιο ότι το νέο περιβάλλον διαβίωσης θα της προσφέρει χρήσιμα ερεθίσματα και νέους ορίζοντες σκέψης. Ωστόσο, είναι απολύτως βέβαιο ότι οι πολλαπλές απώλειες που θα βιώσει, θα προκαλέσουν πολλούς συναισθηματικούς κλυδωνισμούς διάρκειας, συναισθηματικές παλινδρομήσεις (πισωγυρίσματα), τα οποία δεν αντισταθμίζονται με όσα υπόσχεται η διαμονή της στο …………., Ένα παιδί σχολικής ηλικίας έχει ανάγκη από τη σταθερότητα των συναισθηματικών δεσμών, πρώτα από όλα με τους γονείς του και ακολούθως, με τα άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντος του (παππούδες, συνομήλικους, λοιπούς συγγενείς, σχολικό περιβάλλον, κοινωνικές ομάδες που συμμετέχει). 16.3.γ) Στην περίπτωση της μετοίκησης στην Ελβετία, η σχέση με τον πατέρα της θα αποδυναμωθεί από τα ουσιαστικά οφέλη που παρέχει σήμερα, περιοριζόμενη ποιοτικά στο να είναι μια σχέση ψυχαγωγίας και διακοπών παράλληλα, ενδέχεται να αναπτυχθούν σχέσεις εξάρτησης με τη μητέρα που θα περιορίσουν την πορεία του παιδιού προς την αυτονόμηση.» Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα 1ης αγωγής- μητέρα, ακόμη και μετά τη δημοσίευση της απόφασης του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, δεν επέστρεψε στην Ελλάδα, προκειμένου να ασκήσει την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της, αλλά συνεχίζει να απουσιάζει στο εξωτερικό (στην Ελβετία) τις περισσότερες ημέρες του χρόνου, αφού έχει εγκατασταθεί εκεί μόνιμα, λόγω της εργασίας της, ενώ η ανήλικη διαμένει στη μητρική οικία, μαζί με τον παππού της (…………………) και τη γιαγιά της (………………………..), οι οποίοι έχουν ουσιαστικά αναλάβει τη φροντίδα της (βλ. ιδίως, την από ………………… έκθεση κοινωνικής έρευνας συνθηκών διαβίωσης του…………………….., κοινωνικού λειτουργού της Κοινωνικής Υπηρεσίας Δήμου……………………). Η ανήλικη, δε, θυγατέρα των διαδίκων έχει αναπτύξει ιδιαίτερο συναισθηματικό δέσιμο με τον πατέρα της, ο οποίος την περιβάλλει με στοργή, αγάπη, τρυφερότητα και φροντίδα, συμβάλλοντας θετικά στην ομαλή ψυχοσωματική και πνευματική της ανάπτυξη. Αποδείχθηκε δε, ότι είναι ικανός και άξιος να τη διαπαιδαγωγήσει με ηθικές αρχές, καταβάλλοντας την αμέριστη αφοσίωσή του για τη σωστή διαμόρφωση του χαρακτήρα της και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητάς της, προς όφελος της εν λόγω θυγατέρας του. Άλλωστε, ο ισχυρισμός της ενάγουσας 1Πς αγωγής - εναγομένης 2ης αγωγής ότι σ εναγόμενος 1Πς αγωγής - ενάγων 2Πζ αγωγής πάσχει από κρίσεις άγχους και πανικού και για τον λόγο αυτό, κάνει σταθερή χρήση αλκοόλ, πρέπει να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος (βλ. ιδίως, την προαναφερόμενη με ημερομηνία 21-11-2022 ιατρική γνωμάτευση πραγματογνωμοσύνης του πραγματογνώμονα ……………, την από 8-5-2018 ιατρική γνωμάτευση του …………………, καθώς και τη με Α.Μ. 428/6-10-2020 ιατρική βεβαίωση του Πέτρου Παπαλέξη, ειδικευόμενου ιατρού παθολογίας στο Παθολογικό Νοσοκομείο Αθηνών Σπηλιοπούλειο «Η ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ»), αφού και η ίδια (η ενάγουσα 1ης αγωγής - εναγόμενη 2ης αγωγής) προτείνει τη διανυκτέρευση του τέκνου τους στην οικία του πατέρα του, εφόσον επιτραπεί η μετοίκηση του εν λόγω ανηλίκου στην Ελβετία, υπολαμβάνοντας συνεπώς, ότι δεν υφίσταται κάποιος κίνδυνος για τη διασφάλιση της ψυχικής ηρεμίας αυτού (του τέκνου τους), ενώ και με το από 1-12-2016 ιδιωτικό συμφωνητικό που είχαν συνυπογράψει οι διάδικοι, είχαν συμφωνήσει, στη ρύθμιση της επικοινωνίας του πατέρα με το τέκνο του, τη διανυκτέρευση της θυγατέρας τους στην οικία του πατέρα της. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ανωτέρω διάδικος - πατέρας, στην οικία όπου διαμένει, παρέχει στο ανωτέρω τέκνο του, δικό του παιδικό δωμάτιο, πλήρως εξοπλισμένο. Στην προκειμένη περίπτωση, η συνεπιμέλεια δεν είναι εφικτό να λειτουργήσει, αφού η μεν μητέρα της ανήλικης έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελβετία, ο δε πατέρας της ανήλικης κατοικεί μόνιμα στην Ελλάδα. Επομένως, με αποκλειστικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον του ως άνω ανηλίκου, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές ανάγκες του, πρέπει να ανατεθεί οριστικά η άσκηση της αποκλειστικής επιμέλειας του προσώπου του, στον εναγόμενο 1ης αγωγής - ενάγοντα 2ης αγωγής - πατέρα. Συνακόλουθα, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, αναθέτει στην ενάγουσα 1ης αγωγής - μητέρα την επιμέλεια του ανωτέρω ανηλίκου, πλην του στοιχείου του προσδιορισμού του τόπου διαμονής του, ως προς το οποίο η επιμέλεια θα ασκείται από κοινού από τους διαδίκους γονείς του, έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, κατά παραδοχή των σχετικών λόγων της ένδικης έφεσης (ήτοι του 1ου και του 2ου) και του μοναδικού πρόσθετου λόγου αυτής (της έφεσης). Παρέλκει δε; η εξέταση του 3ου λόγου της έφεσης, δεδομένου ότι γίνεται δεκτό το κύριο αίτημα της ως άνω 2ης αγωγής και όχι το επικουρικό, το οποίο αφορούσε, εκτός των άλλων, και τη ρύθμιση της επικοινωνίας του πατέρα με το τέκνο του.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω, εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος για έρευνα στην κρινόμενη έφεση και στους πρόσθετους λόγους αυτής, πρέπει να γίνουν και κατ'ουσίαν δεκτοί τόσο η ένδικη έφεση όσο και οι πρόσθετοι λόγοι αυτής (πρέπει να σημειωθεί ότι έχουν κριθεί τυπικά δεκτοί με την υπ’ αρ. 2124/2022 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου) και να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση στο σύνολό της. Στη συνέχεια, αφού κρατηθεί η υπόθεση, από το Δικαστήριο τούτο για ουσιαστική εκδίκαση (άρθρο 535 παρ.1 Κ.Πολ.Δ.), πρέπει να απορριφθεί η ως άνω πρώτη αγωγή (με αρ. έκ. κατάθ. δικ…………….), ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη, γίνει δεκτή η ως άνω δεύτερη αγωγή (με αρ. έκ. κατάθ. δικ……………….) ως βάσιμη κατ’ ουσίαν και να ανατεθεί οριστικά στον ενάγοντα - πατέρα η άσκηση της αποκλειστικής επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων,………………... Τα δικαστικά έξοδα δε, πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους, μεταξύ των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, διότι η ερμηνεία του κανόνα δικαίου που εφαρμόσθηκε ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρα 191 παρ. 2, 183, 179 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παράβολου στον εκκαλούντα, όπως ορίζεται ειδικότερα στο κάτωθι διατακτικό, δεδομένου ότι εισάγεται υπόθεση του άρθρου 592 αριθ. 3 περ. β ΚΠολΔ, που εξαιρείται της σχετικής υποχρέωσης κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 τελ. εδ. του ιδίου ως άνω Κώδικα (βλ. ΕφΠειρ 298/2021, ΕφΠατρ 155/2021, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει την από ……………. και με αρ. έκ. κατάθ. δικ. …………….. έφεση και τους ασκηθέντες, με το από …………… και με αρ. έκ. κατάθ. ……………… ιδιαίτερο δικόγραφο, πρόσθετους λόγους έφεσης, αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται και κατ’ ουσίαν την ως άνω έφεση και τους ως άνω πρόσθετους λόγους αυτής.
Εξαφανίζει τη με αριθμό 831/2021 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Οικογενειακό και Προστασίας Ανηλίκων) στο σύνολό της.
Απορρίπτει την από …………….. και με αρ. έκ. κατάθ. δικ………………. αγωγή.
Δέχεται την από ………… και με αρ. έκ. κατάθ. δικ. ………………….. αγωγή.
Αναθέτει οριστικά στον ενάγοντα-πατέρα την άσκηση της αποκλειστικής επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, …………………………..
Συμψηφίζει μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα στο σύνολό τους και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Διατάσσει την επιστροφή του παράβολου (ήτοι το υπ’ αρ. ………………………….e — παράβολο), στον εκκαλούντα.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του, σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις…………..
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
